Црква „Св. Петка“ - Балевец
Света Петка (грчки: Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής) — црква во селото Балевец, Лагадинско, Егејска Македонија. Влегува во состав на Лагадинско-ајватовско-рендинската епархија на Цариградската патријаршија.[1][2][3][4]
| Света Петка | |
|---|---|
| Αγίας Παρασκευής | |
 Фреска од црквата | |
 | |
| 40°45′31.2″N 23°8′8.7″E / 40.758667° СГШ; 23.135750° ИГД | |
| Место | Балевец, Лагадинско |
| Земја | Егејска Македонија, Грција |
| Вероисповед | Цариградска патријаршија |
| Архитектура | |
| Културнонаследна категорија | споменик на културата |
| Архит. тип | трикорабна базилика |
| Завршена | 1834 |
| Управа | |
| Архијерејско намесништво | Балевско |
| Епархија | Лагадинско-ајватовско-рендинска |
Црквата е гробишен храм, сместен во североисточниот дел на селото. Според натпис на фреска над јужниот влез однадвор, храмот е изграден во 1834 г. веројатно врз темелите на постара црква.[1][3]
Храмот претставува трикорабна базилика со дрвен покрив, полукружна апсида на исток и трем направен подоцна.[1][3]
Живописот во црквата е интересен. На јужниот ѕид е претставен ктиторот Трендафил Хаџидимитров, облечен во носија од тоа време. Резбаниот иконостас со светни украси, иконите на него и реставрираните самостојни икони се дело на Кулакиската школа и носат потписи од почетокот на XIX век.[1][3]
По изградбата на новиот главен храм „Св. Петка“ во 1982 г. (на 100 м југозападно од стариот), сите преносливи икони од старата црква се префрлени во новата – 80 икони од 1828, 1834, 1868 и 1883 г. и 1 дрвена дарохранителница.[5]
Земјотресот во 1978 г. причинил големи штети на храмот, и потоа се направени разни произволни интервенции кои значително го измениле неговиот првобитен облик.[3]
Денсо од храмот има извор.[2]
Во 1993 г. црквата е прогласена за споменик на културата.[3][4]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Εγκαίνια ένος ιερού ναού του 18ου αιώνα στο Κολχικό“. Κιβωτός της Ορθοδοξίας. Посетено на 31 декември 2017.
- ↑ 2,0 2,1 „Κολχικό“. Δήμος Λαγκαδά. Архивирано од изворникот на 2014-05-11. Посетено на 8 јуни 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Μακροπούλου, Δέσποινα, Κωνσταντίνος Κατσίκης (2014). Κειμηλιακό Απόθεμα σε Ναούς της περιφέρειας Θεσσαλονίκης από τον 16ο ως τον 20ο αιώνα. Φορητές Εικόνες, Λειτουργικά Αντικείμενα, Παλαίτυπα και Χειρόγραφα Βιβλία, Τεύχος 1 (PDF) (грчки). Θεσσαλονίκη: Στοά των Επιστημών - Ακαδημία Θεσμών και Πολιτισμών. Βυζαντινή Μακεδονία και Θράκη. стр. XXII. Архивирано од изворникот (PDF) на 12 јуни 2018. Занемарен непознатиот параметар
|lang-hide=(help) - ↑ 4,0 4,1 „ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ34/1962/51/3-2-1993 - ΦΕΚ 131/Β/5-3-1993“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2022-05-18. Посетено на 11 јуни 2018.
- ↑ Μακροπούλου, Δέσποινα, Κωνσταντίνος Κατσίκης (2014). Κειμηλιακό Απόθεμα σε Ναούς της περιφέρειας Θεσσαλονίκης από τον 16ο ως τον 20ο αιώνα. Φορητές Εικόνες, Λειτουργικά Αντικείμενα, Παλαίτυπα και Χειρόγραφα Βιβλία, Τεύχος 1 (PDF) (грчки). Θεσσαλονίκη: Στοά των Επιστημών - Ακαδημία Θεσμών και Πολιτισμών. Βυζαντινή Μακεδονία και Θράκη. стр. XXIII. Архивирано од изворникот (PDF) на 12 јуни 2018. Занемарен непознатиот параметар
|lang-hide=(help)