Бад Фрајенвалде
Бад Фрајенвалде (германски: Bad Freienwalde, полски: Tarnowica) — бањски град во округот Меркиш-Одерланд, во сојузната покраина Бранденбург, Германија. Се наоѓа на стариот тек на реката Одра на северозападниот крај од басенот Одербрух, 15 километри источно од Еберсвалде и 50 километри североисточно од Берлин, близу границата со Полска. Во градот влегуваат селата Алтранфт, Алтглицен, Бралиц, Хоензатен, Хоенвуцен, Нојенхаген и Шифмиле.
Бад Фрајенвалде | |
Градско собрание | |
Управа | |
Земја | Германија |
---|---|
Покраина | Бранденбург |
Округ | Меркиш-Одерланд |
Градски единици | 7 |
Градоначалник | Ралф Леман (независен) |
Основни податоци | |
Површина | 131,73 км2 |
Надм. височина | 10−158 м |
Население | 12.360 (31 декември 2022)[1] |
- Густина | 94 жит/км2 |
Други информации | |
Часовен појас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
Рег. табл. | MOL, порано FRW |
Пошт. бр. | 16259 |
Повик. бр. | 03344 |
Местоположба на градот Бад Фрајенвалде во рамките на округот Меркиш-Одерланд | |
Координати | 52°47′8″N 14°01′57″E / 52.78556° СГШ; 14.03250° ИГД |
Историја
уредиФрајенвалде бил првпат споменат во декрет од 1316 и се појавил како град во 1364. Минерален извор бил откриен во 1685, именуван Kurfürstenquelle („извор на изборниот кнез“) по изборниот кнез Фридрих Вилхелм Први. Малата неокласична палата Фрајенвалде била изградена во 1799 според плановите на Давид Жили како летна резиденција на Фредерика Луиза, вдовица на кралот Фридрих Вилхелм Втори. Нејзиниот парк бил проектиран од Петер Јозеф Лене во 1822. Индустријалецот Валтер Ратенау ја купил палатата во 1909.
Познати луѓе
уреди- Ханс Кајлсон (1909-2011), холандски психотерапевт и романописец
- Алфред Блашко (1858–1922), дерматолог
- Фолкмар Зигуш (р. 1940), сексолог
Меѓународни односи
уредиБад Фрајенвалде е збратимен со:
Наводи
уреди- ↑ „Население на Бранденбург по општини и општински заедници] на 31 декември 2022 г.“ (PDF). Статистичка служба за Берлин и Бранденбург. јуни 2023. (германски)
- Chisholm, Hugh, уред. (1911). . Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press.
„Бад Фрајенвалде“ на Ризницата ? |