Атака (политичка партија)

Атака (бугарски: Атака) е националистичка политичка партија во Бугарија. Според некои мислења, Атака е крајнодесничарска партија, а според други - левичарска, според други – крајнолева.[1]

Атака
Атака
ВодачВолен Сидеров
Гесло„Да си вратиме Бугарија“
Основана17 април 2005 (2005-04-17)
ШтабСофија, ул. "Врабча" №1
ВесникАтака
МладинаНМО Атака
ИдеологијаНационализам
Антиглобализам
Евроскептицизам
Полит. положбаДесно
Државна припадностОбединети патриоти
Боибело, зелена, црвено
Народно собрание
11 / 240
Европски парламент
0 / 17
Мрежно место
ataka.bg
Знаме
Политика на Бугарија
Политички партии
Избори

Од своето основање во 2005 до есента 2009 година, партијата е поддржана од ТВ СКАТ и нејзиниот сопственик Валери Симеонов. Партијата взаимства името од политичкото пренос "Атака", која постои во тоа време по телевизија СКАТ со автор и водител новинарот Волен Сидеров. Партијата е парламентарно претставена, издава партиски весник ("Атака") и поседува своја телевизија - "ТВ Алфа". Зазема русофилски позиции.[2]

Историја

уреди

Создавање

уреди

Партија Атака е формирана на 17 април 2005 година во Софија, официјално регистрирана во Софискиот градски суд во јули 2005 година. На основачкиот собир на партијата учествуваат над 500 делегати. За претседател на партија Атака е избран Волен Сидеров. Уште во првите месеци по своето создавање, Атака собира голем број симпатизери и членови на партијата. На парламентарните избори во 2005 година партија Атака учествува како Коалиција Атака, заедно со неколку партии и други организации, поради одбивањето на судот да ја регистрира, за да учествува самостојно на изборите.

Позиции

уреди

Партија Атака политички е ориентирана кон национализмот. Малку по основањето во април 2005 година, Атака претставува својата политичка програма со подготовка на т.н. "20 принципот" и "програма шема".[3][4]

Атака се одределува како антипод на (според мислењето на нејзините водачи) етничката, турска, анти-уставна и сепаратистичка организација Движење за права и слободи (ДПС).

Таму можат да се најдат доста предлози за радикални промени во Уставот на Република Бугарија како институционализиране на Бугарската православна црква и признавање на православието како официјална религија во Бугарија.

Друго барање е за враќање на смртната казна за тешки криминални злосторства, поради фактот на зачестените сурови убиства, голем дел од кои се извршени од т. н. "цигански бандити и мародери" во Бугарија во последните неколку години.[5]

 
Поворка од 3 март 2006

Сака се исто целосна воена неутралност на државата, тргнете во никакви воени блокови и излегување од НАТО.

Една од точките на шемата на Атака бара правна формула за поимот "национален предавник", како и строги санкции за хули и присмиват на бугарски национални светињи. Атака сака запирање на нелегалните според нив новини на турски јазик на БНТ (која се издржува од државниот буџет). Волен Сидеров објаснува тоа со фактот дека во Уставот на Бугарија единствениот службен јазик е бугарскиот.

Со својата нова политичка програма, прогласена во почетокот на 2012 година и наречен "Планот Сидеров", ПП Атака тврди дека при враќањето во бугарски раце на златодобива и добива вредни метали воопшто, електро-дистрибуција компании, мобилни телекомуникациски компании и банки, минималната пензија во државата веднаш е можно да стане 500 лв., а минималната плата е можно да стане 1 000 лв.[6] Надворешнополитичката позиција на Атака е проруска и антиамериканска и антинатовска.[7].

Енергетика

уреди

Затворени блокови на АЕЦ "Козлодуј"

уреди

По однос на евроинтеграцијата на страницата, Атака е за ревизија на некои од главите во договори за членството на Бугарија во ЕУ, како затворањето на нуклеарката Козлодуј и предоговоряне на неповолна услови за Бугарија. Според водачите на партијата, потпишаните договори за влезот на Бугарија во Европската унија се "национални предавници", токму поради лошо договорените параметри за членство.

Позицијата на Атака за затворањето на нуклеарката Козлодуј е дека тоа е направено не европско барање, а за пари од "шепа неодговорни политики и ... национални предавници". Поименично се покажуваат Иван Костов, Симеон ІІ, Сергеј Станишев, Румен Овчаров, Меглена Кунева.[8]

Со своето барање, ПП Атака упатува на 2 пати пита до Европската комисија, има ли таа одлука за затворање на АЕЦ. Одговорот е: Нема таква одлука.

Пораките на Атака предизвикаа пречки во медиумскиот простор, како нејзиното место во политичкиот спектар е одредувано од крајно лево до крајно десно.

Белене

уреди

Во 2012 година Атака, исто како и БСП сака референдум за изградба на нуклеарката "Белене" (таков референдум е одржан подоцна 27 јануари 2013 година).[9] Така тоа се двете парламентарно претставени партии останале, кои го поддржуваат проектот при неодобрување од ГЕРБ, ДСБ и ДПС.[10]

Парламентарна активност

уреди

Во 40-то Народно собрание на 15 мај 2007 година парламентарната група на Атака поднела над 25 законот, нацрт, декларации и др., од кои ниту една не е прифатен. Во овој период Атака често е класифицирана како крајна опозиција во парламентот, која нагло се спротивставува на владејачката коалиција БСП-НДСВ-ДПС.

Во месец март 2006 година ПГ на Атака увезува во парламентот за дискусија широко дискутиран "законот за национализација" на најголемите приватизирани претпријатија во Бугарија по месец мај 1992 година, како електродистрибуција компании киноцентъра "Бојана", БТК и др. Мотивот на Атака е дека овие претпријатија биле приватизирани на премногу недооценено цени и преку нетранспарентни договори, како така според зборовите на Сидеров се повредувала бугарската држава. Идејата на Атака вклучува враќање на најголеми претпријатија во рацете на државата и повторното распродавање на некои од нив на реалните цени. Тоа предизвикува доста негативни реакции во парламентот и медиумскиот простор, а некои аналитичари квалификуват самиот закон како "враќање кон комунизмот". На крајот со мнозинството на сите парламентарни групи (без Атака), Народното собрание отфрла законот.

По бројни скандали парламентарната група на Атака през јуни 2006 година се состои само од 13 пратеници.

Во 2006 година станува јасно дека според судот на ревизори, дел од субвенциите кои користела партија "Атака" во 2005 година, се преведени незаконски од страна на министерот за финансии, во кршење на неговата наредба. Според законот, примач е коалиција "Атака" - учествувала на изборите, а откако Петар Манолов од Бугарска национална-патриотска партија ја напушта, некое време формално оваа коалиција немала народни претставници. Прецизира се дека по регистрацијата, партијата е можела да добие субвенции, но би требало да ги побара по утврден ред и не е валидно парите за коалицијата да се доведуваат на партијата. Потоа, по покана од министерот за финансии, на 30 август 2006 година Сидеров враќа средствата во износ од 95 326 лв., кои му се преведени над оние, кои според направените потоа проценки на Судот се вложувале на партија Атака.[11]

Обвинение за тивка поддршка за БСП-ДПС

уреди

Веднаш по изборите на 12 мај 2013 година, Волен Сидеров декларира јасно дека нема да поддржи ниту влада на ГЕРБ, ниту влада на БСП и ДПС, а Атака ќе биде набљудувач и коректив, како ќе гласа само овие одлуки на идната влада, кои се во интерес на Бугарија и на нејзините граѓани.[12][13][14][15]

При гласањето на предлог за влада на БСП во партнерство со ДПС на 29 мај 2013 година, и покрај индикациите од претходната недела дека нема да учествуваат во гласањето во НС, што при отсуство и на ГЕРБ не би дало потребниот кворум за формирање влада, "Напад" не се регистрираат и така седницата на која влада со премиер Орешарски е можно да се гласа, започнува. [21]

Освен тоа што овозможува кворум при гласањето за влада на БСП, Атака не гласа со "не", како гласовите на десницата во парламентот се со 1 повеќе. Владата на Пламен Орешарски е усвоенo од парламентот. Волен Сидеров вели дека обезбедува тивка поддршка на владата на БСП, која подоцна може да повлече.[16]

Атака во Европскиот парламент

уреди
 
Волен Сидеров со Марин Ле Пен од Националниот фронт во Париз, мај 2011

Партија Атака е првично претставена во Европскиот парламент од Димитар Стојанов, кој е пратеник во ЕП. Димитар Стојанов е внук на познатиот бугарски писател Радој Ралин и син на сопругата на Сидеров Капка Георгиева. Подоцна тој станува независен член во ЕП. Таму тој неколкупати влезе во вербална расправии со холандската европратеничка Елс де Хрун, која според зборовите на Стојанов искривува идеите и активностите на "Атака" и претставува барањата за еднакви права и обврски како расизам. И покрај сè, Де Хрун повторно обвини "Атака" поттикнување на "омраза кон малцинствата во Бугарија" и поддршка на националсоцијализмот.

Во е-пошта до сите европратеници Димитар Стојанов нападна Ливија Ярока како посочи дека 32-годишната пратеничка е премногу стара за да се зачленува во младински организации. Бугаринот исто напиша дека додека пълничката Ярока присуствува на церемониите и наградување, во Бугарија многу поубави од неа цигански девојки се продаваат како стока, а европските средини молчат за ова прашање. Оваа критика беше одредена од Де Хрун како расистичка, а Атака - како ксенофобична, негира холокаустот, антиеврейска, антитурска и антициганска.[17]

Избори

уреди
Учество на Атака на изборите во Бугарија
година
избори
гласа
%
резултат
2005
Народно Собрание
296 848
8,14
21 од 240 места
2006
Претседател – први круг
597 175
21,486
Волен Сидеров оди на втори круг
Претседател – втори круг
649 387
24,052
Волен Сидеров губи од Георги Прванов
2007
Европски парламент
275 237
14,2
3 од 18 места за Бугарија
2009
Европски парламент
308 052
11,96
2 од 17 места за Бугарија
2009
Народно Собрание
395 656
9,36
21 од 240 места
2011
Претседател
122 466
3,64
четврто место
2013
Народно Собрание
258 481
7,4
23 од 240 места
2014
Европски парламент
66 210
2,957
не добива место[18]
2014
Народно Собрание
148 262
4,5
11 од 240 места
2016
Претседател
573 016
14,97
трето место

Наводи

уреди
  1. Матеев, Йордан. Кой е ляв и кой десен в България?, Капитал, 14 май 2007
  2. „Волене, с теб сме!“. Архивирано од изворникот на 2016-05-31. Посетено на 2016-12-15.
  3. „20 точки на партия „Атака". Архивирано од изворникот на 2007-06-22. Посетено на 2016-12-15.
  4. „Програмна схема“. Архивирано од изворникот на 2007-06-22. Посетено на 2016-12-15.
  5. „Атака“: Връщане на смъртното наказание и незабавно разрушаване на гетата
  6. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-03-01. Посетено на 2016-12-15.
  7. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-03-07. Посетено на 2016-12-15.
  8. Димитър Карамфилов: Лобисти затвориха III и IV блок на АЕЦ
  9. „Атака“ иска референдум и за АЕЦ „Белене“, и за членството в НАТО, в. Дневник, 15 октомври 2012
  10. „Атака“ дава рамо на социалистите[мртва врска], Дарик – финанси, 17 май 2013
  11. „Сметната палата: „Атака" няма право на субсидии“. Архивирано од изворникот на 2007-09-29. Посетено на 2016-12-15.
  12. Сидеров: „Атака“ няма да се коалира с ГЕРБ[мртва врска], БНТ, 13 май 2013
  13. Волен Сидеров: „Атака“ няма да влиза в коалиции Архивирано на 22 септември 2017 г., в. „Атака“, 18 май 2013
  14. „Атака“ няма да подкрепи правителство, но и „няма да позволи нови избори“, Медиапул, 21 май 2013
  15. Волен СИДЕРОВ: Нито Борисов, нито Орешарски, подкрепяме само интереса на народа! Архивирано на 18 јули 2017 г., в. „Атака“, 28 май 2013
  16. Водачът на „Атака“ Волен Сидеров осигури кворум за гласуване на проектокабинета „Орешарски“, в. Дневник, 29 май 2013
  17. European Parliament Goes Bananas over Bad Joke
  18. Официална страница на ЦИК за изборите за Европейски парламент на 25 май 2014

Надворешни врски

уреди