Артур Адамов
Артур Адамов (француски: Arthur Adamov, роден на 23 август 1908 во Кисловодск - починал на 15 март 1970 во Париз) — француски писател од ерменско потекло[1].
| Артур Адамов | |
|---|---|
.jpg) Артур Адамов | |
| Роден/а | 23 август 1908 Кисловодск, Русија |
| Починат/а | 15 март 1970 Париз, Франција |
| Занимање | писател, дипломат, публицист |
| Државјанство | Французин |
Биографија
уредиАртур Адамов потекнува од богато семејство кои имале нафтени ресурси во Касписко Море, но тоа наскоро исчезнало поради коцкањето и големите долгови на неговиот татко, како и национализацијата на имотот по Октомвриската револуција. По Кисловодск, Баку, Женева и Мајнц, тој се населил во Париз, каде останал до крајот на неговиот живот. Тој бил политички активен со левичарска политичка ориентација.
Драма започнал да ја пишува по Втората светска војна. Тој пишувал и песни: „Пародија“ (1947), „Инвазија“ (1949), „Голем и мал маневар“ (1950) „Професор Таран“ (1953), „Пинг-понг“ (1955), „Паоло Паоли“ (1957), „Пролет 71“ (1960) итн. Во своето дело ја драматизира континуирано очајната потрага по смислата на човекот. Заедно со Семјуел Бекет и Ежен Јонеско се смета за основач на театарот на апсурдот[2][3] . За разлика од нив двајца, Артур Адамов не се здобил со светска слава во текот на неговиот живот.
Во прилог на драматургијата, тој напишал неколку раскази, автобиографска проза, драми и есеи. Адамов бил и голем преведувач од руски и германски јазик.
Творештво
уредиТворењето Артур Адам било формирано под силно влијание на експресионизмот, надреализмот, прозата на Кафка и драмска уметност на Аугуст Стриндберг, Антонен Арто и Бертолт Брехт. Во неговите дела се истражуваат безнадежноста на човекот во потрага по смисолот. Тој во своите дела континуирано го правел, често вметнувајќи црн хумор.
Неговите драмски текстови се тесно поврзани со театарските претстави. Во неговите драми тој често се потпира на визуелни и звучни ефекти, кои функционираат како буквална застапеност на несвесното и свесното. Покрај драма, Артур Адамов пишувал и раскази, автобиографска проза и бројни статии и есеи за театар. Адамов бил и плоден преведувач од руски на германски и француски јазик.
Дела
уреди- L'Aveu
- La Parodie
- L'Invasion
- La Grande et la Petite Manoeuvre
- Le Sens de la Marche
- Tous contre tous
- Le Professeur Taranne
- Le Ping-Pong
- Paolo Paoli
- Le Printemps '71
- La Politique des Restes
- Ici et Maintenant
- Sainte Europe
- M. le Modéré
- Off Limits (1969)
- Si l'été revenait
Наводи
уреди- ↑ „Absurdism“. Архивирано од изворникот на 2016-03-08. Посетено на 31 January 2015.
- ↑ „Arthur Adamov: Encyclopedia Britannica“. Encyclopedia Britannica. Посетено на 31 January 2015.
- ↑ Keith Reader (2006). The Abject Object: Avatars of the Phallus in Contemporary French Theory, Literature and Film. Rodopi (бара претплата). стр. 81.