Анасон
Анасон (науч. Pimpinella anisum) — растение од семејството на штитоцветните (Apiaceae). Расте од 0,5 до 1 метар во височина. Расте во областите околу Средоземјето.
| Анасон | |
|---|---|
| |
| Илустрација од 1897 г.[1] | |
| Научна класификација [ у ] | |
| Царство: | Растенија |
| клад: | Скриеносеменици |
| клад: | Евдикоти |
| клад: | Астериди |
| Ред: | Штитовидни |
| Семејство: | Штитоцветни |
| Род: | Бедренка |
| Вид: | Анасон |
| Научен назив | |
| Pimpinella anisum L. | |
| Синоними | |
|
Синоними
| |
Особини
уреди- Има гранулести, меки, снегулести влакна покриени со шупливо стебло. Стеблето почнува да се разгранува на 2/3 од височината.
- Цветовите се бели, распоредени во штитасти цветови. Лутуците му се прекриени со ситни влакненца. Растат во китките во облик на извртен чадор. Содржат ароматично масло, така што имаат пријатен мирис.
- Листовите се на дното и се состојат од 3 округлести врежани листови, средни прстенасти листови, а горните крпасто разделени.
- Плодот е во облик на јајце, спрема врвот сушен, а од страна малку стиснат, долгнавест од 3 до 6 милиметри. Бојата на плодовите е светлозелена. Плодот (семе) се употребува и како зачин и како лек.
- Коренот е тенок и вретенест.
Лековитиот дел на билкесиот плод, односно зрелото семе се собира само по суво време.
Лековито делување
уредиАнасоновото семе делува против смирување на грчеви, го зајакнува желудникот, подобрува варењето и отстранува штетните сокови од организмот. Исто така ја чисти крвта и ги зајакнува живците. Ги чисти белите дробови, желудникот и бубрезите, ги зајакнува пробавните органи, ја поправа неуредната менструација и помага при несоница.
Исто така се користи во производство на колачи и слатки, козметика производство на ликери, како и алкохолни пијалаци, како што е Мастика, Узо, Анасонова ракија итн.
Правиот анасон данес се употребуава во незначителни количини, бидејќи е потиснат од ѕвездестиот анасон кој има мирис и вкус на анасон, ама ботанички не е во никаква врска со него. Со сличен мирис е и лофантот.
Одгледување
уредиСемето на билките се сади во април, плодот се собира кон крајот на август. Плодот сам отпаѓа, а созрева нерамномерно. Приносот е околу 1-{t/ha}-.[2]
Историја на одгледување Првпат анасонот се спомнува на египетскиот папирус кој датира од околу 1500 година п.н.е.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ from Franz Eugen Köhlae, Köhlae's Medizinal-Pflanzen, 1897
- ↑ Ashurst 1999, стр. 33.
Литература
уреди- Ashurst, Philip R. (1999). Food Flavorings. Springer. стр. 33. ISBN 978-0-8342-1621-1.
- Чланак је великим делом преузет са сајта -{www.herbateka.com}-, са ове странице. Дозволу за коришћење матерјала са овога сајта можете видети овде.
- Мала енциклопедија Просвета - Општа Енциклопедија (А-Љ). Издавачко предузеће „Просвета“, Београд 1959.
- , Encyclopædia Britannica, 9th ed., Vol. II, New York: Charles Scribner's Sons, 1878, стр. 57–58.
- , Encyclopædia Britannica, 11th ed., Vol. II, Cambridge: Cambridge University Press, 1911, стр. 55.
