Википедија

Џон Фрушанте

Џон Ентони Фрушанте; роден на 5 март 1970 година е американски музичар, најпознат како гитарист на Ред Хот Чили Пеперс во три ангажмани од 1988 година. Има издадено 11 соло албуми и 7 EP-а, во стил од акустична гитара до електронска музика.

Џон Фрушанте
Фрушанте на настап во 2006 година
Фрушанте на настап во 2006 година
Основни податоци
Родено имеЏон Ентони Фрушанте
Познат(а) и какоTrickfinger
Роден(а)5 март 1970(1970-03-05) (54 г.)
Њујорк, САД
Години на активност1988–денес
Мрежно местоjohnfrusciante.com

Фрушанте им се придружил на Чили Пеперс на 18-годишна возраст по смртта на гитаристот Хилел Словак, и првпат се појавил на нивниот албум во 1989 година.

Во 2003 година, Ролинг Стоун го прогласил Фрушанте за 13-тиот најдобар гитарист на сите времиња. Тој бил примен во Рокенрол Куќата на славните како член на Ред Хот Чили Пеперс во 2012 година.

Ран живот

уреди

Фрушанте е роден во Квинс, Њујорк Сити, на 5 март 1970 година.[1] Неговиот татко, Џон Август Фрушанте, е пијанист обучен во Џулијард, кој подоцна станал адвокат, а потоа и судија на окружниот суд во Флорида.[2] Неговата мајка, Гејл Бруно, била надежен вокал кој се откажал од кариерата за да биде домаќинка.[3] Фрушанте има италијанско потекло.[4]

Семејството на Фрушанте се преселило во Тусон, Аризона, а потоа и во Флорида, каде што неговиот татко служел како судија во округот Бровард до октомври 2010 година.[5] Неговите родители се разделиле, а тој и неговата мајка се преселиле во Санта Моника, Калифорнија.[3]

Една година подоцна, Фрушанте и неговата мајка се преселиле во Мар Виста, Лос Анџелес, кај неговиот нов очув, кој, како што вели Фрушанте, „Навистина ме поддржа и направи да се чувствувам добро што сум уметник“[3]. Фрушанте се вклучил во панк-рок сцената во Лос Анџелес.

Фрушанте почнал да ги проучува гитаристите како Џеф Бек, Џими Пејџ, Дејвид Гилмор и Џими Хендрикс на 11 години. Го открил Френк Запа, чија работа ја проучувал со часови.[3] Тој го напуштил средното училиште на 16 години со дозвола на неговите родители, и по завршувањето на тест за евалуација на постигнатите резултати.[6] Со нивна поддршка, тој се преселил во Лос Анџелес за да ги развие своите интереси кон музиката.[6] Тој почнал да оди на часови на Технолошкиот институт за гитара, но не присуствувал редовно, па се откажал набргу потоа.[3]

Кариера

уреди

1988–1992: Прв настап со Ред Хот Чили Пеперс

уреди

Фрушанте ги открил Ред Хот Чили Пеперс околу 1984 година кога неговиот инструктор по гитара бил на аудиција како гитарист за нив.[7] Фрушанте присуствувал на настапот на Ред Хот Чили Пеперс на 15-годишна возраст и брзо станал посветен обожавател.[6] Тој го идолизирал гитаристот Хилел Словак, запознавајќи се со практично сите гитарски и бас делови од првите три плочи на Ред Хот Чили Пеперс. Се запознал со Словак.[8]

Фрушанте имал намера да оди на аудиција за бендот на Френк Запа, но се предомислил бидејќи Запа строго забранувал нелегална употреба на дрога. Фрушанте рекол: „Сфатив дека сакам да бидам рок-ѕвезда, да се дрогирам и да имам девојки, и сфатив дека нема да можам да го направам тоа ако сум во бендот на Запа“.[3]

Словак починал од предозирање со хероин во 1988 година. Тапанарот на Ред Хот Чили Пеперс, Џек Ајронс, чувствувајќи се уништено, ја напуштил групата. Преостанатите членови Фли и вокалистот Антони Кидис го регрутирале Пелигро на тапани и гитаристот Девејн „Блекбирд“ Мекнајт.[9] Сепак, Мекнајт не успеал музички да се поврзе во групата. Фли предложил да направат аудиција со Фрушанте, чие интимно познавање на репертоарот на Ред Хот Чили Пеперс го импресионирало. Фли и Кидис направиле аудиција со него и се договориле дека тој ќе биде соодветна замена за Мекнајт.[10] Кога Фли му се јавил на Фрушанте со веста за неговото прифаќање, Фрушанте трчал низ неговата куќа врескајќи од радост и скокнал на ѕидот.[11]

Фрушанте не бил запознаен со фанк жанрот на звукот на Ред Хот Чили Пеперс, велејќи: „Јас навистина не бев фанк музичар пред да се приклучам на бендот. Научив сè што требаше да знам за тоа преку проучување на свирењето на Хилел и веднаш почнав оттаму.“[12]

Ред Хот Чили Пеперс соработувале со продуцентот Рик Рубин за нивната втора плоча со Фрушанте. Рубин сметал дека е важно да се сними албумот во неортодоксен амбиент и предложил стара куќа во Холивуд Хилс.[13] Фрушанте, Кидис и Фли се изолирале таму додека траело снимањето. Фрушанте и Фли ретко излегувале надвор и поголемиот дел од времето го поминувале пушејќи марихуана.[14]

1992: Прво заминување од Чили Пеперс

уреди

Неочекуваниот успех ги претворил Ред Хот Чили Пеперс во рок ѕвезди. Фрушанте бил заслепен од неговата новооткриена слава и се борел да се справи со тоа. Набргу по објавувањето на албумот, тој почнал да не ја сака популарноста на бендот. Тој и Кидис се расправале после нивните концерти: „Џон велел: „Ние сме премногу популарни. Не ми е потребно да бидам успешен до ова ниво. Би бил горд и ако само ја изведувам оваа музика во клубови како што правевте вие пред две години.“[15] Фрушанте подоцна рекол дека подемот на бендот до популарност бил „премногу висок, претеран, прерано. Се чинеше дека сè се случува одеднаш и едноставно не можев да се справам со тоа.“[16]

Фрушанте исто така почнал да чувствува дека судбината го оддалечува од бендот. Кога Ред Хот Чили Пеперс ја започналe својата светска турнеја, тој почнал да слуша гласови во главата кои му кажувале „нема да успееш за време на турнејата, мора да си одиш сега“.[17] Тој одбил да излезе на сцената за време на настапот во токискиот клуб Кватро на 7 мај 1992 година, изјавувајќи им на своите другари од бендот дека го напушта бендот. Тој бил убеден да настапи, но следното утро заминал за Калифорнија.[11] „Едноставно беше невозможно повеќе да останам во бендот“, рекол тој. „Дојде до точка кога иако ме сакаа во бендот, се чувствував како да сум принуден да излезам од бендот. Не од некој конкретен член или од раководството конкретно, туку само насоката во која сè се движеше.“[18]

1992–1997: Зависност и прв соло албум

уреди

Фрушанте развил сериозна зависност од дрога додека бил на турнеја со Чили Пеперс; тој рекол „кога дознав дека Фли бил под влијание на дрога на секој настап, тоа ме инспирираше редовно да пушам марихуана“.[19] Тој користел хероин и бил на работ на целосна зависност. По враќањето во Калифорнија во 1992 година, Фрушанте паднал во длабока депресија.[17] Следните три години ги поминал во својот дом во Холивуд Хилс, чии ѕидови биле тешко оштетени и покриени со графити.[20] За тоа време, неговите пријатели Џони Деп и Гиби Хејнс отишле во неговата куќа и снимиле краток документарен филм, кој ја прикажува бедата во која живеел.[20] Куќата на крајот била уништена од пожар во кој изгореле винтиџ колекцијата на гитари на Фрушанте и неколку снимки.[21]

Во 1993 година, Фрушанте накратко настапил со бендот P, заедно со Деп, Гиби Хејнс, актерот Сал Џенко и текстописецот Бил Картер. Во својата книга „Трчање со чудовишта“, Боб Форест напишал дека Ривер Феникс и Фрушанте ги поминале деновите пред смртта на Феникс заедно во предозирање со дрога, консумирајќи кокаин и хероин без да спијат со денови.[22]

Фрушанте го издал својот прв соло албум во 1994 година. Фрушанте негирал дека албумот бил снимен додека тој бил под дејство на хероин,[23] велејќи дека истиот само бил издаден додека тој бил зависник од хероин.[24] Албумот е авангардна композиција чија почетна цел била духовен и емотивен израз.

1998–2002: Рехабилитација и враќање на Чили Пеперс

уреди

Кон крајот на 1996 година, по повеќе од пет години зависност од хероин, Фрушанте нагло ја прекинал зависноста од супстанцијата и предизвикувајќи непријатно искуство, наспроти постепено олеснување на процесот преку намалување со текот на времето или со употреба на заменски лекови.[25] Во јануари 1998 година, поттикнат од неговиот долгогодишен пријател Боб Форест, Фрушанте се пријавил во клиника за рехабилитација од дрога во Пасадена.[26] Му била дијагностицирана потенцијално смртоносна орална инфекција, која можела да се ублажи само со отстранување на скапаните заби и нивна замена со забни импланти.[3]

Фрушанте почнал да живее подуховен, поаскетски начин на живот. Ја променил исхраната, станал посвесен за здравјето и почнал да јаде претежно непреработена храна.[17]

И покрај неговото искуство со зависност, Фрушанте не ја гледал неговата употреба на дрога како „мрачен период“ во неговиот живот. Тој го сметал тоа за период на повторно раѓање, во кој се пронашол себеси и си ги расчистил мислите.[27] Фрушанте оттогаш престанал да вежба јога поради ефектите кои му ги предизвикувала врз грбот, но тој сè уште се обидувал да медитира секојдневно.[21]

На почетокот на 1998 година, Ред Хот Чили Пеперс го отпуштиле гитаристот Дејв Наваро и биле на работ на распаѓање. Фли му рекол на Кидис: „Единствениот начин на кој можам да замислам да продолжам е ако го вратиме Џон во бендот“.[28] Откако Фрушанте бил ослободен од неговите зависности и болести, Кидис и Фли мислеле дека е соодветно време да го поканат назад. Групата започнала да го снима својот седми албум, Калифорникејшн, објавен во 1999 година. Враќањето на Фрушанте ја вратил клучната компонента на звукот на бендот, како и здравиот морал. Тој со себе ја донел својата длабока посветеност кон музиката, што влијаела врз стилот на снимање на песните на бендот за време на албумот.[14]

За време на светската турнеја, Фрушанте продолжил да компонира нов материјал, од кој голем дел подоцна бил објавен во 2001 година на неговиот трет соло албум. Албумот се оддалечил од алтернативниот рок што тој штотуку го создал со Ред Хот Чили Пеперс на Калифорникејшн, фокусирајќи се повеќе на електронските и new wave елементи.[29] Покрај гитарата, Фрушанте експериментирал со различни синтисајзери, што е карактеристично за таа плоча.[29]

Во 2001 година, Фрушанте започнал да го снима својот четврти албум со Ред Хот Чили Пеперс.[14]

2002–2007: Снимки од 2004 година

уреди
 
Фрушанте во 2004 година

Во февруари 2004 година, тој започнал спореден проект со Џо Лали од Фугази и Џош Клингхофер, наречен Атаксија. Групата била заедно околу две недели, при што снимиле околу деведесет минутен материјал.[30][31]

Фрушанте го издал својот четврти соло албум на 24 февруари 2004 година. Тој вклучувал и некои од неговите пријатели, вклучувајќи го Клингхофер и членовите од нивниот бенд Смит и Фли.[32] Фрушанте истакнал: „Овие шест снимки се снимени во период од шест месеци по враќањето дома од турнеите со Чили Пеперс за една и пол година. Направив список со сите песни што ги имав и тие беа вкупно седумдесет. Мојата цел беше да снимам што повеќе песни за време на паузата што ја имав. За тоа време, напишав некои од моите најдобри песни, така што некои од овие албуми содржат толку нови песни колку што содржат и стари. Тоа беше дефинитивно најпродуктивниот период во мојот живот.“[33]

 
Фрушанте во 2006 година

На почетокот на 2005 година, Фрушанте влегол во студиото за да работи на својот петти студиски албум со Ред Хот Чили Пеперс. Неговите гитарски вештини се доминантни во текот на целиот албум, а тој обезбедува и придружни вокали на повеќето нумери. Иако обично го следел стилот на свирење „помалку е повеќе“,[34] тој почнал да користи целосен миксер од дваесет и четири песни за максимален ефект.[35] Неколку критики нагласиле дека влијанието на Хендрикс е видливо во неговите соло делови на албумот,[36] а тоа го потврдувал и самиот Фрушанте.[37] Тој, исто така, ја проширил употребата на гитарски ефекти во текот на албумот и користел разни други инструменти како синтисајзер и мелотрон. Континуирано работел со Рубин, синхронизирајќи над гитарски прогресии, менувајќи ги хармонијата и користејќи ги сите негови технички ресурси.[37]

Фрушанте започнал серија соработки со пријателот Омар Родригес-Лопес и неговиот бенд Марс Волта, преку придонес со гитара и електронска инструментација.

2007–2009: Второ заминување од Чили Пеперс

уреди

Атаксија го издала својот втор и последен студиски албум, AW II во 2007 година. По турнејата (почетокот на мај 2006 до крајот на август 2007 година), Ред Хот Чили Пеперс се согласиле на пауза со неодредена должина.[38] На почетокот на 2008 година, Антони Кидис конечно го потврдил ова, наведувајќи ја исцрпеноста од постојаната работа на Калифорникејшн како главна причина.[38] Фрушанте ја напуштил групата на 29 јули 2009 година,[39] но јавно го објавил своето заминување во декември 2009 година, два месеци откако бендот ставил крај на нивната пауза во октомври 2009 година и почнале да работат на нивниот следен албум со Џош Клингхофер како нов гитарист.[40][41]

Десеттиот соло албум на Фрушанте бил издаден на 20 јануари 2009 година.[42] На записот - концепт албум - се работело помеѓу декември 2006 и март 2008 година.[42]

2010–2019: Премин на електронска музика

уреди

По напуштањето на Ред Хот Чили Пеперс, Фрушанте се фокусирал на правење електронска музика. Научил да програмира инструменти поврзани со ацид хаус и напишал на својот блог: „Моите вештини за правење рок музика не играа никаква улога во тоа. Го изгубив интересот за традиционалното пишување песни и бев возбуден што пронаоѓав нови методи за создавање музика.“[43]

Outsides, петтото EP на Фрушанте, било објавено во август 2013 година. 

На 24 ноември 2015 година, Фрушанте изјавил дека објавува необјавени песни кои датираат од 2008 до 2013 година на неговите официјални страници на Bandcamp и SoundCloud. Тој го разоткрил и интервјуто за неговото повлекување од музичката индустрија, велејќи дека неговите зборови се извадени од контекст.[44] Објавата била објавена преку ретко ажурираната веб-страница на Фрушанте во отворено писмо со наслов „Здраво публико“,[44] каде Фрушанте дава длабински одговор на веб-страницата која, според него, ги извадила неговите зборови од контекст. Тој изјавил: „Сведено на една реченица, би било точно да се каже дека, во овој момент, немам посебна публика на ум додека правам музика“.[44]

На 13 јуни 2017 година, Фрушанте, под алијас Тригфингер, објавил дека ќе го издаде својот втор студиски албум Trickfinger II на 8 септември 2017 година. Шесте песни, кои никогаш не биле наменети да бидат објавени, првично биле снимени во 2007 година.[45]

2019-сега: Трет мандат со Чили Пеперс

уреди
 
Фрушанте настапува со Red Hot Chili Peppers во 2022 година

На 15 декември 2019 година, Ред Хот Чили Пеперс објавиле дека Фрушанте повторно се приклучил на бендот, на местото на Клингхофер.[46] Тие работеле на нов албум со Клингхофер, но постигнале мал напредок; Фрушанте рекол: „Фли ми ја даде идејата [за повторно придружување] и седев така со гитарата мислејќи на тоа дека многу долго време немам напишано рок музика. Дали сè уште можам да го правам тоа?“[47] Фрушанте размислувал за времето поминато со бендот и чувствувал дека бил премногу контролиран; тој рекол: „Ако само се обидам да им дозволам тие да бидат она што се тие самите, наместо да ги правам моите визии центарот на сè. Се чувствуваше како ако некој од нас некако умре оставајќи сè онака како што беше, би било страшно.“[48] Во едно интервју, Клингхофер рече дека нема непријателство околу неговото излегување: „Апсолутно е местото на Џон да биде во тој бенд... Среќен сум што се врати со нив.“ [49] Фли рече дека „уметнички, во смисла на зборување на истиот [музички] јазик, беше полесно да се работи со Џон“.[50]

На 8 февруари 2020 година, Фрушанте настапил со Чили Пеперс за прв пат по 13 години, на комеморацијата што ја одржала Фондацијата Тони Хок за починатиот филмски продуцент Ендрју Буркл, син на милијардерот Роналд Буркл.[51] Фрушанте рекол дека му било возбудливо повторно да свири гитара откако неколку години се фокусирал на електронската музика во неговата самостојна работа.[52] Unlimited Love, дванаесеттиот студиски албум на RРед Хот Чили Пеперс и нивниот прв со Фрушанте по шеснаесет години, бил објавен на 1 април 2022 година.[53] На 4 јуни, Ред Хот Чили Пеперс започнале турнеја - an international stadium .[54] На 14 октомври 2022 година, Чили Пеперс го објавиле својот тринаесетти студиски албум, Return of the Dream Canteen, кој бил снимен за време на истите сесии за Unlimited Love

Во 2020 година, Фрушанте ги издал албумите Look Down, See Us и She Smiles Because She Presses the Button[55][56] и инструменталниот електронски албум Maya. Тој рекол дека станал помалку заинтересиран за пеење и пишување текстови и дека ужива во „напред-назад со машините и компјутерот“.[57] Фрушанте и Фли придонеле со преработка на „Not Great Men“ на албумот за почит (трибјутниот албум) од 2021 година на Gang of Four, The Problem of Leisure: A Celebration of Andy Gill and Gang of Four.[58] Фрушанте издал два нови соло албуми, , на 3 февруари 2023 година. Тој рекол дека „по година и пол пишување и снимање рок музика, ми требаше да си ја расчистам главата“.[59]

Соработка со Омар Родригес-Лопес

уреди

Фрушанте свирел гитара на пет студиски албуми на Марс Волта, како и соло албумите на Родригес-Лопес. Тој исто така бил во улога на извршен продуцент за режисерското деби на Родригес-Лопес. Филмот дебитирал на филмскиот фестивал во Ротердам во февруари 2010 година.[60] Покрај работата на филмот, Фрушанте и Родригес-Лопес објавиле два заеднички албуми во мај 2010 година.

Во интервју за списанието Блер во 2012 година, на прашањето за можните идни соработки со Фрушанте, Омар Родригес-Лопес изјавил: „Можеби во иднина, но Џон е на друго место во моментов. Тој е на место каде што не би можел помалку да се грижи околу прикажување на делата или за нешто да биде производ. Тој живее според различни стандарди во моментов со различна филозофија, така што не сака да биде дел од нешто што знае дека на крајот ќе биде производ. Албумот на Марс Волта дефинитивно секогаш завршува како производ.“ [61]

Музички стил

уреди

 Музичкиот стил на Фрушанте еволуирал во текот на неговата кариера. Иако тој добил умерено признание за неговата рана гитарска работа, дури подоцна во неговата кариера, музичките критичари и гитаристите почнале целосно да го препознаваат: во октомври 2003 година, тој бил рангиран на осумнаесеттото место на листата на „100 најдобри гитаристи на сите времиња“ на Ролинг Стоун.[62] Фрушанте го препишува ова неодамнешно признание на неговата промена во фокусот, наведувајќи дека избрал пристап заснован на ритмички обрасци инспирирани од сложеноста на материјалот што го произвеле Џими Хендрикс и Еди Ван Хален.[63] Меѓутоа, на претходните плочи, голем дел од неговата работа била под влијание на разни андерграунд панк и њу вејв музичари.[14]

 
Фрушанте свирина својата препознатлива гитара - Fender Stratocaster

Генерално, неговиот звук е дефиниран преку неговиот афинитет кон винтиџ гитари. Сите гитари што ги поседува, снима и оди на турнеи се направени пред 1970 година.[64] Фрушанте ја користи специфичната гитара што ја смета за соодветна за одредена песна. Сите гитари што ги поседувал пред да го напушти бендот биле уништени кога неговата куќа изгорела во 1993 година.[65] Првата гитара што ја купил откако повторно се приклучи на Чили Пеперс била црвен Фендер Јагуар од 1962 година.[65] Неговата најчесто користена гитара е Фендер стратокастер од 1962 година, која му била дадена како подарок од Антони Кидис откако Фрушанте повторно се приклучил на Чили Пеперс во 1998 година. Тој свирел на оваа гитара на секој албум по повторното приклучување на Чили Пеперс и нивните турнеи кои следеле.[65][66]

По напуштањето на Ред Хот Чили Пеперс, тој се префрлил на користење на Јамаха SG како негова примарна гитара за неговата самостојна музичка работа.[67] „

Со Ред Хот Чили Пеперс, Фрушанте обезбедил придружни вокали во тенор на фалсет. Тој целосно уживал во неговата улога во Чили Пеперс како придружен вокал и рекол дека придружните вокали се „вистинска форма на уметност“.[68] И покрај неговата посветеност на Чили Пеперс, тој сметал дека неговата работа со бендот треба да остане одвоена од неговите соло проекти. Кога се вратил во Чили Пеперс во 1998 година, Кидис сакал бендот да ја сними „Living in Hell“, песна што Фрушанте ја напишал неколку години претходно. Фрушанте одбил, чувствувајќи дека креативната слобода што му била потребна за неговите соло проекти би била во конфликт со неговата улога во бендот.[68]

Техника

уреди

Свирењето на гитара на Фрушанте дава акцент на соодветната мелодија, тон и структура наместо виртуозност. Иако во текот на неговата кариера се слушаат виртуозни влијанија, тој изјавил дека често го минимизира тоа.[69] Тој смета дека генерално, гитарското мајсторство не еволуирало многу од 1960-тите и ги смета најголемите играчи на таа деценија за ненадминати.[69] Додека растел во 1980-тите, многу мејнстрим гитаристи се фокусирале на брзината. Поради ова, тој смета дека вештините на многу пркосни њу вејв и панк гитаристи во голема мера биле занемарени.[14]

Фрушанте изјавил дека станал сериозен во врска со создавањето и инженерството на неговата електронска музика во 2007 година. Како што напредувал во подобрувањето на своите вештини со електронски инструменти и техники, тој изјавил дека се чувствува удобно со тоа како R&B и хип хоп музиката се интегрираат во неговата работа.

Пристапот на Фрушанте кон композицијата на албум се променила. На неговите рани снимки, тој ги поздравил звучните несовршености, истакнувајќи дека „има вокали кои фалшираат и раштимани гитари“.[70] Меѓутоа, на подоцнежните албуми, тој го следел спротивното: „Сакав сè да биде совршено - не сакав ништо надвор од тон, или надвор од времето, или ненамерно ова или она“.[70] Фрушанте смета дека пишувањето песни одзема време и не го присилува: „Ако песната сака да ми дојде, јас сум секогаш подготвен да ја примам, но не работам на тоа“.[17] Голем дел од неговиот соло материјал најпрво е напишан на акустична или електрична гитара.[71][72] Тој, исто така, претпочитал да ги снима своите албуми на аналогни ленти и друга релативно примитивна опрема,[73] што произлегува од неговото верување дека постарата опрема може да го забрза процесот на снимање и дека модерната компјутеризирана технологија за снимање дава само илузија на ефикасност. Фрушанте се обидува да го рационализира процесот на снимање што е можно повеќе затоа што мисли дека „музиката оживува кога [вие] ја создавате брзо“. Тој, исто така, ужива во предизвикот да сними нешто во многу малку обиди и верува дека кога музичарите не се во состојба да се справат со притисокот да мора да снимаат нешто брзо, тие честопати се фрустрирани или заглавуваат во перфекционизмот.[73] Со својот фокус на новите стилови на музика, Фрушанте опишувал дека работел со компјутерот како инструмент и дека ја нашол способноста да ги спои старите и новите техники на производство.

Влијанија

уреди

Џими Хендрикс бил првото важно влијание на Фрушанте. Потоа ги видел Д Ред Хот Чили Пејпер (во тој момент, The било дел од нивното име) на концерт во 1985 година, по што нивниот тогашен гитарист Хилел Словак станал негово второ големо влијание, што довело до тоа Фрушанте да го идолизира Словак. Иако Хендрикс и Словак биле веројатно најдлабоките влијанија на Фрушанте, тој исто така бил инспириран од глам-рок уметниците Дејвид Боуви и Т. Рекс, и други.[3][7][74][75]

Својата инспирација за учење гитара тој им ја припишува на Грег Гин, Пет Смир и Џо Страмер, меѓу другите.

Фрушанте ја наведува електронската музика — во која гитарата честопати е целосно отсутна — како влијание. Тој ја користел својата гитара за да ги имитира мелодиите на синтисајзерот на Депеш Мод, Хјуман Лиг и други, црпејќи инспирација од тоа како тие дела „свиреле на навистина минимален начин, каде што секоја нота значи нешто ново“.[76] Другите електронски влијанија на Фрушанте ги вклучуваат Питер Реберг, Кристијан Фенес и Екехард Елерс.[7] Неговите интереси постојано се менуваат, бидејќи тој верува дека без промени повеќе нема да има интерес да свири: „Секогаш црпам инспирација од различни видови музика и свирам гитара заедно со плочи, а во секој нов проект за албум влегувам со однапред смислена идеја за тоа кои стилови сакам да ги комбинирам“.[70]

Дискографија

уреди
Како соло уметник
  • Niandra LaDes and Usually Just a T-Shirt (1994)
  • Smile from the Streets You Hold (1997)
  • To Record Only Water for Ten Days (2001)
  • From The Sounds Inside (2001)
  • Shadows Collide with People (2004)
  • The Will to Death (2004)
  • Inside of Emptiness (2004)
  • Curtains (2005)
  • The Empyrean (2009)
  • PBX Funicular Intaglio Zone (2012)
  • Enclosure (2014)
  • Maya (2020)
  • I and II (2023)[77]

како Trickfinger

  • Trickfinger (2015)
  • Trickfinger II (2017)
  • Look Down, See Us (2020)
  • She Smiles Because She Presses the Button (2020)

Наводи

уреди
  1. ↑ „Happy Birthday John Frusciante (Red Hot Chili Peppers)“. Magnet Magazine. March 5, 2021. Архивирано од изворникот на 2022-02-17. Посетено на November 3, 2021.
  2. ↑ „John Frusciante: Broward judge's guitarist son enters rock hall of fame“. Sun Sentinel. Посетено на August 27, 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Rotondigic, James. „Till I Reach the Higher Ground“. Guitar Player. Архивирано од изворникот на August 20, 2007. Посетено на November 3, 2021.
  4. ↑ Amato, Emiliano (June 28, 2006). „John Frusciante Nella Citta Della Musica“. www.positanonews.it. Архивирано од изворникот на September 24, 2015.
  5. ↑ Kay, Julie (June 1, 2010). „Broward Judge Frusciante Resigns“. Архивирано од изворникот на August 21, 2014. Посетено на December 17, 2010.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Празен навод (help)
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Kramer, Dan. „John Frusciante talks to Dan Kramer“. Johnfrusciante.com. Архивирано од изворникот на August 21, 2007. Посетено на August 31, 2007.
  8. ↑ Nelson, Artie (November 23, 1994). „Space Cadet“. Raw Magazine, Issue #163. Архивирано од изворникот на October 11, 2007. Посетено на August 31, 2007.
  9. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 234
  10. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 239
  11. ↑ 11,0 11,1 "Red Hot Chili Peppers". Behind the Music. VH1. May 30, 1999.
  12. ↑ Apter, 2004. p. 181
  13. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 284
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Dalley, Helen (August 2002). "John Frusciante" Total Guitar. Retrieved on August 27, 2007.
  15. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 229
  16. ↑ Gabriella. (July 1999). „"Interview with the Red Hot Chili Peppers". The Californication of John Frusciante“. NY Rock. Архивирано од изворникот на September 21, 2007. Посетено на September 11, 2007.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 „"John Frusciante: Perso e Ritrovato" (English translation as pdf file)“ (PDF). Il Mucchio. Selvaggio. March 2004. Архивирано од изворникот (PDF) на September 28, 2007. Посетено на January 11, 2009.
  18. ↑ Broxvoort, Brian (1994). "John Frusciante Goes Over a Bridge." Rockinfreakapotamus.
  19. ↑ Kennealy, Tim (July 1995). "Chilly Pepper". High Times.
  20. ↑ 20,0 20,1 Zafiais, Alex (March 24, 2004). „Blood Sugar Sex Magic: Damaged Genius John Frusciante is Back, Again!“. Papermag. Архивирано од изворникот на June 4, 2011. Посетено на August 13, 2006.
  21. ↑ 21,0 21,1 Di Perna, Alan (July 2006). "Guided by Voices". Guitar World.
  22. ↑ Callahan, Maureen (September 22, 2013). „River Phoenix's final hours“. New York Post. Посетено на June 10, 2022.
  23. ↑ „Niandra Lades and Usually Just a T-Shirt“. Johnfrusciante.com. Архивирано од изворникот на October 10, 2007. Посетено на July 31, 2007.
  24. ↑ „Interview with John Frusciante (2004)“. Magnetmagazine.com. October 1, 2004. Посетено на September 17, 2010.
  25. ↑ „Guitar Player interview, November 1997“. Архивирано од изворникот на December 20, 2013.
  26. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 407
  27. ↑ Bryant, Tom. (May 3, 2006) "War Ensemble." Kerrang!
  28. ↑ Kiedis, Sloman, 2004. p. 404
  29. ↑ 29,0 29,1 „To Record only Water for Ten Days“. Johnfrusciante.com. February 13, 2001. Архивирано од изворникот на October 17, 2007. Посетено на January 11, 2009.
  30. ↑ „Ataxia II is due out on May 29th 2007!“. Johnfrusciante.com. March 16, 2005. Архивирано од изворникот на October 19, 2007. Посетено на January 10, 2009.
  31. ↑ „ATAXIA – Automatic Writing“. Johnfrusciante.com. June 10, 2004. Архивирано од изворникот на October 23, 2007. Посетено на July 24, 2007.
  32. ↑ Shadows Collide with People liner notes
  33. ↑ „John Frusciante's Creative Explosion | John Frusciante unofficial – Invisible Movement“. Invisible-movement.net. Архивирано од изворникот на May 25, 2013. Посетено на March 8, 2012.
  34. ↑ Walker, James. Dani California review www.purpleradio.co.uk. Retrieved on June 25, 2007
  35. ↑ Stadium Arcadium bonus DVD footage
  36. ↑ Празен навод (help)
  37. ↑ 37,0 37,1 Празен навод (help)
  38. ↑ 38,0 38,1 Празен навод (help)
  39. ↑ „RHCP Timeline“. Redhotchilipeppers.com. Архивирано од изворникот на February 6, 2015. Посетено на November 3, 2014.
  40. ↑ „The Radical Rebirth of the Red Hot Chili Peppers“ (PDF). Download.wbr.com. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-07-25. Посетено на December 27, 2012.
  41. ↑ Празен навод (help)
  42. ↑ 42,0 42,1 „John Frusciante to release The Empyrean on Record Collection 1.20.2009“. BestMusicLive. November 12, 2008. Архивирано од изворникот на May 18, 2011. Посетено на June 18, 2011.
  43. ↑ „My Recent History“. Архивирано од изворникот на August 12, 2013. Посетено на July 26, 2012.
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 Frusciante, John (November 24, 2015). „Hello audience“. John Frusciante. Архивирано од изворникот на November 7, 2016. Посетено на December 13, 2015.
  45. ↑ Buchanan, Brett (June 13, 2017). „Red Hot Chili Peppers' John Frusciante Makes Major Announcement“. Посетено на June 17, 2017.
  46. ↑ Skinner, Tom (December 15, 2019). „Red Hot Chili Peppers announce John Frusciante is rejoining band“. NME.
  47. ↑ Flood, Alex (February 4, 2022). „Red Hot Chili Peppers: "We feel fresh, like a new band"“. NME. Посетено на February 4, 2022.
  48. ↑ „Recording the Red Hot Chili Peppers' Unlimited Love, part 1“. Mixonline (англиски). May 2, 2022. Посетено на July 2, 2022.
  49. ↑ „Josh Klinghoffer calls firing from Red Hot Chili Peppers a "pretty simple" decision“. Consequence. January 23, 2020. Архивирано од изворникот на January 24, 2020. Посетено на December 15, 2021.
  50. ↑ Flood, Alex (February 4, 2022). „Red Hot Chili Peppers: "We feel fresh, like a new band"“. NME. Архивирано од изворникот на February 4, 2022. Посетено на February 4, 2022.
  51. ↑ „Watch RHCP and John Frusciante Perform Live for the First Time Since 2007“. exclaim.ca (англиски). Посетено на February 9, 2020.
  52. ↑ Shiel, Dan Condon and Tim (October 22, 2020). „How John Frusciante balances a love of electro with his return to Red Hot Chili Peppers“. Double J (англиски). Посетено на October 23, 2020.
  53. ↑ Strauss, Matthew (February 4, 2022). „Red Hot Chili Peppers announce new album Unlimited Love, share video for new song 'Black Summer': Watch“. Pitchfork (англиски). Посетено на February 4, 2022.
  54. ↑ Hussey, Allison (October 7, 2021). „Red Hot Chili Peppers reveal 2022 tour dates with the Strokes, Haim, St. Vincent, more“. Pitchfork (англиски). Посетено на March 4, 2022.
  55. ↑ Kawas, Kel (April 2, 2020). „John Frusciante Releases New Album Under Trickfinger Moniker, 'Look Down, See Us'“. Live for Live Music.
  56. ↑ Kawas, Kel (June 6, 2020). „John Frusciante Shares New Trickfinger Album, 'She Smiles Because She Presses The Button'“. Live for Live Music.
  57. ↑ Richards, Will (September 1, 2020). „John Frusciante announces new jungle-inspired album 'Maya', dedicated to his cat“. NME.
  58. ↑ Grow, Kory (January 14, 2021). „Flea, John Frusciante, IDLES Join Tom Morello and Serj Tankian on Gang of Four Tribute Album“. spin.com. Архивирано од изворникот на 2014-04-14. Посетено на January 16, 2021.
  59. ↑ „RHCP's John Frusciante Announces New Solo Album | Exclaim!“. exclaim.ca (англиски). Посетено на 2023-02-02.
  60. ↑ Martins, Chris (January 14, 2010). „Mars Volta Ax-man Makes Directorial Debut“. Blogs.laweekly.com. Архивирано од изворникот на July 25, 2013. Посетено на September 17, 2010.
  61. ↑ „Interview: The Mars Volta «“. Blaremagazine.com. Посетено на May 13, 2012.
  62. ↑ Fricke, David. (February 2007) "The New Guitar Gods" Архивирано на 18 октомври 2016 г. Rolling Stone. Retrieved on June 12, 2007
  63. ↑ Gallori, Paolo. (2006). Intervista a John Frusciante. [TV interview]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=g9E8livzmRM. 
  64. ↑ Making of "Can't Stop" music video. Red Hot Chili Peppers Greatest Hits.
  65. ↑ 65,0 65,1 65,2 Ascott, Phil (June 2003). "Universally Speaking". Guitarist.
  66. ↑ "Interview with John Frusciante". Guitar Xtreme, June 2006.
  67. ↑ Jeffers, Tessa (March 3, 2014). „John Frusciante: War and Peace“. Premierguitar.com. Посетено на July 2, 2014.
  68. ↑ 68,0 68,1 „Radio interview“. April 3, 2004. Архивирано од изворникот на December 12, 2008. Посетено на September 2, 2007.
  69. ↑ 69,0 69,1 Kerrang! Issue #21; pp. 76–82
  70. ↑ 70,0 70,1 70,2 Празен навод (help)
  71. ↑ Di Perna, Alan. (April 2005). "Basic Instinct". Guitar World Acoustic.
  72. ↑ "Me and My Friends". Austin Chronicle.
  73. ↑ 73,0 73,1 Tingen, Paul. (July 2004). "John Frusciante's Creative Explosion". Electronic Musician.
  74. ↑ Williams, Adams (November 2003). „Niandra LaDes and Usually Just a T-Shirt“. popmatters. Посетено на April 17, 2017.
  75. ↑ Frusciante, John (June 2004). „The Will to Death Bios“. invisible-movement.net. Архивирано од изворникот на November 21, 2016. Посетено на March 5, 2016.
  76. ↑ Apter, 2004. p. 320
  77. ↑ „I I ., by John Frusciante“.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Џон_Фрушанте&oldid=5259709“