Џуџест лилјак

(Пренасочено од Pipistrellus pipistrellus)
{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/{{автотаксономија/Предлошка:Автотаксономија/Џуџест|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}

Џуџест лилјак (Pipistrellus pipistrellus) е мал лилјак чиј многу голем опсег се протега низ поголемиот дел од Европа, Северна Африка, Јужна Азија и може да се прошири и во Кореја.[2] Тој е еден од најчестите видови лилјаци на Британските Острови. Во Европа, најсеверните потврдени записи се од јужна Финска.[3]

Џуџест лилјак
Научна класификација [ у ]
Непознат таксон (попр): Џуџест
Вид: Џуџест лилјак
Научен назив
Џуџест лилјак
Common pipistrelle
Scientific classification edit
Kingdom: Animalia
Phylum: Chordata
Class: Mammalia
Order: Chiroptera
Family: Vespertilionidae
Genus: Pipistrellus
Species:
P. pipistrellus
Binomial name
Pipistrellus pipistrellus

(Schreber, 1774)
Synonyms
  • Vespertilio pipistrellus Schreber, 1774
  • Vesperugo pipistrellus Keyserling & Blasius, 1839

Во 1999 година, лилјакот бил поделена на два вида врз основа на ехолокациски повици со различна честота. Џуџест лилјак користи повик од 45 kHz, додека сопранистката пипистрела ехолокација на 55 kHz. Откако се разликуваа двата вида, откриени се и низа други разлики, по изглед, живеалиште и храна.

The image depicts a Pipistrellus pipistrellus (i.e., the common pipistrelle) in flight.
Џуџест лилјак во лет
The image depicts a Pipistrellus pipistrellus (i.e., the common pipistrelle) baby in the hands of a researcher.
Џуџест лилјак бебе

Таксономија и етимологија

уреди

Тој бил опишан како нов вид во 1774 година од германскиот натуралист Јохан Кристијан Даниел фон Шребер. Шребер првично го сместил во родот Vespertilio, нарекувајќи го Vespertilio pipistrellus.[4] Во 1839 година, Кејсерлинг и Бласиус го рекласифицирале видот, нарекувајќи го Vesperugo pipistrellus.[5] Оваа класификација постоела до 1897 година, кога Милер го сместил видот во родот Pipistrellus, каде што останува како Pipistrellus pipistrellus.[6] Името на неговиот вид „pipistrellus“ е изведено од италијанскиот збор pipistrello , што значи „лилјак“.

Џуџест лилјак, Pipistrellus pygmaeus, порано се сметал за синоним за лилјакот. Во 1999 година,[7] таа била формално поделена од лилјакот врз основа на различни ехолокациски потписи и генетска дивергенција од 11%.[8] И покрај тоа што се различни видови, лилјакот и сопранот пипистрела можат да се хибридираат, врз основа на генетска анализа спроведена во Полска.[9]

Опис

уреди

Обичниот Џуџест лилјак е многу мал вид лилјак. Нејзината подлактица е 27,7-32,2 mm долго. Има кратка муцка.[10] Тоа е 3,5-5,2 cm долго по главата и телото, со опашката додавајќи 2,3-3,6 cm . Телесната маса може да се движи од 3.5 to 8.5 grams (0.12 to 0.30 oz), со распон на крилјата од 18 to 25 centiметарs (7.1 to 9.8 ин) .[11] Неговото кафено крзно е со променлив тон. Вообичаено е во шумите и обработливото земјиште, но го има и во градовите, каде што женките се сместени во мансардите и зградите кога одгледуваат млади.

Биологија и екологија

уреди

Размножување

уреди

Мажјаците ги привлекуваат женките создавајќи територии за додворување околу 200 метри во пречник; овие територии се одржуваат од средината на јули до крајот на октомври, со особено интензивна активност во септември. Териториите за додворување обично се во близина на популарните зимски живеалишта за овој вид. Мажјаците ќе патролираат на овие територии додека „пеат“ за да го привлечат вниманието на женските лилјаци додека патуваат во зимските живеалишта. Териториите за додворување кај мажите се густо преполни, што нуди женски избор сличен на системот за парење во лек .[12] Додека копулацијата се случува наесен, оплодувањето се случува дури по хибернацијата поради складирањето на женската сперма.[13] Женките се бремени во мај и јуни. Бремените жени формираат големи агрегации во живеалиштата, наречени породилни колонии . Колониите може да се состојат од десетици или стотици поединци. Породувањето обично се случува во јуни.[14] Големината на леглото е обично едно младо, наречено кученце, иако кај некои популации редовно се произведуваат близнаци.[15] Женките ги дојат своите младенчиња до јули; Кучињата обично се одвикнуваат до август.[14] Женките достигнуваат сексуална зрелост на една година.[15]

Пребарување храна и исхрана

уреди

Вообичаената пипестрела е специјалист за рабови, претпочитајќи да бара сточна храна по рабовите на шумите и покрај изолираните дрвореди.[16] Инсективојад е, плен на муви, мушички, врвки и мајки.[17] Комарците, мушичките и комарците се особено омилен плен.[18]

Ехолокација

уреди

Честотите што ги користат овој вид лилјаци за ехолокација се помеѓу 45 и 76 kHz, имаат најмногу енергија на 47 kHz и имаат просечно времетраење од 5,6 ms.[19][20]

Опсег и живеалиште

уреди

Има палеарктичка дистрибуција.[1] Се јавува на Британските Острови, јужна Скандинавија, поголемиот дел од континентална Европа и делови од северозападна Африка . Го има и во Индија, Кина и Мјанмар во Азија.[1]

Конзервација

уреди

Се нарекува најчест и најзастапен вид лилјаци во Континентална Европа и Обединетото Кралство .[15] Сепак, особено, овие пресуди биле донесени пред да се подели на два вида во 1999 година. IUCN го смета лилјакот за незагрозен вид. Ги исполнува критериумите за оваа класификација бидејќи има голем географски опсег и се претпоставува голема популација. Од 2008 година, IUCN забележала дека нема докази за брз пад на населението.[1] Сепак, тоа е вид на загриженост за зачувување во Обединетото Кралство, каде што владата создала Акционен план за видовите за да ја врати својата популација на нивоата пред 1979 година. Неговиот пад во ОК се припишува на губењето на живеалиштата за потрага по храна поради интензивирањето на земјоделството .[14]

Литература

уреди

Dick, A. and Roche, N. 2017 Google Earth и Google Street View откриваат разлики во користењето на живеалиштата покрај патиштата Pipistrellus pipistrellus и Pipistrellus pygmaeus во Ирска. Ирски натуралисти списание 35 (2) 83 - 93

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Godlevska, L.; Bücs, S.; Kruskop, S.V.; Gazaryan, S.; Benda, P.; Paunović, M. (2021) [errata version of 2020 assessment]. "Pipistrellus pipistrellus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T85333513A196581936. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-2.RLTS.T85333513A196581936.en. Retrieved 18 April 2021.
  2. Qumsiyeh, M. B. (1996). Mammals of the Holy Land (Illustrated. изд.). Texas Tech University Press. стр. 133. ISBN 978-0896723641.
  3. "Pipistrellus pipistrellus", Science for Nature Foundation
  4. von Schreber, Johann Christian Daniel (1775). Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur mit Beschreibungen. Walther. стр. 167–168.
  5. Keyserling, A. G. V.; Blasius, I. H. (1839). „Uebersicht der Gattungs-und Artcharaktere der europäischen Fledermäuse“. Archiv für Naturgeschichte. 5: 321–322.
  6. Miller, G. S. (1897). „The nomenclature of some European bats“. Annals and Magazine of Natural History. 6. 20: 384.
  7. Jones, G.; Barratt, E. M. (1999). „Vespertilio pipistrellus Schreber, 1774 and V. pygmaeus Leach, 1825 (currently Pipistrellus pipistrellus and P. pygmaeus; Mammalia, Chiroptera): proposed designation of neotypes“. Bulletin of Zoological Nomenclature. 56 (3): 182–186. doi:10.5962/bhl.part.23065.
  8. Hulva, Pavel; Horáček, Ivan; Strelkov, Petr P; Benda, Petr (2004). „Molecular architecture of Pipistrellus pipistrellus/Pipistrellus pygmaeus complex (Chiroptera: Vespertilionidae): Further cryptic species and Mediterranean origin of the divergence“. Molecular Phylogenetics and Evolution. 32 (3): 1023–35. doi:10.1016/j.ympev.2004.04.007. PMID 15288073.
  9. Sztencel-Jabłonka, A; Bogdanowicz, W (2012). „Population genetics study of common (Pipistrellus pipistrellus) and soprano (Pipistrellus pygmaeus) pipistrelle bats from central Europe suggests interspecific hybridization“. Canadian Journal of Zoology. 90 (10): 1251. doi:10.1139/z2012-092.
  10. Dietz, C.; Kiefer, A. (2016). Bats of Britain and Europe. Bloomsbury Publishing. стр. 194. ISBN 9781472935762.
  11. Macdonald, D.W.; Barrett, P. (1993). Mammals of Europe. New Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09160-0.
  12. Sachteleben, Jens; von Helversen, Otto (2006). „Songflight behaviour and mating system of the pipistrelle bat (Pipistrellus pipistrellus) in an urban habitat“ (PDF). Acta Chiropterologica. 8 (2): 391. doi:10.3161/1733-5329(2006)8[391:SBAMSO]2.0.CO;2. Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-03-07. Посетено на 2022-04-21.
  13. Roy, Vikas Kumar; Krishna, Amitabh (2010). „Evidence of androgen-dependent sperm storage in female reproductive tract of Scotophilus heathi“. General and Comparative Endocrinology. 165 (1): 120–6. doi:10.1016/j.ygcen.2009.06.012. PMID 19539620.
  14. 14,0 14,1 14,2 Davidson-Watts, I; Jones, G (2005). „Differences in foraging behaviour between Pipistrellus pipistrellus (Schreber, 1774) and Pipistrellus pygmaeus (Leach, 1825)“. Journal of Zoology. 268: 55–62. doi:10.1111/j.1469-7998.2005.00016.x.
  15. 15,0 15,1 15,2 Arlettaz, Raphaël; Godat, Saskia; Meyer, Harry (2000). „Competition for food by expanding pipistrelle bat populations (Pipistrellus pipistrellus) might contribute to the decline of lesser horseshoe bats (Rhinolophus hipposideros)“. Biological Conservation. 93: 55–60. doi:10.1016/S0006-3207(99)00112-3.
  16. Nicholls, Barry; Racey, Paul (2006). „Habitat selection as a mechanism of resource partitioning in two cryptic bat species Pipistrellus pipistrellus and Pipistrellus pygmaeus“. Ecography. 29 (5): 697. doi:10.1111/j.2006.0906-7590.04575.x.
  17. Swift, S. M; Racey, P. A; Avery, M. I (1985). „Feeding Ecology of Pipistrellus pipistrellus (Chiroptera: Vespertilionidae) During Pregnancy and Lactation. II. Diet“. The Journal of Animal Ecology. 54 (1): 217–225. doi:10.2307/4632. JSTOR 4632.
  18. Barlow, Kate E (1997). „The diets of two phonic types of the bat Pipistrellus pipistrellus in Britain“. Journal of Zoology. 243 (3): 597–609. doi:10.1111/j.1469-7998.1997.tb02804.x.
  19. Parsons, S.; Jones, G. (2000). „Acoustic identification of twelve species of echolocating bat by discriminant function analysis and artificial neural networks“. The Journal of Experimental Biology. 203 (Pt 17): 2641–56. PMID 10934005.
  20. Obrist, M.K.; Boesch, R.; Flückiger, P.F. (2004). „Variability in echolocation call design of 26 Swiss bat species: Consequences, limits and options for automated field identification with a synergic pattern recognition approach“. Mammalia. 68 (4): 307–32. doi:10.1515/mamm.2004.030.

Надворешни врски

уреди