2011 QF99мала планета од надворешниот Сончев Систем и првиот забележан Урански тројанец. Измерено е дека има пречник од 60 km, и претпоставено албедо од 0,05.[2][4] Првпат е забележано на 29 август 2011 година за време на изведувањето на дабокиот преглед на Заднептунците со помош на Канадско-Француско-Хавајскиот телескоп, но препознавањето на телото како Урански тројанец не се случило сè до 2013 година.[2][5]

2011 QF99
Откривање
Откриено воМауна Кеја
Откриено29 август 2011[1]
(првото набљудување)
Ознаки
Урански тројанец[2]
кентаур[1] · далечна[3]
Орбитални особености [1]
Епоха 4 септември 2017 (ЈД 2458000.5)
Параметар на неодреденост 3
Лак на набљудување3,97 а (1.449 денови)
Афел22,422 ае
Перихел15,659 ае
19,040 ае
Занесеност0,1776
83,08 а (30.346 денови)
283.84°
0° 0м 42.84с / ден
Наклон10,833°
222,52°
288,25°
Физички особености
Среден пречник
60 (пресметано)[2]
0,05 (претпоставено)[2]
9,6 (R-појас)[2]
9,7[1]
Анимација од 2011 QF99 во однос на Сонцето и Уран 1600-2500
      2011 QF99 ·        Уран  ·       Сонце

2011 QF99 привремено е во орбита околу Урановата L4 Лангранжова точка (водејќи го Уран). Ќе продолжи да либрира околу L4 во следните 70.000 years и ќе остане во Урановата соорбитала во седните три милиони години. Според веќе изнесеното 2011 QF99 е привремен Уранов тројанец, Кентаур зафатен од планетата пред долг временски период.[2][6]

За Урановите тројанци е очекувано да се нестабилни и се верува дека ниту еден од нив не би бил создаден од првилчниот материјал. Симулација довела до закчучок дека во кој и да е даден период, 0,4% од Кентаурите во расеаното население во растојание од 34 ае ќе бидат Уранови соорбиталци, од тие околу 64% (0,256% од сите Кентаури) ќе имаат потковичеста орбита, 10% (0,04%) ќе бидат квазимесечини, а 26% (0,104%) ќе бидат тројанци (подеднакво распределени меѓу групите во L4 и L5).[2] Втор Урански тројанец, 2014 YX49, бил објавен во 2017 година.[7]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 „JPL Small-Body Database Browser: (2011 QF99)“ (2012-10-21 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 12 October 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Alexandersen, M.; Gladman, B.; Greenstreet, S.; Kavelaars, J. J.; Petit, J. -M.; Gwyn, S. (2013). „A Uranian Trojan and the Frequency of Temporary Giant-Planet Co-Orbitals“. Science. 341 (6149): 994–997. arXiv:1303.5774. Bibcode:2013Sci...341..994A. doi:10.1126/science.1238072. PMID 23990557.
  3. „2011 QF99“. Minor Planet Center. Посетено на 12 October 2017.
  4. Choi, C. Q. (2013-08-29). „First 'Trojan' Asteroid Companion of Uranus Found“. Space.com web site. TechMediaNetwork. Посетено на 2013-09-03.
  5. Alexandersen, M.; Kavelaars, J.; Petit, J.; Gladman, B. (18 March 2013). „MPEC 2013-F19: 2011 QF99“. IAU. Посетено на 3 September 2013. Наводот journal бара |journal= (help)
  6. de la Fuente Marcos, Carlos; de la Fuente Marcos, Raúl (22 May 2014). „Comparative orbital evolution of transient Uranian co-orbitals: exploring the role of ephemeral multibody mean motion resonances“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 441 (3): 2280–2295. arXiv:1404.2898. Bibcode:2014MNRAS.441.2280D. doi:10.1093/mnras/stu733.
  7. de la Fuente Marcos, Carlos; de la Fuente Marcos, Raúl (15 May 2017). „Asteroid 2014 YX49: a large transient Trojan of Uranus“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 467 (2): 1561–1568. arXiv:1701.05541. Bibcode:2017MNRAS.467.1561D. doi:10.1093/mnras/stx197.

Надворешни врски

уреди

Предлошка:2011 in space