Википедија

Шеста египетска династија

Шестата династија на древниот Египет (династија VI) заедно со династиите III, IV и V го сочинуваат Старото Кралство на Египет.

Статуа од алабастер на Анкесенемире II и нејзиниот син Пепи II.

Фараони

уреди

Познатите фараони од шестата династија се наведени во табелата подолу.[1] Манетон на оваа династија ѝ припишува 203 години владеење, од Тети до Нитокрис, додека Торинскиот канон ѝ доделува 181 година владеење, но со три дополнителни кралеви кои завршуваат со Аба - намалувајќи го владеењето на фараоните од Осмата династија, владеењето се сведува на 155 години.[2] Оваа проценка варира од научник и извор.

Династија VI фараони
Име на кралот Престолно или Хорово име[3] Предложени датуми Проценето времетраење на регентството Пирамида Кралица (и)
Тети (Хорово) Сехетептави 2345-2333 п.н.е. Манетон: 30-33 години
Кралски список од Торино (КСT): <7 месеци
Броење на добиток: 6 = 12-13 години[2][4] 		Пирамида на Тети во Сакара Кенткаус III
Ипут I
Хуит
Усеркаре (непознат) 2333-2331 п.н.е. Манетон: Непознато,[5] веројатно вмешан во убиство на Тети [6]
КСT: веројатно изгубен во лакуна [7]
Броење на добиток: Непознато, изгубен во лакуна(?)[8]
Пепи I Неферсахор (првично)

Меренре (подоцна) 		2331-2287 п.н.е. Манетон: 52 години[2]
КСТ: 20 или 44 години [9]
Броење на добиток: 25 = 49-50 години [10] 		Пирамида на Пепи I во Јужна Сакара Анкесенпепи I
Анкесенпепи II
Нубвенет
Мерититес IV
Иненек-Инти
Меха
Неџефтет
Меренре I Меренре 2287-2278 п.н.е. Манетон: 7 години
КСТ: 6 години
Броење на добиток: 5 + 1 година = 10 години [11] 		Пирамида на Меренре во Јужна Сакара Анкесенпепи II
Пепи II Неферкаре 2278-2184 п.н.е. Манетон: 94 години
КСТ:> 90 години
Броење на добиток: 33 = 64-66 години[12] [13] 		Пирамида на Пепи II во Јужна Сакара Нејт
Ипут II
Анкесенпепи III
Анкесенпепи IV
Уџебтен
Меренре II Мерене [Немпти?]емсаф 2184 п.н.е. Манетон: 1 година[14] [13]
КСТ: 1 година, 1 месец [15]
Нетјеркаре Сиптах
или
Нитокрис 		(непознат) 2184-2181 п.н.е. Манетон: Нитокри за 12 години [14]
КСТ: Првично се мислело дека го идентификува Нитокрис,[16] неодамнешна студија за папирусот ја смени оваа проценка во корист на Нетјеркаре, кој исто така е потврден во Кралскиот список од Абидос.[17]
 
Релјеф од гробот на Ини

Историја

уреди

Династијата VI се смета од многу авторитети како последната династија на Старото Кралство, иако Оксфордската историја на Стариот Египет[18] ги вклучува династиите VII и VIII како дел од Старото Кралство. Манетон пишува дека овие кралеви владееле од Мемфис, бидејќи нивните пирамиди биле изградени во Сакара, многу блиску една до друга.[19]

Од петтата династија, религијата станала доминантна сила во општеството,[20] а бил видлив тренд на пораст на бирократијата и свештенството, како и пад на моќта на фараонот за време на владеењето на Нефериркаре Какаи.[21] За време на владеењето на Џедкаре Исеси, на службениците им било дадено поголемо овластување - што се гледа од богатите приватни гробници што ги направиле за себе - што довело до создавање на феудален систем.[22] Овие воспоставени трендови - децентрализација на власта, заедно со растот на бирократијата - се интензивирале за време на трите децении на владеење на Унас, кога исто така се случил економски пад.[23] Ова продолжило во Шестата династија, што довело до Првиот преоден период.[24]

Подем на благородништвото

уреди
 
Статуа што седи на службеник на стол. Варовник. 6-та династија. Египет. Музеј на египетската археологија на Петри, Лондон

Со растечкиот број на биографски натписи во не-кралските гробови,[25] нашето знаење за историја се шири.[26] На пример, читаме за неуспешен заговор против Пепи I.[27] Исто така, читаме писмо напишано од младиот крал Пепи II, возбуден што една од неговите експедиции ќе се врати со танцувачки Пигмеи од земјата Јам, која се наоѓа јужно од Нубија.[28]

Овие не-кралски гробовни натписи се само еден пример за растечката моќ на благородништвото, што дополнително го ослабнало апсолутното владеење на кралот. Како резултат на тоа, се верува дека по смртта на Пепи II, неговите вазали биле доволно моќни за да се спротивстават на авторитетот на неговите наследници, што можеби придонело за брзото опаѓање на Старото Кралство.

Белешки

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ Dodson & Hilton 2004, стр. 70.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Altenmüller 2001, стр. 601.
  3. ↑ Leprohon 2013, стр. 42–43.
  4. ↑ Grimal 1992, стр. 81.
  5. ↑ Manetho & Waddell 1964, стр. 53.
  6. ↑ Leclant 1999, стр. 10.
  7. ↑ Baud & Dobrev 1995, стр. 59.
  8. ↑ Baud & Dobrev 1995, стр. 59 & 66.
  9. ↑ Ryholt 1997, стр. 13–14.
  10. ↑ Baud & Dobrev 1995, стр. 46–49.
  11. ↑ Altenmüller 2001, стр. 603.
  12. ↑ Altenmüller 2001, стр. 604.
  13. ↑ 13,0 13,1 Leclant 1999, стр. 11.
  14. ↑ 14,0 14,1 Manetho & Waddell 1964, стр. 55.
  15. ↑ Baker 2008, стр. 211–212.
  16. ↑ Grimal 1992, стр. 89.
  17. ↑ Theis 2010, стр. 325–326.
  18. ↑ Ian Shaw ed., The Oxford History of Ancient Egypt, 2000
  19. ↑ Sir Alan Gardiner, Egypt of the Pharaohs, Oxford University Press 1964, p. 91
  20. ↑ Grimal 1992, стр. 89–90.
  21. ↑ Verner 2001b, стр. 589–590.
  22. ↑ Grimal 1992, стр. 79.
  23. ↑ Verner 2001b, стр. 90.
  24. ↑ Grimal 1992, стр. 80.
  25. ↑ J. H. Breasted, Ancient Records of Egypt, Part One, Chicago 1906, §§282-390
  26. ↑ Ian Shaw, The Oxford History of Ancient Egypt, Oxford University Press 2000, p.115
  27. ↑ J. H. Breasted, Ancient Records of Egypt, Part One, Chicago 1906, §310
  28. ↑ J. H. Breasted, Ancient Records of Egypt, Part One, Chicago 1906, §§350-354

Извори

уреди
  • Allen, James; Allen, Susan; Anderson, Julie; и др. (1999). Egyptian Art in the Age of the Pyramids. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN 978-0-8109-6543-0. OCLC 41431623.
  • Altenmüller, Hartwig (2001). „Old Kingdom: Sixth Dynasty“. Во Redford, Donald B. (уред.). The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Volume 2. Oxford: Oxford University Press. стр. 601–605. ISBN 978-0-19-510234-5.
  • Baker, Darrel D. (2008). The Encyclopedia of the Pharaohs: Volume I - Predynastic to the Twentieth Dynasty 3300–1069 BC. London: Stacey Internation. ISBN 978-1-905299-37-9.
  • Bard, Kathryn, уред. (1999). Encyclopedia of the Archaeology of Ancient Egypt. London; New York: Routledge. ISBN 978-0-203-98283-9.
  • Baud, Michel; Dobrev, Vassil (1995). „De nouvelles annales de l'Ancien Empire égyptien. Une "Pierre de Palerme" pour la VIe dynastie“. Bulletin de l'Institut Français d'Archéologie Orientale (француски). 95: 23–92. ISSN 0255-0962.
  • Clayton, Peter A. (1994). Chronicle of the Pharaohs. London: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-05074-3.
  • Dodson, Aidan; Hilton, Dyan (2004). The Complete Royal Families of Ancient Egypt. London: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-05128-3.
  • Grimal, Nicolas (1992). A History of Ancient Egypt. Translated by Ian Shaw. Oxford: Blackwell publishing. ISBN 978-0-631-19396-8.
  • Kanawati, Naguib (2003). Conspiracies in the Egyptian Palace: Unis to Pepy I. London: Routledge. ISBN 0-203-16673-6.
  • Leclant, Jean (1999). „A Brief History of the Old Kingdom“. Egyptian Art in the Age of the Pyramids. New York: The Metropolitan Museum of Art. стр. 3–12. ISBN 978-0-8109-6543-0. OCLC 41431623.
  • Lehner, Mark (2008). The Complete Pyramids. New York: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-28547-3.
  • Leprohon, Ronald J. (2013). The Great Name: Ancient Egyptian Royal Titulary. Volume 33 of Writings from the ancient world. Atlanta: Society of Biblical Literature. ISBN 978-1-589-83736-2.
  • Malek, Jaromir (2003). „The Old Kingdom (c. 2686–2160 BC)“. Во Shaw, Ian (уред.). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford University Press. стр. 83–107. ISBN 978-0-19-815034-3.
  • Manetho; Waddell, William Gillan (1964). Aegyptiaca. The Loeb classical library, 350. Cambridge: Harvard University Press. OCLC 1067847872.
  • Ryholt, Kim (1997). The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period c. 1800–1550 B.C. CNI publications. 20. Copenhagen: The Carsten Niebuhr Institute of Near Eastern Studies: Museum Tusculam Press. ISBN 87-7289-421-0.
  • Shaw, Ian, уред. (2003). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-815034-3.
  • Smith, William Stevenson (1962). „XIV: The Old Kingdom in Egypt and the Beginning of the First Intermediate Period“. The Cambridge Ancient History. 1. Cambridge: Cambridge University Press. стр. 1–72. OCLC 879104162.
  • Theis, Christoffer (2010). Kahl, Jochem; Kloth, Nicole (уред.). „Die Pyramiden der Ersten Zwischenzeit, Nach philologischen und archäologischen Quellen“. Studien zur Altägyptischen Kultur (германски). Hamburg: Helmut Buske Verlag. Band 39: 321–339. ISBN 978-3-87548-584-4. ISSN 0340-2215.
  • Verner, Miroslav (2001b). „Old Kingdom“. Во Redford, Donald B. (уред.). The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Volume 2. Oxford: Oxford University Press. стр. 585–591. ISBN 978-0-19-510234-5.
  • Verner, Miroslav (2001d). The Pyramids: The Mystery, Culture and Science of Egypt's Great Monuments. New York: Grove Press. ISBN 978-0-8021-1703-8.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Шеста_египетска_династија&oldid=5025273“