Црква „Св. Димитриј“ - Бојмица
Свети Димитриј (грчки: Άγιος Δημήτριος) — црква во гратчето Бојмица, Гуменџиско, Егејска Македонија. Влегува во состав на Гуменџиско-бојмичко-ругуновската епархија на Цариградската патријаршија.[1][2][3]
| Свети Димитриј | |
|---|---|
| Άγιος Δημήτριος | |
 Поглед на црквата одзади | |
 | |
| 40°59′10″N 22°32′25″E / 40.98611° СГШ; 22.54028° ИГД | |
| Место | Бојмица, Гуменџиско |
| Земја | Егејска Македонија, Грција |
| Вероисповед | Цариградска патријаршија |
| Архитектура | |
| Културнонаследна категорија | споменик на културата |
| Архит. тип | трикорабна базилика |
| Завршена | 1859 |
| Управа | |
| Епархија | Гуменџиско-бојмичко-ругуновска |
Историја
уредиВо 1843 г. османлиската власт дала дозвола за изградба на црква во селото. Жителите веднаш почнале со изградбата на „Св. Димитриј“, завршувајќи ја во 1859 г.[4]
Архитектура
уредиЦрквата е трикорабна базилика, типична за своето време. По населувањето на грчките доселеници во 1922 г. црквата е проширена на запад. Храмот има внатрешни димензии од 24,40 × 9,65 м. Корабите се одделени од девет пара столбови, од кои последнииот пар е зад иконостасот. По издолжувањето на црквата на запад, трем останал само на југ. Нишите на ѓаконикот и жртвеникот се вградени во дебелината на самиот источен ѕид, а нишата на олтарот е полукружна и одвнатре и однадвор. Храмот има три влеза — два од југ и еден од запад. Од нив оригинален е само јужниот, и во нишата над него има дел од фреска на покровителот Димитрија Солунски. Ѕидаријата е направена од речни камења, а аглите се од камени блокови изделкани правоаголно.[1]
Внатрешност
уредиОд особен интерес е внатрешноста на црквата. Живописана е од 1860 до 1862 г. од познатиот зограф Маргарит Ламбу од погрченото солунско село Кулакија. Таваните имаат силни бои и геометриски форми. Предниците на аркадите имаат наивни фрески со сцени од житието на Христос. Владичкиот престол и амвонот се резбани и насликани со силни бои. Јужно од црквата има куловидна камбанарија.[1] Во храмот има икони од Авраам Папандреу (1852) и Дамјанос Георгиу (1869, 1871, 1873), на кулакискиот зограф Николаос Константину и на Димитар Вангелов од Петрово, Ениџевардарско.[5]
Во 1981 г. црквата е прогласена за споменик на културата.[1][6]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „12. Ιερός ναός Αγίου Δημητρίου Αξιούπολης“. Ανάδειξη των Μεταβυζαντινών Μνημείων στην Μητροπολιτική Περιφέρεια Γουμενίσσης- Αξιουπόλεως - Πολυκάστρου μέ κέντρο τό Δήμο Ευρωπού. Архивирано од изворникот на 2014-08-09. Посетено на 24 јуни 2014.
- ↑ „Αξιούπολη, Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου“. Enjoy Kilkis. Архивирано од изворникот на 2021-06-20. Посетено на 14 март 2018.
- ↑ „Εκκλησίες που έχουν κηρυχτεί μνημεία“. Στα Πλάγια Παιονίας. Посетено на 17 февруари 2022.
- ↑ „Αξιούπολη“. hellenica.de. Архивирано од изворникот на 2014-05-04.
- ↑ „Ταξιδεύοντας με τους ζωγράφους“ (PDF). Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Εφορεία Αρχαιοτήτων Κιλκίς. Посетено на 23 јуни 2018.
- ↑ „ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ34/76086/1797/9-12-1981 - ΦΕΚ 775/Β/22-12-1981“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2022-05-14. Посетено на 23 октомври 2014.
Надворешни врски
уреди
Црква „Св. Димитриј“ - Бојмица на Ризницата ?
