Хаплогрупа G-FGC7535
Хаплогрупата G-FGC7535, позната и како Хаплогрупа G2a1 (и порано G-L293),[1] — хаплогрупа со Y-хромозом. Таа е непосреден потомок на G2a (G-P15), која е примарна гранка на хаплогрупата G2 (P287).
| Хаплогрупа G-FGC7535 (G2a1) | |
|---|---|
| Можно време на потекло | околу 3,000 години пред сегашноста |
| Можно место на потекло | најверојатно Јужен Каавказ |
| Предок | Хаплогрупа G2a |
| Потомци | G2a1a |
| Својствени мутации | FGC7535/SK1106/Z6552 |
G2a1 има екстремно ниска честота кај скоро сите популации освен делови од Кавказ.
Во 2017 година, SNP L293 била заменета со FGC7535, SK1106 и Z6552 како дефинирачки SNP на G2a1, поради техничките тешкотии при тестирањето за L293.[1]
Генетски карактеристики на хаплогрупата G2a1
уредиРечиси сите G2a1 лица имаат вредност од 10 на маркерот за (STR) DYS392. Главната подгрупа G2a1 обично има повисоки вредности за DYS385b, како што се 16, 17 или 18, отколку што се гледаат кај повеќето G лица. Речиси сите G2a1a лица имаат вредност од 15 или повеќе на DYS385a, наод кој може да биде корисен во разликувањето на лицата G2a1a од лицата кои не се G со слични вредности на маркери. Дополнително, било откриено дека испитаните лица G2a1a имаат вредност од 9 на маркерот DYS505. Ова е неколку вредности под она што се наоѓа во G подгрупите и е потенцијално основа за дополнително подгрупирање.
L293 кој ја дефинира G2a1 е SNP првпат идентификувана од Family Tree DNA во 2011 година, а во 2012 година било решено да ги опфати P16 позитивните лица. L293 се наоѓа на позицијата на хромозомот 10595022 и претставува мутација од G до C. Напредниот прајмер е GTCCAGCTCATATGTCTTCAG, а обратниот прајмер е GACTTTCAACTTCTTACGGCTG.[2] Под вообичаени околности, лицата од подгрупата G2a1a, исто така, би имале карактеристична мутација на SNP P16 што ја карактеризира G2a1a. Веродостојноста на P16 во идентификувањето на сите кои треба да бидат P16+ е доведена во прашање.[3] Бидејќи се вклучени две нишки, резултатите од P16 може да се пријават како P16.1 и P16.2, а лицата може да имаат различни резултати за компонентите на SNP. Ознаката P во P16 укажува на тоа дека била идентификувана на Универзитетот во Аризона, а постоењето на P16 за прв пат било пријавено во 2000 година [4] Ова се спецификациите наведени за P16: се наоѓа на Y хромозомот на 19434578; 19128376..... напредниот прајмер е aggctccatctgtagcacac ..... обратен прајмер е taaccttatagaccaaccccg ... мутацијата е промена од А во Т.[5]
Датирање на потеклото на G2a1
уредиЕдинственото објавено проучување до денес P16 (G2a1a) тврди дека е стара околу 9.600 години.[6]
G2a1 подгрупи
уредиG2a1a (P16) и G2a1a1 (P18)
уредиПрисуството на мутацијата SNP P16 ја карактеризира единствената SNP подгрупа на G2a1, G2a1a. Но, тешко е да се разликува групата P16 од сопствената подгрупа P18. Веродостојноста на P16 во идентификувањето на сите во неговата категорија G2a1a според истражувањата, била доведена во прашање.[3] Што се однесува до P18, бидејќи биле испитувани поединечни нишки, P18 може да се класифицира како P18.1, P18.2 и P18.3, а лицата може да имаат различни резултати за три компоненти. Ознаката P покажува дека е идентификувана на Универзитетот во Аризона, а нејзиното постоење првпат било пријавено во 2002 година [7] Техничките спецификации за P18 се дека е: сместен на Y хромозомот на 25751219; 25029753; 23396005.... напредниот прајмер е tggatctgattcacaggtag .... обратен прајмер е ccaacaatatgtcacaatctc ..... мутацијата е промена од C во T.[5]
Други генетски кластери G2a1a
уредиПоради несигурноста на SNP тестирањето за оваа хаплогрупа, станало тешко да се потврди дали препознатливите кластери на мажи припаѓаат на G2a1a или на G2a1a1. Најчестиот кластер заснован на вредностите на маркерот STR на мажите G2a1a кои пријавуваат потекло во регионот на Кавкашките Планини има вредност од 9 кај маркерот STR DYS391 и 19,21 кај маркерот YCA. Постојат и други помали G2a1a кавкаски кластери со 10 или 11 на DYS391.
Машките Ашкенашки Евреи G2a1a со североисточно европско потекло ги поседуваат скоро сите вредности на YCA од 21,21 и вредност DYS19 од 16. Повеќе варијации во вредностите се гледаат во примероците од Кавказ од примероците на Ашкенази, што укажува на постар заеднички предок на Кавказ отколку кај Евреите.
Други мажи кои поседуваат G2a1a и кои известуваат за источноевропско потекло формираат кластер со вредности на YCA од 19,21 без другите карактеристични вредности забележани во другите два кластери.
Околу половина од достапните G2a1a/G2a1a1 примероци, според добиените резултати, не припаѓаат со сигурност на ниту еден од овие три кластери. Дополнително, споменатите STR маркери се склонети кон понатамошни мутации и не се толку сигурни како SNP во идентификувањето на сите лица кои имаат заеднички машки предок.
Постои помал број на мажи G2a1 кои се негативни за P16. Не е јасно дали нивните предци можеби некогаш ја имале мутацијата P16. Многу од овие мажи имаат многу необична вредност од 13,21 за маркерот YCA и се претежно од шпански потекло.
Географска распространетост
уредиG2a1a и нејзината една подгрупа претставуваат мнозинство од примероците од хаплогрупата G во некои делови од областа на Кавказските Планини. G2a1a се наоѓа единствено во мал број на друго место. Едно неодамнешно иследување на Балановски и сор.[8] го обезбедило првото детално тестирање на P16 и P18 во овој регион.
Речиси сите примероци P16 исто така ја имале мутацијата P18. Највисок процент на P18 е пронајдено кај Осетите од руската Република Северна Осетија-Аланија, што претставува 32% од сите примероци. Меѓу Абхазите од Абхазија, P18 била 16% од вкупните примероци и 8% од Черкезите (адиге) во руската Република Карачево-Черкесија. На друго место во Кавказ, P16 и P18 биле занемарливи или претставуваа мал процент. Не бил земен примерок од областа на југоисточниот дел на Кавказ.
Постојат изолирани примероци на мажи од хаплогрупата G2a1a со пријавено потекло во Грузија, Турција, Бугарија, западна Русија, Либија и Англија со сличности со оние од северно-осетискиот кластер врз основа на добиените вредност на маркерот STR. Сваните и Јужна Осетија во Грузија имаат значително присуство на G2a1a иако никој сè уште не го квантифицирал нивниот процент. Исто така, тесно поврзан со еврејски кластер заснован на вредностите на маркерот STR е анонимен примерок во базата на податоци SMGF од Кашгар, Кина,[9] како и изолирани примероци од Либан, Кипар, Ерменија и австриски Тирол. Претежно источноевропската YCA=19,21 подгрупа вклучува анонимен примерок во базата на податоци SMGF [9] од Киргистан, а постои уште еден примерок од Сваните од Грузија.
Исто така, постојат изолирани примероци за кои биле добиени резултати дека не припаѓаат на ниту еден кластер од главните земји од централна, источна и јужна Европа, од Мароко, северниот дел на Блискиот Исток, регионот на Кавказ и Иран.[10] Примерокот од Иран (Техеран) претставува единствен 1 од 444-те ирански примероци од сите видови во базата на податоци на YHRD. Веројатно од значење - за разлика од некои други G подгрупи - G2a1 примероци од јужна Азија се смета дека не постојат.[11] Спротивно на тоа, кај Ромите од Унгарија, многу од достапните примероци од хаплогрупата G имаат карактеристики на маркерот STR типични за G2a1a.[12]
Познати членови
уредиЈосиф Сталин, од генетско тестирање на неговиот внук (синот на неговиот син Василиј; Александар Бурдонски) припаѓа на хаплогрупата G2a1a1.[13] Комбинациите на вредностите на маркерот STR за него се типични за оние што се гледаат првенствено во регионот на Кавказ.[10] За Ричард III од Англија било потврдено непосредно пред неговото повторно погребување да биде член на хаплогрупата Г2, и покрај малата честота на оваа хаплогрупа во современа Велика Британија.
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 „ISOGG 2018 Y-DNA Haplogroup G“.
- ↑ „Archived copy“. Архивирано од изворникот на 2015-08-15. Посетено на 2017-09-18.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
- ↑ 3,0 3,1 „RootsWeb: GENEALOGY-DNA-L [DNA] A little note about haplogroup G Deep Clade tests“. ancestry.com.
- ↑ Hammer, M.; и др. (June 2000). „Jewish and Middle Eastern non-Jewish populations share a common pool of Y-chromosome biallelic haplotypes“ (PDF). Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 97 (12): 6769–74. Bibcode:2000PNAS...97.6769H. doi:10.1073/pnas.100115997. PMC 18733. PMID 10801975. Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-08-09. Посетено на 2024-02-06.
- ↑ 5,0 5,1 Karafat, T.; и др. (2008). „New binary polymorphisms reshape and increase resolution of the human Y chromosomal haplogroup tree“. Genome Research. 18 (5): 830–38. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
- ↑ Rootsi, S; и др. (May 2012). „Distinguishing the co-ancestries of haplogroup G Y-chromosomes in the populations of Europe and the Caucasus“. European Journal of Human Genetics. 20 (8): 1275–1282. doi:10.1038/ejhg.2012.86. PMC 3499744. PMID 22588667.
- ↑ The Y Chromosome Consortium (2002). „A Nomenclature System for the Tree of Human Y-Chromosomal Binary Haplogroups“. Genome Research. 12 (2): 339–48. doi:10.1101/gr.217602. PMC 155271. PMID 11827954.
- ↑ Balanovsky, O; Dibirova, K.; Dybo, A.; Mudrak, O.; Frolova, S.; Pocheshkhova, E.; Haber, M.; Platt, D.; и др. (Oct 2011). „Parallel evolution of genes and language in the Caucasus region“. Molecular Biology and Evolution. 28 (10): 2905–20. doi:10.1093/molbev/msr126. PMC 3355373. PMID 21571925.
- ↑ 9,0 9,1 „All About the y Chromosome“.
- ↑ 10,0 10,1 „..Project Rosters - Haplogroup G Project“. google.com.
- ↑ https://sites.google.com/site/haplogroupgproject/project-roster Haplogroup G Project Samples - G2a1/G2a1a
- ↑ Sascha Willuweit; Lutz Roewer. „YHRD : Unspported Browser“. yhrd.org. Архивирано од изворникот на 2024-01-13. Посетено на 2024-02-06.
- ↑ „Resource dumped by HtmlRendererServlet“. runewsweek.ru.