Франсоа Гасе (родена 1942 година;[1] починала на 22 април 2014 година[2]) била француски палеобиолог, палеоклиматолог и палеохидролог. Специјализирала феномени во животната средина, поточно проучување на лакустрините седименти од античките езера во Африка[3] и регионот Азија.[4] Франсоа Гасе имала посебно влијание во започнувањето на првите истражувачки проекти кои имале за цел обнова на палеоклиматските варијации и квартерните палеоокружувања во различни региони, поточно: Сахара и Сахел, Источна Африка и Мадагаскар, Западен (Касписки) и Јужен (Тибет) и во Блискиот Исток (Либан).[5] Таа е супер активна на национално и меѓународно ниво. Таа е член на СТРАНИЦИ (минати глобални промени)\Меѓународна програма за геосфера-биосфера.[6]

Кариера

уреди

Докторирала геологија во 1975 година на Универзитетот во Париз со теза за еволуцијата на езерото Абе.[7] Нејзината работа станала првиот континуиран запис со африкански плиоцен - плеистоцен дијатом.[8] Таа влегла во Францускиот национален центар за научни истражувања (ЦНРС) и се приклучила на лабораторијата за хидрологија и изотоп за геохемија на Универзитетот Париз-Суд во 1986 година, под раководство на професорот Жан-Шарл Фонте. Таа се преселила во Центарот на Рекерше и Дневник на Економијата на опкружувањето (CEREGE) во 1998 година.

Во 2005 година таа станала првата жена што добила медал Вега од Шведското друштво за антропологија и географија.[9]

Во 2010 година, таа била одликувана со медалот Ханс Ошгер, доделен од Европската унија за геолошки науки, за нејзиниот „придонес во реконструкцијата на климатската варијабилност за време на холоценот од архивите на континенталот и за подобро разбирање на климатските механизми вклучени во овој период“.[10]

Наводи

уреди
  1. „Tropical Deserts and Lakes though [sic] time: Symposium in memory of Françoise Gasse“. Centre de Recherche et d’Enseignement de Géosciences de l’Environnement. Архивирано од изворникот на 2015-09-30. Посетено на 2015-11-12.
  2. „Françoise Gasse“. Institut national des sciences de l'Univers (француски). Архивирано од изворникот на 2016-05-08. Посетено на 2015-11-09.
  3. Gasse, Françoise (2002-10-18). „Kilimanjaro's Secrets Revealed“. Science. 298 (5593): 548–549. doi:10.1126/science.1078561. ISSN 0036-8075. PMID 12386320.
  4. Gasse, Françoise; Arnold, M.; Fontes, J. C.; Fort, M.; Gibert, E.; Huc, A.; Bingyan, Li; Yuanfang, Li; Qing, Liu (1991-10-24). „A 13,000-year climate record from western Tibet“. Nature. 353 (6346): 742–745. Bibcode:1991Natur.353..742G. doi:10.1038/353742a0.
  5. „Tropical Deserts and Lakes though time - Centre Européen de Recherche et d'Enseignement des Géosciences de l'Environnement“. web.archive.org. 2015-09-30. Архивирано од изворникот на 2015-09-30. Посетено на 2020-12-09.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  6. „Françoise Gasse“. European Geosciences Union (EGU) (англиски). Посетено на 2020-12-09.
  7. Gasse, Françoise (2013-05-26). „Reminiscences and acknowledgements from a lover of deserts near the end of her professional life“ (PDF). Journal of Paleolimnology. 51 (1): 139–144. Bibcode:2014JPall..51..139G. doi:10.1007/s10933-013-9699-5. ISSN 0921-2728. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-04. Посетено на 2015-11-09.
  8. Gasse, Françoise (1977-01-06). „Evolution of Lake Abhé (Ethiopia and TFAI), from 70,000 b.p“. Nature. 265 (5589): 42–45. Bibcode:1977Natur.265...42G. doi:10.1038/265042a0.
  9. „Words from Dr. Florence Sylvestre on the passing of Françoise Gasse -- International Paleolimnology Association (IPA)“. paleolim.org. Архивирано од изворникот на 2015-07-31. Посетено на 2015-11-09.
  10. „EGU – Awards & Medals – Hans Oeschger Medal – Françoise Gasse“. European Geosciences Union (EGU) (англиски). Посетено на 2015-11-09.