Синопа (месечина)
месечина на Јупитер
Синопа – најдалечна позната Јупитерова месечина. Според старогрчката митологија, Синопа била жена за која се верува Зевс неуспешно се обидел да ја заведе. Оваа месечина ја открил во 1914 година.[9] Ананка, Карма, Пасифаја и Синопа можеби се остатоци од еден астероид кого го привлека Јупитеровата гравитација, после што се распаднал. Пречникот на оваа месечина е 36 km, а од Јупитера е оддалечена околу 23.700.000 km.[10]
 Синопа фотографирана од опсерваторијата во От Прованс на 14 август 1998 | |
| Откривање [1] | |
|---|---|
| Откривач | Сет Барнс Николсон |
| Откриено | 21 јули 1914 |
| Ознаки | |
Наречена по | Σινώπη Синопа |
| Орбитални особености [3] | |
| 23.939.000 км | |
| Занесеност | 0,250 |
| −724,5 дена | |
| 168,4° | |
| Наклон | 158,1° |
| 303,1° | |
| 346,4° | |
| Месечина на | Јупитер |
| Физички особености | |
Среден пречник | 35,0 ± 0,6 км[6] ~38 km[4][8] |
| Маса | 7,5⋅1016 кг[се бара извор] |
Средна густина | 2,6 г/см3 (претпоставена)[4] |
| ~ 0,014 m/s2 (0,001 g) | |
| ~ 0,023 км/с | |
| 13,16 ± 0,10 ч[5] | |
| Албедо | 0,042 ± 0,006[6] |
| Температура | ~ 124 K |
| 18,2[4] | |
| 11,1[7] | |
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Nicholson, S. B. (1914). „Discovery of the Ninth Satellite of Jupiter“. Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 26 (1): 197–198. Bibcode:1914PASP...26..197N. doi:10.1086/122336. PMC 1090718. PMID 16586574.
- ↑ Sergey Vnukov (2010) "Sinopean Amphorae of the Roman Period", Ancient Civilizations from Scythia to Siberia 16
- ↑ S.S. Sheppard (2019), Moons of Jupiter, Carnegie Science, on line
- ↑ 4,0 4,1 4,2 „Planetary Satellite Physical Parameters“. JPL (Solar System Dynamics). 19 February 2015. Посетено на 28 февруари 2020.
- ↑ Luu, Jane (September 1991). „CCD photometry and spectroscopy of the outer Jovian satellites“. Astronomical Journal. 102: 1213–1225. Bibcode:1991AJ....102.1213L. doi:10.1086/115949. ISSN 0004-6256.
- ↑ 6,0 6,1 Grav, T.; Bauer, J. M.; Mainzer, A. K.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Cutri, R. M.; и др. (August 2015). „NEOWISE: Observations of the Irregular Satellites of Jupiter and Saturn“. The Astrophysical Journal. 809 (1): 9. arXiv:1505.07820. Bibcode:2015ApJ...809....3G. doi:10.1088/0004-637X/809/1/3. S2CID 5834661. 3.
- ↑ „M.P.C. 111777“ (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 25 September 2018. Посетено на 28 February 2020.
- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>; нема зададено текст за наводите по имеSheppardJewitt2003. - ↑ „Sinope“. solarsystem.nasa.gov. Архивирано од изворникот на 14 август 2019. Посетено на 16 јануари 2020.
- ↑ „Sinope, satélite de Júpiter“. Planète Astronomie. Посетено на 4 февруари 2020.
