Сетебос (месечина)
Сетебос е еден од најоддалечените повратни неправилни сателити на Уран .Откриен бил на 18 јули 1999 година од Џон Ј. Кавеларс. и привремено бил означен како S/1999 U 1.[4]
Слика од откривањето на Сетебос (заокружен) | |
Откривање | |
---|---|
Откривач |
|
Откриено | 18 Јули 1999 |
Орбитални особености | |
Главна орбита полупречник | 17,418,000 km[1][2] |
Занесеност | 0.5914[2] |
2225.21 дена | |
Наклон | 158° (до еклиптиката)[1] |
Месечина на | Уран |
Физички особености | |
Среден полупречник | 24 km (проценка)[3] |
~7200 км2 (проценка) | |
Зафатнина | ~58,000 km³ (проценка) |
Маса | ~7.5×1016 кг (проценка) |
Средна густина | ~1.3 g/cm³ (претпоставена) |
~0.0063 m/s² (проценка) | |
~0.0204 km/s (проценка) | |
? | |
? | |
Албедо | 0.04 (проценка)[3] |
Температура | ~65 K (проценка) |
Потврден како Уран XIX, овој сателит е именуван е по богот од Калибан и Сикоракс во драмата од Вилијам Шекспир - „Бура“ .
Орбиталните параметри наведуваат дека можеби припаѓа на истото динамично јато како и Сикоракс и Просперо, што укажува на тоа дека имаат заедничко потекло.[5] Но, ваквото стојалиште не се совпаѓа со неговите забележани бои. Сателитот кога е осветлен има неутрална (сива) боја (боен показател BV=0,77, RV=0,35), [6] слична на Просперо, но различна од Сикоракс (кој е светло црвен).
Кратерот на Умбриел е исто така наречен по Сетебос, но се пишува поинаку како Сетибос.
Поврзано
уредиНадворешни врски
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, стр. 523, Table 3.
- ↑ 2,0 2,1 Yeomans, Donald K. (2007-06-28). „Planetary Satellite Mean Orbital Parameters“. JPL/NASA. Посетено на 2008-01-19.
- ↑ 3,0 3,1 Sheppard, Jewitt & Kleyna 2005, стр. 523, Table 3 ... ri (km) ... 24 ... i Radius of satellite assuming a geometric albedo of 0.04 .
- ↑ Gladman, B. J.; Kavelaars, J. J.; Holman, M. J., Petit, J.-M.; Scholl, H.; Nicholson, P. D.; and Burns, J. A.; The Discovery of Uranus XIX, XX, and XXI, Icarus, 147 (2000), pp. 320–324
- ↑ Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Gladman, Brett J.; and Aksnes, Kaare; Photometric survey of the irregular satellites, Icarus, 166, (2003), pp. 33–45. arXiv:astro-ph/0301016
- ↑ Grav, Holman & Fraser 2004.