Ранитидин
Ранитидинот е лек кој го намалува создавањето на желудочна киселина.[1] Се користи во третманот на пептичен чир, гастроезофагеална рефлуксна болест и Золингер–Елисонов синдром.[1] Може да се користи преку уста, како интрамускулна или интравенска инјекција.[1]
Систематско (IUPAC) | |
---|---|
N-(2-[(5-[(dimethylamino)methyl]furan-2-yl)methylthio]ethyl)-N'-methyl-2-nitroethene-1,1-diamine | |
Клинички податоци | |
Заштитени имиња | Zantac, others |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a601106 |
Licence data | US FDA:врска |
Бременосна категорија |
|
Начин на издавање |
|
Начин на примена | By mouth, IV |
Фармакокинетички податоци | |
Биорасположливост | 50% (by mouth)[1] |
Врзување за белковините | 15% |
Метаболизам | црнодробен: FMOs, including FMO3; other enzymes |
Почеток на дејство | 55–65 minutes (150 mg dose)[2] 55–115 minutes (75 mg dose)[2] |
Полувреме на елиминација | 2–3 часа |
Екскреција | 30–70% Renal |
Назнака | |
CAS-број | 66357-35-5 |
ATC код | A02BA02 A02BA (ranitidine bismuth citrate) |
IUPHAR/BPS | 1234 |
DrugBank | DB00863 |
ChemSpider | 4863 |
UNII | 884KT10YB7 |
KEGG | D00422 |
ChEBI | CHEBI:8776 |
ChEMBL | CHEMBL1790041 |
Синоними | Dimethyl [(5-{[(2-{[1-(methylamino)- 2-nitroethenyl]amino}ethyl)sulfanyl] methyl}furan-2-yl)methyl]amine |
Хемиски податоци | |
Формула | C13H22N4O3S |
Моларна маса | 314.4 g/mol |
| |
(што е ова?) (провери) |
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>
; нема зададено текст за наводите по имеAHFS2015
. - ↑ 2,0 2,1 Gardner JD, Ciociola AA, Robinson M, McIsaac RL (July 2002). „Determination of the time of onset of action of ranitidine and famotidine on intra-gastric acidity“. Aliment. Pharmacol. Ther. 16 (7): 1317–1326. doi:10.1046/j.1365-2036.2002.01291.x. PMID 12144582.