Поточки-Лупски синдром
Поточки-Лупски синдром (PTLS), исто така познат како синдром dup(17)p11.2p11.2, трисомија 17p11.2 или синдром на дупликација 17p11.2, е синдром на соседен ген кој вклучува микродуплирање на лентата 11.2 на човекот на кратката рака на човечкиот хромозом 17 (17p11.2). Умножувањето првпат било опишано како студија на случај во 1996 година. Во 2000 година, била објавена првата студија за болеста, и во 2007 година, биле собрани доволно пациенти за да се заврши сеопфатна студија и да биде даден детален клинички опис. ПТЛС е именуван по двајца истражувачи вклучени во последните фази, Др. Лорејн Потоцки и Џејмс Р. Лупски од Медицинскиот колеџ Бејлор.
ПТЛС бил првиот предвиден реципрочен на хомологна рекомбинација (микробришење или микродуплирање) каде што и двете реципрочни рекомбинации резултираат со синдром на соседен ген.[1]
Причини уреди
Две третини од заболените имаат дупликација на 17р11.2 дел од хромозомот 17 кој дел вклучува 3,7 милиони ДНА-градбени блокови или базни парови. Спротивно на ова, пак, делецијата на истиот дел се вика Смит-Магенис синдром. Кај oстанатите една третина од случаите, дупликацијата е подолга или пократка. Сите овие дупликации го опфаќаат само едниот од двата 17-хромозома во секоја клетка.
Иако дуплицираниот регион содржи многу гени, сепак, истражувачите откриле дека дополнителната копија на еден ген кој се вика RAI1 е одговорен за повеќето симптоми на оваа болест. Имено, тоа е ген кој дава информации за правењето на белковини кои се одговорни за функцијата на други гени, од кои повеќето сѐ уште не се откриени.
Не е откриено колку дополнителни копии од овој ген водат до интелектуална попреченост, како и други знаци и симптоми на оваа болест, па и на тоа поле се истражува.
Симптоми уреди
Поточкиот-Лупски синдром се смета за ретка болест. Симптомите на синдромот вклучуваат интелектуална попреченост, аутизам, и други нарушувања кои не се поврзани со наведените симптоми.
Симптомите и тежината на болеста варираат од едно лице до друго, знаат да бидат суптилни, а дијагнозата подоцна да се постави.
Симптомите вклучуваат:
- вродени срцеви дефекти;
- хипотонија;
- отежнато хранење;
- бебето не напредува;
- моторичко и вербално заостанување;
- интелектуална попреченост;
- проблеми со однесување, хиперактивност, внимание, повлеченост;
- аутизам;
- невропсихијатриски нарушувања како биполарност или анксиозност;
- потребни се студии на долг временски рок во кои ќе бидат вклучени деца и возрасни заболени од ПТЛС за да се идентификуваат опсегот на варијабилноста на болеста, проблемите кои се јавуваат на одредена возраст, прогнозата на болеста, итн.;
- останатите симптоми вклучуваат: проблеми со слух, дентални проблеми, скелетни и бубрежни абнормалности во развојот и функцијата, проблеми со спиењето, суптилни фацијални абнормалности каде што надворешните агли на очите им се свртени надолу, триаголно лице, широко чело, мала вилица, широко поставени очи (хипертелоризам).
Манифестирање уреди
Клинички, ПТЛС се манифестира како поблаг синдром од СМС, со различни одлики, иако ПТЛС може да се помеша со СМС. Двата синдрома се одликуваат со повеќе вродени абнормалности и интелектуална попреченост . Клучна одлика која најчесто се појавува во 80% од случаите е нарушување на спектарот на аутизам . Други уникатни одлики на синдромот Поточки-Лупски вклучуваат инфантилна хипотонија, апнеја при спиење, структурни кардиоваскуларни аномалии, когнитивни дефицити,[2] абнормални социјални однесувања, попречености во учењето, нарушување на дефицитот на внимание, опсесивно-компулсивно однесување и краткотрајни статуси , неуспехот да напредува.[1]
Откако забележале дека аутизмот вообичаено се поврзува со ПТЛС, истражувачите од Centro de Estudios Científicos и Австралискиот универзитет во Чиле генетски конструираа ПТЛС „ модел глушец “ каде што синтетичкиот хромозомски сегмент бил удвоен и го испитаа социјалното однесување на овие глувци наспроти оние што се без аномалијата („дивиот тип“). Еден симптом поврзан со човечкиот аутизам е исто така и абнормална реципрочна социјална интеракција. Истражувачите забележале дека генетски конструираните глувци од двата пола имале мало ( статистички незначително) нарушување на нивната претпочитање социјална цел (т.е. жив глушец што дише) во однос на мртов. Тие исто така откриле дека машките глувци, во некои сценарија, покажале зголемена анксиозност и доминантно однесување од контролната група. Анатомски, конструираните глувци имале намален однос на масата на мозокот и телото и промена на изразот на неколку гени во хипокампусот .
Молекуларна генетика уреди
Двата синдроми Поточки-Лупски и Смит-Магенис се јавуваат преку неисправен механизам за хомологна не-алелна рекомбинација . И двете се чини дека вклучуваат хромозомски дел од 1,3-3,7 Mb во 17p11.2 кој го вклучува генот 1 ( RAI1) што е индуциран со ретиноична киселина . Други кандидатски гени се идентификувани во дупликат дел, вклучувајќи ги SREBF1, DRG2, LLGL1, SHMT1 и ZFP179.[1]
Кај глувците од подфамилијата Murinae, 32–34 cm регион на хромозомот 11 е синтетички на 17p11.2, што значи дека тие ги содржат истите гени во ист редослед и ориентација. Оваа зачувана секвенца е искористена за да се дознае повеќе за SMS и PTLS. Преку генетски студии и на лабораториски глувци и на луѓе, откриено е дека RAI1 е веројатно генот одговорен за овие синдроми. На пример, во една студија, се покажа дека глувците со 2 копии од генот RAI1 и 3 копии од секој од другите 18 гени во опишаниот преместен регион на хромозомот 11 се појавиле и се однесувале како контролните глувци со опишаниот регион недопрен. Со други зборови, RAI1 е дозно чувствителен. Ова дава доказ дека бројот на присутни копии RAI1 влијае на симптомите на PTLS и SMS. Затоа се верува дека RAI1 е критичниот ген вклучен во овие нарушувања; сепак, бидејќи не се идентификувани само случаи на дуплирање на RAI1, ова не е заклучено.
Една група забележала дека, во модел на глушец, страничните гени во дупликатиот сегмент исто така биле прекумерно изразени, што укажува на некои нови кандидати за анализа, вклучувајќи ги MFAP4, TTC19 и GJA12.
Дијагноза уреди
Умножувањето вклучено во PTLS обично е доволно големо за да може да се открие само преку G-бендинг,[3] иако има висока лажно негативна стапка. За да се утврди дијагнозата кога резултатите од кариотипизацијата се нејасни или негативни, може да се користат пософистицирани техники како што се субтеломерни флуоресцентни in-situ анализа на хибридизација и низа компаративна геномска хибридизација (aCGH).[4]
Последици уреди
Бебињата имаат хипотонија, потешкотии со хранењето, не ја зголемуваат својата тежина и висина, и секогаш имаат поситен раст од она бебе кое е со типичен развој. Околу 40 % имаат вродена срцева маана која може да биде живото-загрозувачки. Понатаму доцнат со развојот, имаат задоцнет говор и јазични способности, слаба, фина и груба моторика, потешкотии со седење, лазење, одење. Како стареат така пројавуваат интелектуална попреченост која се движи од блага до умерена, отежнат говор, бихевиорални проблеми, аутизам, итн.
Третман уреди
Третманот на овој синдром зависи од тежината на болеста и опфаќа комплициран мултидисциплинарен пристап на тим од лекари (педијатриски кардиолози и кардиохирурзи, нефролози, ортопеди, физиотерапевти, дефектолози, логопеди, психолози, психијатри). Раната интервенција е многу важна и се започнува веднаш по поставување на дијагнозата.
Поврзано уреди
- Номенклатура на хромозомите
- Ниско копирање се повторува
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 NIH
- ↑ Treadwell-Deering, DE; Powell, MP; Potocki, L (2009). „Cognitive and behavioral characterization of the Potocki-Lupski syndrome (duplication 17p11.2)“. Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics. 31 (2): 137–43. doi:10.1097/DBP.0b013e3181cda67e. PMID 20110824.
- ↑ Potocki, L; Bi, W; Treadwell-Deering, D; Carvalho, CM; Eifert, A; Friedman, EM; Glaze, D; Krull, K; Lee, JA (April 2007). „Characterization of Potocki-Lupski syndrome (dup(17)(p11.2p11.2)) and delineation of a dosage-sensitive critical interval that can convey an autism phenotype“. American Journal of Human Genetics. 80 (4): 633–49. doi:10.1086/512864. PMC 1852712. PMID 17357070.
- ↑ Sanchez-Jimeno, Carolina; Bustamante-Aragonés, Ana; Infantes-Barbero, Fernando; Rodriguez De Alba, Marta; Ramos, Carmen; Trujillo-Tiebas, María Jose; Lorda-Sánchez, Isabel (December 2014). „Two interstitial rearrangements (16q deletion and 17p duplication) in a child with MR/MCA“. Clinical Case Reports. 2 (6): 303–309. doi:10.1002/ccr3.117. PMC 4270714. PMID 25548634.