Ораовица (Прешево)
Ораовица — населено место во општината Прешево, Србија, во Пчињскиот Округ.
| Ораовица | |
|---|---|
| населено место | |
.jpg) | |
  Ораовица | |
| Координати: 42°19′23″N 21°39′37″E / 42.32306° СГШ; 21.66028° ИГД | |
| Земја |  Србија |
| Округ | Пчињски |
| Општина | Прешево |
| Надм. вис. | 445 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 4.181 |
| Час. појас | CET (UTC+1) |
| • Лето (ЛСВ) | CEST (UTC+2) |
| Повик. бр. | 017 |
Географија и местоположба
уредиСелото се наоѓа во подножјето на планината Црна Гора, на надморска висина од 445 метри и е од збиен тип. Низ него портекува Ораовичка Река, при што го разделува селото на два дела. Има четири маала: Хаџиско, Муртеско, Чатачиско и Сејдијеско.
Историја
уредиСелото е старо. Тоа се гледа по сочуваните домородни фамилии и цркви. Селото порано се наоѓало малце посеверно од денешното, кај месноста киша. Таму имало и манастир посветен на Свети Петар. Сочувана е црквата Свети Никола, која била вкопана 2 метри во земја, а исто така имало и црква во Чатачиското маало, за која нема траг денес.[1]
Во XIX век, селото е дел од Прешевската Каза на Приштинскиот Санџак.
По Првата балканска војна, станува дел од Кралството Србија, т.е. Јужна Србија. По Втората светска војна, званично останува во рамките на Србија.
Население
уредиСпоред пописот од 1913 година селото има 1.259 жители и било дел од општина Прешево.[2]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 1.350 Албанци, 100 Роми и 100 Срби.[3]
- Православни родови: Станковци, Миленковци, Тасини, сите староседелци. Стојилковци, Љубини, Стаменкови и Стошини доселени од Пчиња, Ивковци доселени од Врање, Стојановци од Коќура, Илинци од Шапранце.
- Исламизирани родови: Потурај и Читакај, двата се домородни.
- Муслимански родови: од фисот Соп: Абдулај; за Блута и Дошљакај не се знае од кој фис се; Кишај, Трстен се од фисот Тсач; Бељуљај, Аљиљај, Салијај, Фетај, Абдиљај, Аметај, Сабединај, Бељуљај, Хускај, Мочај, Чотај, Корбај, Ибишај, Јакупови се од фишот Гаш; Крумај се од фисот Бериш; Дукај се од Красниќ; Маличови, Маљокај, Фејзулови се мухаџири од Масурице; Јусуфови дошле од село Господинце; Исенови дошле од селото Лошо Букуровце; Беќирови и Качик дошле од Горна Морава; Абдулови се огранок на родот Абазови.
- По 1912 година 10 муслимански семејства се иселиле во Куманово, две во Турција, едно во Жуинце и едно во кумановско Черкези.
| Година | 1913 | 1931 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2002 | 2011 | 2022 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1259 | 1550 | 2189 | 2388 | 2698 | 3284 | 3776 | 4113 | 3774 | … | 4181 |
Според пописот од 2022 година, селото имало 4.181 жители, со густина на населеност од 17.35/км2. 50.3% биле мажи, 49.7% биле жени.[4]
Наводи
уреди- ↑ Трифуноски, Јован (1951). Кумановска-прешевска Црна Гора. Белград: Српска академија на науките. стр. 165.
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Пописа становништва, домаћинстава и станова 2022 године“.
42°15′34″N 21°39′49″E / 42.25944° СГШ; 21.66361° ИГД
.svg){kind=small} | Оваа статија место во Србија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |