Омега (маглина)
NGC 6618 — расеано ѕвездено јато со оддавна маглина во соѕвездието Стрела, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| Омега (маглина) |
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Стрела | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 18 ч 20 м 47 с | ||
| Деклинација | -16° 10' 18" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато со оддавна маглина | ||
| Морфолошки вид | EN+OCL | ||
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
6 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 20' x 15' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Жан Филип де Шезо | ||
| Откриена | 1745 | ||
| Други ознаки | M 17, OCL 44, LBN 60, Sh2-45, Omega nebula | ||
.jpg)
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6618 се споменува и како M 17, OCL 44, LBN 60, Sh2-45, Omega nebula.
ОткривањеУреди
Телото е откриено на 1745 година од страна на Жан Филип де Шезо, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од cm.
Цртеж на маглината од Џор Хершел во 1833.
Втор цртеж на Хершел од 1837.
Цртеж на Трувело од 1875.
ПодатоциУреди
Податоци од набљудувањеУреди
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6618 е од видот EN+OCL.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 6 m.[2] NGC 6618 има привидни димензии од 20' х 15'.[2]
Астрономски податоциУреди
Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 18 ч 20 м 47 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -16° 10' 18".[3]
Други поделбиУреди
Проучување на NGC 6618 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 294; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 6265. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 569.
ПоврзаноУреди
ГалеријаУреди
![Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[4]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg/120px-The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg)
Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[4]
Облаци од гас и прашина околу 15 светлосни години.
Дел на маглината.
Композитна слика 3.58-m NTT добиена во at Опсерваторијата Ла Сила.
![Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[4]](/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg){kind=small}
НаводиУреди
- ↑ Запис за Омега (маглина) на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
- ↑ „VST Captures Three-In-One“. www.eso.org. Посетено на 16 June 2017.