Омега (маглина)
NGC 6618 — расеано ѕвездено јато со оддавна маглина во соѕвездието Стрела, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| Омега (маглина) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Соѕвездие | Стрела |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 18 ч 20 м 47 с |
| Деклинација | -16° 10' 18" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато со оддавна маглина |
| Морфолошки вид | EN+OCL |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
6 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 20' x 15' |
| Историја | |
| Откривач | Жан Филип де Шезо |
| Откриена | 1745 |
| Други ознаки | M 17, OCL 44, LBN 60, Sh2-45, Omega nebula |
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6618 се споменува и како M 17, OCL 44, LBN 60, Sh2-45, Omega nebula.
Откривање
уредиТелото е откриено на 1745 година од страна на Жан Филип де Шезо, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од cm.
-
Цртеж на маглината од Џор Хершел во 1833. -
Втор цртеж на Хершел од 1837. -
Цртеж на Трувело од 1875.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6618 е од видот EN+OCL.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 6 m.[2] NGC 6618 има привидни димензии од 20' х 15'.[2]
Астрономски податоци
уредиТелото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 18 ч 20 м 47 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -16° 10' 18".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 6618 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 294; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 6265. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 569.
Поврзано
уредиГалерија
уреди-
![Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[3]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg/120px-The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg)
Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[3] -
Облаци од гас и прашина околу 15 светлосни години. -
Дел на маглината. -
Композитна слика 3.58-m NTT добиена во at Опсерваторијата Ла Сила.
![Маглината Омега маглина (лево), Маглината Орел (центар).[3]](/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:The_VST_captures_three_spectacular_nebulae_in_one_image.jpg){kind=small}
Наводи
уреди- ↑ Запис за Омега (маглина) на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ „VST Captures Three-In-One“. www.eso.org. Посетено на 16 June 2017.