Мартин Сегон
Биографија
уредиСегон е роден во Ново Брдо, во Српско Деспототство.[1][2] Таткото на Мартин Сегон, Јован де Сегонис, бил од Котор. Мартин Сегон бил канон во црквата Света Богородица во Ново Брдо.[3] Најверојатно се преселил во Улцињ кога Ново Брдо било окупирано од Османлиите во 1455 година.
Се школувал во Падова, а своите дела ги пишувал на латински.[4] Тоа бил Сегон во 1475 година кога докторирал по „двата закона“ (бил доктор по секуларно право и доктор по канонско право) на Универзитетот во Падова.[5] Тој бил прелат кога починал во 1482,[6] или 1485 година.[7]
Работи
уредиКога Отоманската империја почнала да освојува се повеќе европски територии, папите испратиле свои мисионери на Балканот за да ги шпионираат османлиските сили и нивната организација на териториите што ги освоиле. Еден од таквите мисионери бил Мартин Сегон. Папата Сикст IV му наредил на Мартин Сегон да патува низ Балканот и да ги проучува патиштата што може да се користат за пресретнување на Османлиите.[8] Тој ги испратил извештаите што ги напишал до папата Сикст IV во почетокот на 1480 година, пред Гедик Ахмед-паша да го организира нападот на Отранто.[9] Извештајот на Шегон ја надминал својата основна цел, бидејќи ги вклучувал Шегоновите набљудувања, пред сè за Србија, од крајот на XV век, неговата историја, етнологија, географија, замоци, манастири, дубровнички трговци, луѓе и нивните ликови, битката во Косово, епска поезија итн.[10] Феликс Петанчиќ го објавил ракописот на Сегон во 1522 година под наслов De itineribus in Turciam libellus.[11]
Зачуван е само еден извадок од преводот на неговото дело на италијански јазик.[12] Тој извадок бил непознат до 1981 година ја објавил професорот Агостино Петруши од Милано во неговата книга Мартино Сегоно ди Ново Брдо, весково ди Дулчињо. Un umanista serbo-dalmata del tardo Quattrocento.[13] Дел од текстот што го напишал Сегон е кратка, но многу важна биографска скица за Скендербег ( ital. Narrazioni di Giorgio Castriotto, da i Turchi nella lingua loro chiamato Scander beg, cioe Alesandro Magno ).[14]
Наводи
уредиЛитература
уреди- Pertusi, Agostino (1985), Martino Segono di Novo Brdo vescovo di Dulcigno : un umanista serbo-dalmata del tardo quattrocento : vita e opere, Rome: Istituto storico italiano per il Medio Evo, OCLC 469427244 Укажано повеќе од еден
|author=и|last=(help)
Надворешни врски
уреди- Мало дело на преподобниот господин Мартин де Сегонис, родум од Котор, но по потекло Србин од Новомонт, инаку познат како Ново брдо, именуван по милоста на улцинскиот епископ на блажениот Сикст IV, римскиот папа. – Текстот на творештвото на Шегон на српски јазик
- ↑ Mihailović, Kosta (2006), Kosovo and Metohija: past, present, future : papers presented at the International Scholarly Meeting held at the Serbian Academy of Sciences and Arts, Belgrade, March 16–18, 2006, Belgrade: Serbian Academy of Science and Arts, стр. 53, ISBN 978-86-7025-429-9,
Bishop of Ulcinj and humanist Martin Segon, born in Novo Brdo
Укажано повеќе од еден|author=и|last=(help) - ↑ Elsie, Robert (2010). Historical Dictionary of Kosovo. Scarecrow Press. стр. 204. ISBN 978-0-8108-7483-1. Посетено на 2 април 2012..
Novoberda was the birthplace of the late 15th-century Slavic writer Martinus Segonus
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Zgodovinski časopis, Vol. 54. Zgodovinsko društvo za Slovenijo. 2000. стр. 131. Посетено на 1 април 2012..
Martin Segon ... Znano je, daje bil sin Jovana de Segonis iz Kotora in daje bil kanonik cerkve sv. Marije v znanem rudarskem mestu Novo Brdo."
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Narodna biblioteka SR Srbije (1991). Serbia and the neighbouring countries on early maps. Srpska akademija nauka i umetnosti. стр. 16.
Новобрђанин Мартин Сегон, школовао се у Падови и писао је на латинском
- ↑ Sima Ćirković, Sima (2011). Hrvoje Gračanin (уред.). Izvori Mavra Orbina: addenda et corrigenda (српски). Zavod za hrvatsku povijest Filozofskoga fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. стр. 59.
da je u Padovi studirao i stekao doktorat iz „oba prava“ 1475.
- ↑ Sima Ćirković, Sima (2011). Hrvoje Gračanin (уред.). Izvori Mavra Orbina: addenda et corrigenda (српски). Zavod za hrvatsku povijest Filozofskoga fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. стр. 59.
i kao prelat umro 1482. godine.
- ↑ "Становништво словенског поријекла у Албанији" – Зборник радова са међународног научног скупа одржаног на Цетињу 21, 22. и 23. јуна 1990. Марица Маловић-Ђукић, "Пилот у средњем веку" – "Код писца касног средњег века Мартина Сегона (умро 1485 )" (српскохрватски)
- ↑ Zlata Bojović, Zlata (2010). ГОДИШЊАК Катедре за српску књижевност са јужнословенским књижевностима (PDF). Belgrade: Филолошки факултет Универзитета у Београду. стр. 24. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-04-19. Посетено на 2 април 2012..
папе увиђају величину опасности за хришћански свет и почињу да шаљу мисије на Балкан које ће извиђати турске снаге и њихово устројство на освојеној територији.... Са тим циљем упутио је... папа Сикст IV ... Мартина Сегона, „родом Которанина а пореклом Србина из Новогамонта друкчије Новобрда названог“ да путује Балканом и испитује оне правце на којима би се могли пресрести Турци.
soft hyphen character во|quote=во положба 2 (help); soft hyphen character во|author-link=во положба 48 (help); Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ actes du Colloque interdisciplinaire. A.I.E.S.E.E. 1975. стр. 281. Посетено на 2 април 2012..
un mémoire envoyé par l'évêque Martinus Segonus (ou Segonius) de Ulcinij au pape Sixte IV dans les premiers mois de 1480, lorsque se profilait à l'horizon l'expédition navale de Ghedik Ahmed pasha
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Zlata Bojović, Zlata (2010). ГОДИШЊАК Катедре за српску књижевност са јужнословенским књижевностима (PDF). Belgrade: Филолошки факултет Универзитета у Београду. стр. 24. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-04-19. Посетено на 2 април 2012..
Иако по богатству садржаја овај извештај далеко превазилази своју намену, јер су у њему забележена многобројна сведочанства о Србији с краја XV века историјске, етнолошке, географске, антрополошке, културолошке природе, о градовима, пределима, утврђењима, манастирима, дубровачким трговачким колонијама, о људима и њиховом карактеру, о Косовском боју, о певању јуначких песама и др...., у мањој мери и других крајева,
soft hyphen character во|quote=во положба 7 (help); soft hyphen character во|author-link=во положба 48 (help); Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Sima Ćirković, Sima (2011). Hrvoje Gračanin (уред.). Izvori Mavra Orbina: addenda et corrigenda (српски). Zavod za hrvatsku povijest Filozofskoga fakulteta Sveučilišta u Zagrebu. стр. 60.
spis Petančića De itineribus in Turciam libellus (1522.). Posle otkrića Segona pokazalo se da taj spis ustvari pripada njemu
- ↑ Zbornik Matice srpske za književnost i jezik (српски). Novi Sad: Matica srpska. 1991. стр. 91. Посетено на 2 април 2012..
у Сегоновом трактату који је сачуван само у изводу на италијанском језику
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Zgodovinski časopis, Vol. 54. Zgodovinsko društvo za Slovenijo. 2000. стр. 131. Посетено на 1 април 2012..
Segonovo djelo je bilo vse do leta 1981 nepoznato. Takrat je Milanski profesor Agostino Perdusi izdal knjigo s naslovom "Martino Segono di Novo Brdo, vescovo di Dulcigno. Un umanista serbo-dalmata del tardo Quattrocento"
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help) - ↑ Studi storici (италијански). Istituto storico italiano per il medio evo. 1980. стр. 142-145. Посетено на 1 април 2012..
Narrazioni di Giorgio Castriotto, da i Turchi nella lingua loro chiamato Scander beg, cioe Alesandro Magno
Проверете ги датумските вредности во:|access-date=(help)