Карадаг
Карадаг или Кара Даг (од турското Kara Dağ, Црна Планина; грчки: Μαυροβούνι, Мавровуни; старо Καρά Νταγ) — ниска планина во Егејска Македонија.[1][2][2] Највисок врв е Коџа Бали (1.177 м).
Карадаг | |
---|---|
Μαυροβούνι | |
Највисока точка | |
Надм. вис. | 1.177 м |
Координати | 41°07′24″N 23°08′17″E / 41.1233° СГШ; 23.1381° ИГД |
Географија | |
Место | Кукушко / Серско, Егејска Македонија |
Опис
уредиПланината се наоѓа на границата која го дели Кукушко на запад и Серско на исток, меѓу Бутковското и Дојранското Езеро. Од планината Круша на северозапад е одвоена со седлото Дијасело (560 м).[1] Голем број стари карти и други извори ја сметаат планината за дел од Круша,[1][3] веројатно бидејќи има врв Карадаг на Круша и врв Круша на Карадаг.[1] На југ планината е одделена од Манастир Тепе со превој на 660 м јужно од с. Папрат.[1]
Карпите на планината се гнајсови, а има и малку амфиболити.[1]
Бутковското Езеро во северното подножје планината е влажно подрачје од меѓународно значење, заведено со Рамсарската конвенција во 1974 г., а езерото со неговата околина во 2003 г. е прогласено за национален парк. Истото е вклучено и во мрежата Натура 2000 (бр. 1260001 и 1260008) и прогласено за место од орнитолошка важност (020).[1]
До врвот Коџа Бали се стасува од селото Папрат (620 м) за околу 3 часа.[1]
Име | Грчки | Висина (м) | Местоположба |
---|---|---|---|
Коџа Бали | Κοτζά Μπαλή, Κοτζαμπαλή | 1.177[1] | |
Круша | Κρούσα | 1.161[1] | |
Φλαμούρι | 1.042[1] | ||
Αλάνια | 700 - 640[1] | ||
Απιδιές | 720 - 600[1] | ||
Каратепе | Αράπης, Καρά Λόφος | 750[1] | |
Ќулахли | Βλάχος, Κιουλαχλή | 599[1] | |
Гајдара | Γαϊδάρα | 760 - 600[1] | |
Хамзали | Δίστρατο, Χαμζαλή | 788[1] | |
Голина | Κολώνα | 542[1] | |
Љулка | Κούνια, Λιούλκα | 782[1] | |
Коптор | Κοφτερό, Κοπτώρ, Κόπτωρ | 664[1] | |
Камица | Λόφος, Καμίτσα Τεπέ, Καμίτσα Λόφος | 849[1] | |
Орта Каран | Μαύρη Ζώνη, Ορτά Καράν | 899 - 835[1] | |
Манастир | Μοναστήρι | 656[1] | |
Στρογγυλό, Σταυρωτός Λόφος | 660[1] | ||
Στρούγγα | 920[1] | ||
Пејково | Τραγουδίστρα, Πεϊκοβο | 653[1] | |
Χαλάσματα, Χαραπάδες | 943[1] |
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά : γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Τόμος 2. Ηπειρωτική Ελλάδα. Πελοπόννησος - Στερεά Ελλάδα - Θεσσαλία - Ήπειρος - Μακεδονία - Θράκη. Αθήνα: Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης : Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη. стр. 419. ISBN 978-960-86676-6-2.
- ↑ 2,0 2,1 Кънчов, Васил. Битолско, Преспа и Охридско. Пътни бележки, Избрани произведения. Том I. Издателство „Наука и изкуство“, София 1970, стр. 35.
- ↑ Яранов, Димитър (1938). Бѣломорска Тракия и Приморска Македония. Географски очеркъ. I. Обща част. Год. СУ, Историко-филологически факултет, кн. ХХХІIV.5. София: Придворна печатница. стр. 32.