Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Игор Васиљев ( Роден во Белград, 17 мај 1928г. - а, починал во Ќуприја, 10 април 1954 ) бил српски сликар .

Биографија

уреди

Игор Васиљев е роден во 1928 година во семејството на руските емигранти Валентина Коваљскаја Јустинова и Алексеј Алексејевиќ Васиљев кои се запознале во Белград, на училиштето за сликарство. Живеејќи во семејство на сликари, Игор почнал да слика уште како дете. Во средно ги заразил другарите со сликање, па ќе сликале во студио, кое сами го направиле на брегот на Сава од украдени трупци. По дипломирањето се запишал на Академијата за ликовни уметности во Белград во 1948 година години. Бил палав, со авантуристички дух и бурен темперамент, сакал да биде изложен на разни опасности. За него животот бил постојано возбудливо искуство. Живеел бурен, брз живот, брзајќи да направи сè на овој свет што е можно поскоро, па уште пред матурата се оженил со училишна другарка. Наскоро тој станува татко на девојчето Светлана. На Академијата за ликовни уметности, неговиот слободоумен и невоздржан дух бил во постојан судир со социјалистичко-реалистичките ставови на професорите, па често доаѓал во конфликти, кои кулминирале кога добил, невообичаено, најниска оценка на Академијата.

,,Непријателски активности насочени кон вршење терор и разни диверзии, нелегално поседување оружје, читање и дистрибуирање антикомунистичка литература, членство во илегалната организација наречена Демократска младина на Југославија“, се вели во обвинението според кое Игор и неговите пријатели се осудени на една година затвор, но Врховниот суд во Белград, ја сменува пресудата и ја зголемува на три години затвор. Единаесет месеци подоцна следуваше амнестија. Кога бил ослободен, се запишал на Историја на уметноста на Филозофскиот факултет во 1952 година и постојано слика. Наскоро организирал самостојна изложба на слики и цртежи и бил примен во Друштвото на ликовни уметници како негов најмлад член. Тој трагично го загубил животот, под неразјаснети околности, паѓајќи од воз на екскурзија, на пат кон манастирот Раваница на 10 април 1954 година, во близина на Ќуприја . Некрологот на Васиљев ќе го објави М. Милошевиќ во „Видици“ број 9 за 1954 година. година, особено нагласувајќи ја неговата слика „Автопортрет“, која беше изложена на пролетната изложба на УЛУС таа година.

Зад себе оставил 120 слики и голем број цртежи. Над стотина негови цртежи останале во затворот Забела, на кои им се загубила секаква трага.

Документарниот филм за неговиот живот со наслов „Лавиринтите на Игор Васиљев“ е снимен во 2019 година [1]

Изложби

уреди

Независни:

уреди
  • УЛУС, Белград, 1953 г.
  • Салон ЛИКУМ, Загреб, 1953 г.

Група:

уреди
  • УЛУС, Белград, 1953 г.
  • Салон „Охридско лето“, Охрид, 1965 г.

Спомен:

уреди
  • УЛУС, Белград, 1955 г.
  • УЛУС, Белград, 1964 г.
  • Галерија 73, Белград, 1976 г.
  • Модерна галерија, Ваљево, 1988 година,
  • Галерија РТС, Белград, 2008 г.
  • Галерија Хексалаб - Сина фондација, Белград, 2014 година,

Наводи

уреди
  1. Лакић, Дубравка. „Уметникова страст за бескрајном слободом“. Politika Online. Посетено на 2019-10-02.

Надворешни врски

уреди