Список на земјопресекувачи

Земјопресекувач (или земјопресекувачки астероид) — близуземски астероид чија орбита ја пресекува онаа на Земјата гледани од еклиптичкиот пол на Земјината орбита.^[1] Тука се дадени познатите земјопресекувачи со бројни ознаки. Земјопресекувачите чии големи полуоски се помали од онаа на Земјата се атоните, а останатите се аполоните.

Астероидот во земјопресекувачка орбита не мора да претставува опасност од судрар со Земјата. Орбитата на еден земјопресекувач може и да не се пресекува со Земјината. Ова привидна противречност се должи на високонаклонетите орбити на многу астероиди, па затоа иако имаат перихел помал од Земјиниот, патеките воопшто не се вкрстуваат. Астероидот кој има некаква можност да се судри со Земјата во иднина и е доволно голем се нарекува потенцијално опасен астероид (ПОА). Во тој случај, најмалото растојание на орбитално пресекување (МРОП) треба да биде <0,05 ае, а неговата апсолутна величина да изнесува 22 или да е уште посјаен.^[2] Поимувањето на ПОА е замена за напуштената строга дефиниција за ЗПА (земјопресекувачки астероид). За да се утврди дали еден ЗПА е опасен потребни се пресметки за неговата орбита илјадници години во иднината, заедно со планетарните гравитациски растројувања, што се покажало како непрактично.^[3]

Помала МРОП не гарантира судир. Од друга страна, малите гравицатициски растројувања на астероидот околу неговата орбита под влијание на планетите што ги одминува знаат значајно да му ја променат патеката. На пример, 99942 Апофис во 2029 г. ќе се приближи до Земјата толку многу што ќе мине под орбитата на геостационарните сателити.^[4]

Меѓу земјопресекувачите, астероидот 3753 Круитне е значаен бидејќи го има истиот орбитален период како Земјата.

Список

Белешки: † надворешен допирач

Поврзано

Наводи

↑ Report of the Task Force on potentially hazardous Near Earth Objects, p. 49, Department of Trade and Industry (UK), септември 2000, Pub 4990/5k/9/00/NP.URN00/1041, Архивирано на 7 март 2009., 16 мај 2009.
↑ "Near Earth Object Program", National Aeronautics and Space Administration Архивирано на 13 февруари 2017 г., 3 мај 2009.
↑ Brian G. Marsden, "Press Information Sheet: Potentially Hazardous Asteroids", Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, retrieved online 3 мај 2009.
↑ Dr. Tony Phillips, "Friday the 13th, 2029", Science@NASA Архивирано на 24 март 2010 г. May 3, 2009.
↑ MPEC 2020-Q51 : 2020 QG, Minor Planet Center, https://www.minorplanetcenter.net/mpec/K20/K20Q51.html, 17 август 2020.
↑ Newly-discovered asteroid ZTF0DxQ passed less than 1/4 Earth diameter yesterday, making it the closest-known flyby that didn't hit our planet., Tony Dunn, 17 август 2020.

Надворешни врски

Многу блиски приближувања до Земјата (<0,01 ае) на потенцијално опасни тела, 1900–2200 г. (англиски)
Претстојни блиски приближувања (<0,10 ае) на близуземски тела до Земјата (англиски)
Табела на следните блиски приближувања до Земјата — Опсераваторија „Сормано“ (англиски)
Список на средби со мали астероиди — Опсераваторија „Сормано“ (англиски)
Приоритетен список на мали тела — Опсераваторија „Сормано“ (англиски)
Блиски приближувања до Земјата во рамките на 0,2 ае — Центар за мали планети (англиски)

[1] Report of the Task Force on potentially hazardous Near Earth Objects, p. 49, Department of Trade and Industry (UK), септември 2000, Pub 4990/5k/9/00/NP.URN00/1041, Архивирано на 7 март 2009., 16 мај 2009.

[2] "Near Earth Object Program", National Aeronautics and Space Administration Архивирано на 13 февруари 2017 г., 3 мај 2009.

[3] Brian G. Marsden, "Press Information Sheet: Potentially Hazardous Asteroids", Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, retrieved online 3 мај 2009.

[4] Dr. Tony Phillips, "Friday the 13th, 2029", Science@NASA Архивирано на 24 март 2010 г. May 3, 2009.

[mpc20200817-5] MPEC 2020-Q51 : 2020 QG, Minor Planet Center, https://www.minorplanetcenter.net/mpec/K20/K20Q51.html, 17 август 2020.

[dunn20200817-6] Newly-discovered asteroid ZTF0DxQ passed less than 1/4 Earth diameter yesterday, making it the closest-known flyby that didn't hit our planet., Tony Dunn, 17 август 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]