Драгарино
Драгарино — село во Општина Битола, во околината на градот Битола.
| Драгарино | |
  Драгарино Местоположба на Драгарино во Македонија
Драгарино на карта
| |
| Координати 41°5′2″N 21°9′18″E / 41.08389° СГШ; 21.15500° ИГД | |
| Општина | Битола |
| Население | 84 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 02046 |
| Надм. вис. | 715 м |
|
Драгарино на општинската карта  Атарот на Драгарино во рамките на општината | |
 Драгарино на Ризницата
| |
Географија и местоположба
уредиСелото се наоѓа во областа Пелагонија, поточно во Битолското Поле, од левата страна на патот Битола - Демир Хисар - Кичево.
Историја
уредиВо XIX век селото било дел од Битолската каза на Отоманското Царство.
Само 1 жител на оваа населба е заведен како жртва во Втората светска војна.[2]
Стопанство
уредиНаселение
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Драгарино живееле 55 жители, сите Македонци.[3]
Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Драгарино имало 40 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[4]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Драгарино се води како чисто македонско село во Битолската каза на Битолскиот санџак со 8 куќи.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 50 Македонци.[6]
Според пописот 2002 селото брои 86 жители, сите Македонци.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 84 жители, од кои 77 Македонци и 7 лица без податоци.[8]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 55 | 40 | 109 | 120 | 131 | 130 | 148 | 113 | 81 | 86 | 84 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]
Родови
уредиДрагарино е македонско православно село, во селото има само два рода, и двата се доселенички. Родовите се населени средината на XIX век
Родови во Драгарино се:
- Доселеници: Размовци (9 куќи) доселени се од селото Вирово во Железник. Го знаат следното родословие: Донче (жив на 48 г. во 1951) Донче-Секула-Петре-Размо, кој се доселил во селото; Вељановци (6 куќи) доселени се од Црничани, го знаат следното родословие: Тодор (жив на 70 г. во 1951 година) Кузман-Стојан-Вељан, кој се доселил.[13]
Општествени установи
уредиСамоуправа и политика
уредиИзбирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 196 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[14]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 79 гласачи.[15]
Културни и природни знаменитости
уреди- Цркви[16]
- Црква „Воскресение Христово“ — главната селска црква
- Црква „Успение на Пресвета Богородица“ — црква осветена на 6 јуни 2015 г.[17]
- Археолошки наоѓалишта[18]
- Градски Пат — населба од хеленистичко и римско време
- Коловозник — црква и некропола од средниот век
Редовни настани
уредиЛичности
уредиКултура и спорт
уредиИселеништво
уредиНаводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 238.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 166-167.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 14.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 28 јули 2016.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина. Белград: САНУ. стр. 271–272.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ „Осветување на црква во Драгарино, Битола“. Архивирано од изворникот на 2015-06-11. Посетено на 2015-06-24.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
_1941.jpg){kind=link}