Васил Хаџиманов (роден во 1973)
Васил Хаџиманов (Белград, 23 јуни 1973) — српски композитор и пијанист со македонско потекло. Се занимава со џез и етничка музика. Тој е основач и член на бендот на Васил Хаџиман.
Васил Хаџиманов | |
|---|---|
| Роден(а) | 23 јуни 1973 Белград, СФРЈ |
| Жанр(ови) | џез |
| Години на активност | 1996-денес |
| Порано во | Darkwood Dub |
Животопис
уредиРоден е во Белград. Неговите родители Зафир Хаџиманов и Сенка Велетанлиќ, како и неговата тетка Бисера Велетанлиќ, се познати српски и југословенски музичари. На 5-годишна возраст почнал да добива класично музичко образование. Завршил средно музичко училиште „Стеван Мокрањац“. Своето музичко образование го продолжил како научник на колеџот Беркли во Бостон, каде што дипломирал на одделот за пијано во 1995 година. По дипломирањето, тој поминува една година во Њујорк. Во Србија се вратил во 1996 година. и го основал „Васил Хаџиманов бенд“.[1] Оженет е и ја има ќерката Марта.[2] Живее и работи во Белград.
Кариера
уредиЗа време на студиите на Беркли настапува со групата „Свети“ со Марко Ѓорѓевиќ и Бата Андонов. Со афро-поп бендот на Паскал Бокар, тој беше на турнеја низ САД. Во Њујорк соработувал со познати музичари како Дејвид Гилмор и Крис Чик. Во исто време работел во студиото „“ како музички програмер. По враќањето во Србија во 1997 г. го основал бендот на Васил Хаџиманов. Тука започнува неговата работа за спојување на етничкото музичко наследство на Балканот и западните музички поджанрови (џез, фанк). Во 2001 г излезе првиот албум на бендот на Васил Хаџиманов. Хаџиманов соработува и со други бендови, па бил член на следните ансамбли: Darkwood Dub, Trio Sveti и пијано триото на Васил Хаџиманов. Тој, исто така, компонира музика за филмови и ТВ серии. Некои од филмовите и ТВ сериите кои го носат потписот на Васил Хаџиманов како автор на музиката се филмот Кога ќе пораснам ќе бидам кенгур и ТВ сериите Кошарка и Отворени врати.[1]
Политички ангажман
уредиХаџиманов го потпиша Апел 100, со кој ја поддржа кандидатурата на Саша Јанковиќ за претседател на Република Србија.[3] Подоцна се приклучил на Движењето на слободни граѓани, кое го напуштил во 2020. година поради одлуката да се оди на избори.[4]
Награди, признанија, успеси
уреди- Беовизија 2003 - албум „11 разлога за... “ беше прогласен за најдобар деби албум.
- Албумот „Кафанки“ е награден на фестивалот Сунчане скале во 2003 година за најдобар албум на инструментална музика
- 2004 година тој настапи како гостин на големиот концерт на Најџел Кенеди во Белград
- На Светската изложба 2005 година. во Јапонија е единствениот претставник на Србија и Црна Гора [5]
- 2014 година добива наградата Повеља со статуетката на Војин Малиша Драшкоци, доделена од Светската музичка асоцијација на Србија [6]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 O Василу Хаџиманову на званичном сајту. „VH band“. Архивирано од изворникот на 2 април 2015. Посетено на 8 март 2015.
- ↑ „Svoja i drugačija: Upoznajte Martu, ćerku Vasila Hadžimanova“. Архивирано од изворникот на 26. 01. 2020. Посетено на 26 јануари 2020.. Проверете ги датумските вредности во:
|access-date=, |archive-date=(help) - ↑ „Apel 100 javnih ličnosti Saši Jankoviću da se kandiduje“. N1. 25.11.2016. Архивирано од изворникот на 2020-11-27. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ „Vasil Hadžimanov: Svedoci smo grešaka koje nas koštaju glave“. Nova S. 30.7.2020. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Биографија Васила Хаџиманова. „-{Artist international}-“. Архивирано од изворникот на 2 април 2015. Посетено на 8 март 2015.
- ↑ Повеља са статуетом Војин Малиша Драшкоци Василу Хаџиманову. „-{World music}- асоцијација Србије“. Архивирано од изворникот на 29 март 2015. Посетено на 8 март 2015.
Надворешни врски
уреди- Званични сајт ВХ бенда. „VH band“. Посетено на 8 март 2015.
- Нико нема стрпљења ни да чује целу песму (Б92, 5. јул 2016)
- Васил Хаџиманов на ИМДБ. „Vasil Hadzimanov“. Посетено на 13 јули 2019.
- Остао сам доследан себи („Политика”, 27. октобар 2019)