Ајатолах
Ајатолах (арапски: آية الله; фарси: آيتالله, „Божји знак“) е највисока верска титула кај шиитските муслимани и значи „Божји знак“ („Божје знамение“). Оние кои ја носат оваа титула се стручњаци на исламистичките студии као што се право, етика и филозофија на исламот и обично предаваат во исламски верски школи.
Дванаестнишките шиити не признаваат политички власти, сè додека не се врати дванаесеттиот (прекриен) имам. Ајатоласите на чело на верскиот живот се појавиле во 19 век. Во XX век бројот на ајатоласи се зголемувал и тоа повеќе ја зголемила нивната политичка сила[1][2]. Врвот е достигнат за време на Исламската револуција во 1979 година во Иран под водство на ајатолахот Хомеини, во чиј устав стои дека само големите духовници смеат да ја водат државата.
На крајот од 2006 во светот имаше 20 ајатоласи, од кои најпознати се ајатолах Ал Систани во Ирак и Али Хаменеи во Иран. На западот поимот „ајатолах“ често се користи како синоним за Хомеини, по кого и терминот се прочу.