Артур Девис

Артур Девис (19 февруари 1712 - 25 јули 1787) бил англиски сликар чија специјалност било сликање на портрети.

Животопис

Артур е роден во Престон, Ланкашаир, најстариот син на Девис. Неговиот татко, бил член од градскиот совет како столар и книжар, веројатно тој бил одговорен што Артур станал ученик на фламанскиот сликар Питер Тилеманс. На почетокот на 1730-тите, Девис бил познат како асистент во Тилеманското студио, очигледно ги копирал гледиштата на италијанските артисти како што се Панини и Марко Рици. Не изнендувачки, првата работа на Девис, била цртање по нарачка; цртежот со паркот и куќата, особено го покажува неговиот интерес за пејзаж (Хоктон Товерс од Дуксон Хил, Ланкашаир, 1735, приватна колекција).Од 1737, сепак, тој станал портретист. Во 1745, тој се вклучил во студиото на Греит Квин Стрит во Лондон, каде се стекнал со значителна репутација.

Девис добил најголем број на нарачки на портрети во периодот помеѓу 1748 и 1758 година. Голем дел од сликите покажуваат луѓе што позираат во пејзаѓна околина. Според прецизни аналиѕи на топографски детали овие дела, како и интериерите, утврдено е дека се најголем дел се изработени од Девис. Значајни се портретите на годподин Роџер Њудигејтнеоготската во библиотека во Арбари Хал.

Во текот на 1760-тите, успехот на Артур Девис драстично се намалил.

Девис добил голем број на комплименти за портретите кои ги изработил помеѓу 1748 и 1758 година. Многу од сликите покажуваат поглед во пејзажи. Иако она што е претставено наликува на прецизни топографски детали, овие погледи наликуваат на сè освен на еден од интериерите, кои биле претежно измислени од Девис. Исклучок е нео-готска библиотека во Арбури салата во која се изложени портретите на Девис на Сер Роџер Њудигејт, кои ги држи плановите на собата на своите колена.

Во текот на 1760-те години, успехот на Девис како сликар на портрети почнал да се намалува. Како и да е тој своите дела ги изложувал на новото слободно општество на уметници помеѓу 1761 и 1775 како и во 1780 година. Во 1768 година тој станал и негов претседател. Неговиот стил наликувал на старомоден во споредба со портретите на важни уметници како што биле:Џошуа Рејнолдс и Јохан Зофани. Ликовните критичари и набљудувачи како што бил Хорас Волпол многу ги критикувал сликите на Девис.

Во текот на 1770-те и 1780-те тој морал да ги преработува своите слики за да може да преживее. Неговата најзастапена работа која била сработена помеѓу 1777 и 1778 година била преработената слика на Сер Џејмс Торнхил во сликарската сала во старата кралска болница во Симен, Гринич (сега е стариот кралски Поморски колеџ). Девис се пензионирал во Бриктон во 1783 година и починал таму во 1787 година. Девис е закопан во црковниот двор на Света Мери Падингон, во Лондон.