Јоаким Нистрем

шведски тенисер

ЈоакимЈокеНистрем (20 февруари 1963) е поранешен топ десет тенисер од Шведска кој освоил 13 титули во поединечна конкуренција во текот на својата професионална кариера. Играл со десната рака, а својот најдобар пласман во поединечна конкуренција на АТП турнирите го имал на 31 март 1986 година, кога бил рангиран како седми играч на светот. Истата година тој бил рангиран како светски играч број 4 во конкуренција на двојки.

Тениска кариера уреди

Тој бил четвртфиналист во поединечна конкуренција на турнирите на Отвореното првенство на Франција (1985 година) и на САД опен (1985 и 1986 година), а потоа шампион во двојки на Вимблдон во 1986 година заедно со Матс Виландер. Бил член на победничките тимови од Дејвис купот на Шведска во 1985 и 1987 година. Се квалификувал за турнирот во поединечна конкуренција Мастерс на крајот на годината и тоа во 1984, 1985 и 1986 година.

Нистрем бил дел од генерацијата многу добри шведски тенисери во 1980те и раните 1990ти години, меѓу кои биле Андерс Јарид, Јонас Свенсон, Микаел Пернфорс, Кент Карлсон, Стефан Едберг, Хенрик Сундстрем и секако Матс Виландер.

Откако се пензионирал од тенисот, Нистрем работел како капитен на Фед купот за репрезентацијата на Шведска и како помошник тренер на тенисерот Матс Виландер во шведскиот Дејвис куп тим. Надвор од овие обврски, тој бил тренер и на финецот Јарко Ниеминен и на австриецот Јирген Мелцер.[1] Подоцна и Џек Сок го ангажирал како негов тренер.[2]

Временска рамка во поедиечна конкуренција уреди

Турнир 1980 година 1981 година 1982 година 1983 година 1984 година 1985 година 1986 година 1987 година 1988 година 1989 година Кариера Кариера победи - порази
Грен слем турнири
Австралија опен апстиненција 1 коло апстиненција 4 коло 3 коло 3 коло не ја задржил наградата апстиненција апстиненција 1 коло 0/5 7–5
Француски опен апстиненција 1 коло 4 коло 3 коло 2 коло четврт финале 1 коло 4 коло 3 коло апстиненција 0/8 15–8
Вимблдон апстиненција 2 коло 1 коло апстиненција 2 коло 3 коло 3 коло 3 коло 3 коло апстиненција 0/7 10–7
УС Опен апстиненција апстиненција апстиненција 4 коло 4 коло четврт финале четврт финале 2 коло 1 коло апстиненција 0/6 16–6
СР 0/0 0/3 0/2 0/3 0/4 0/4 0/3 0/3 0/3 0/1 0/26 N/A
Победа - праз 0–0 1–3 3–2 8–3 8–4 12–4 6–3 6–3 4–3 0–1 N/A 48–26
Првенства за крајот на годината
Мастерси апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција четврт финале 1 коло игра во група секој со секого апстиненција апстиненција апстиненција 0/3 2–4

Финалиња во кариерата уреди

Поединечна конкуренција: 18 (13 титули, 5 второпласиран) уреди

Резултат Број Година Турнир Подлога Противник Резултат
Пораз 1. 1983 Минхен, Германија Земја   Томаш Шмид 0–6, 3–6, 6–4, 6–2, 5–7
Победа 1. 1983 Сиднеј Аутдор, Австралија Трева   Мајк Бузер 2–6, 6–3, 6–1
Победа 2. 1984 Гстад, Швајцарија Земја   Брајан Тичер 6–4, 6–2
Победа 3. 1984 Северен Конвеј, САД Земја   Тим Вилкинсон 6–2, 7–5
Пораз 2. 1984 Барселона, Шпанија Земја   Матс Виландер 6–7, 4–6, 6–0, 2–6
Победа 4. 1984 Базел, Швајцарија Тврда   Тим Вилкинсон 6–3, 3–6, 6–4, 6–2
Победа 5. 1984 Келн, Герамнија Тепих - синтелон (i)   Мирослав Мечир 7–6, 6–2
Победа 6. 1985 Минхен, Грманија Земја   Ханс Швајсер 6–1, 6–0
Победа 7. 1985 Гстад, Швајцарија Земја   Андреас Маурер 6–4, 1–6, 7–5, 6–3
Пораз 3. 1985 Палермо Италија Земја   Тиери Туласн 2–6, 0–6
Победа 8. 1986 Торонто Индор, Канада Тепих - синтелон(i)   Милан Шрајбер 6–1, 6–4
Победа 9. 1986 Ла Квинта, САД Тврда   Јаник Ноа 6–1, 6–3, 6–2
Пораз 4. 1986 Mилано, Италија Тепих - синтелон(i)   Иван Лендл 2–6, 2–6, 4–6
Победа 10. 1986 Ротердам, Холандија Тепих - синтелонi)   Андерс Јарид 6–0, 6–3
Победа 11. 1986 Монте Карло, Монако Земја   Јаник Ноа 6–3, 6–2
Победа 12. 1986 Мадрид, Шпанија Земја   Кент Карлсон 6–1, 6–1
Пораз 5. 1987 Лион, Франција Тепих - синтелон(i)   Јаник Ноа 4–6, 5–7
Победа 13. 1987 Бастад, Шведска Земја   Стефан Едберг 4–6, 6–0, 6–3

Двојки: 20 (8 титули, 12 второпласиран) уреди

Резултат Бр. Година Турнир Подлога Партнер Противник Резултат
Пораз 1. 1982 Бастад, Шведска Земја   Матс Виландер   Андерс Јарид
  Ханс Симонсен
6–0, 3–6, 6–7
Победа 1. 1983 Бастад, Земја   Матс Виландер   Андерс Јарид
  Ханс Симонсен
1–6, 7–6, 7–6
Пораз 2. 1983 Женева, Швајцарија Земја   Матс Виландер   Станислав Бирнер
  Блејн Виленборг
1–6, 6–2, 3–6
Пораз 3. 1984 Келн, Германија Тепих - синтелон (i)   Јан Гунарсон   Војтек Фибак
  Сенди Мајер
1–6, 3–6
Пораз 4. 1984 Австралија опен, Мелбурн Трева   Матс Виландер   Марк Едмонсон
  Шервуд Стјуард
2–6, 2–6, 5–7
Победа 2. 1985 Филаделфија, САД Тепих - синтелон (i)   Матс Виландер   Војтек Фибак
  Сенди Мајер
3–6, 6–2, 6–2
Пораз 5. 1985 Синсинати, САД Тврда   Матс Виландер   Стефан Едберг
  Андерс Јарид
6–4, 2–6, 3–6
Победа 3. 1985 Палермо, Италија Земја   Колин Доудесвил   Серхио Касал
  Емилио Санчес
6–4, 6–7, 7–6
Пораз 6. 1985 Мастерс Њујорк Тепих - синтелон (i)   Матс Виландер   Стефан Едберг

  Андерс Јарид

1–6, 6–7
Победа 4. 1986 Торонто Индор, Канада Тепих - синтелон (i)   Војтрек Фибак   Кристо Стејн
  Дани Визер
6–3, 7–6
Пораз 7. 1986 Монте Карло, Монако Земја   Матс Виландер   Гај Форжет
  Јаник Ноа
4–6, 6–3, 4–6
Победа 5. 1986 Мадрид, Шпанија Земја   Андерс Јарид   Хесус Колас
  Давид де Мигел
6–2, 6–2
Победа 6. 1986 Вимблдон, Лондон Трева   Матс Виландер   Гери Донели
  Петер Флеминг
7–6, 6–3, 6–3
Пораз 8. 1986 Гстад, Швајвцарија Земја   Стефан Едберг   Серхио Касал
  Емилио Санчес
3–6, 6–3, 3–6
Пораз 9. 1986 САД опен, Њујорк Тврда   Матс Виландер   Андрес Гомес
  Слободан Живојиновиќ
6–4, 3–6, 3–6, 6–4, 3–6
Победа 7. 1986 Барселона, Шпанија Земја   Јан Гунарсон   Карлос ди Лаура
  Клаудио Панета
6–3, 6–4
Пораз 10. 1987 Бостон, САД Земја   Матс Виландер   Ханс Гилдемистер
  Андрес Гомес
6–7, 6–3, 1–6
Пораз 11. 1987 Индијанаполис, САД Земја   Матс Виландер   Лаур Вардер
  Блеин Виленборг
0–6, 3–6
Победа 8. 1988 Бордо, Франција Земја   Клаудио Панета   Кристијан Миниуси
  Диего Наргисо
6–1, 6–4
Пораз 12. 1988 Кицбиел, Австрија Земја   Клаудио Панета   Серхио Касал
  Емилио Санчес
4–6, 6–7

Наводи уреди

  1. Jarkko Nieminen hires Joakim Nyström as a coach
  2. Cvitkovic, Romana (November 14, 2012). „Jack Sock tries to work his way up rankings“. USA Today. Посетено на March 6, 2016.

 Надворешни врски уреди