Traffic
Traffic (транскрипција: Трафик) ― англиска рок-група основана во април 1967 година во Бирмингем[3] од страна на: Стив Винвуд, Џим Капалди, Крис Вуд и Дејв Мејсон.[4] Започнале како психоделична рок-група, а потоа преку употреба на инструменти како: клавијатури (мелотрон и чембало), ситар и разни инструменти од трска, го диверзифицирале нивниот стил и вклучиле џез и импровизациски техники во нивната музика.[4]
| Traffic | |
|---|---|
 Traffic во Хамбург, 10 април 1973 година Од лево кон десно: Дејвид Худ, Крис Вуд, Џим Капалди, Рибоп Кваку Баах, Стив Винвуд | |
| Животописни податоци | |
| Потекло | Бирмингем, Англија |
| Жанрови | |
| Период на активност |
|
| Издавачи | |
Историја
уредиОсновање и прва фаза (1967-1969)
уредиПејачот, клавијатурист и гитарист на Трафик, Стив Винвуд, на 14-годишна возраст станал главен пејач на The Spencer Davis Group. Барајќи нова музичка насока, Стив Винвуд ја напуштил групата и во април 1967 година ја основал групата Traffic.[5] Придружен од Џим Капалди (тапани и придружен вокал), Крис Вуд (дувачки инструменти) и Дејв Мејсон (гитара и пејач), групата во мај 1967 година го објавила првиот сингл, „Paper Sun“, кој веднаш станал хит.[6]
Нивниот прв албум Mr. Fantasy (1967), исто како и претходно објавените синглови, бил хит во Обединетото Кралство, но немал позначаен успех надвор од држевата, иако стигнал до 88 место во САД.[7]
Мејсон ја напуштил групата поради уметнички разлики[8] веднаш по издавањето на Mr. Fantasy, но повторно се приклучил на неколку месеци во 1968 година,[9] доволно долго за да придонесе за седум од десет песни на нивниот втор албум, Traffic (1968). По издавањето на албумот, кој содржи некои од најпознатите песни од групата како „Feelin' Alright?“, Дејв Мејсон повторно ја напуштил групата поради креативни несогласувања.[9] Групата продолжила како трио и го објавила албумот Last Exit (1969), кој бил комбинација од студиски снимки и концертни изведби (едната страна била снимена во живо). Во текот на 1968 година, Винвуд и Вуд често свиреле со Џими Хендрикс, и обајцата се појавуваат на двојниот албум од The Jimi Hendrix Experience од 1968 година, Electric Ladyland.
Групата била распуштена по заминувањето на Винвуд на почетокот од 1969 година.[9] Стив Винвуд се приклучил на супергрупата Blind Faith, но по нејзиното распаѓање истата година, групата Traffic била повторно составена во 1970 година.
Втора фаза и успеси (1970-74)
уредиВозобновената група Traffic ја имала најкреативната и комерцијално најуспешна фаза со албумите: John Barleycorn Must Die (1970), The Low Spark of High Heeled Boys (1971), и Shoot Out at the Fantasy Factory (1973). Албумот John Barleycorn Must Die, е нивен најуспешен албум. Кон крајот на 1970 година на Traffic се придружил поранешниот колега на Винвуд од групата Blind Faith, Рик Греч. На групата во 1971 година ѝ се приклучиле и тапанарот Џим Гордон (поранешен член на Derek and the Dominos) и ганскиот перкусионист Робоп Кваку Бах.
Распадот на Traffic следел по двете компилации издадени од United Artists (Heavy Traffic и More Heavy Traffic).
Стив Винвуд започнал соло кариера, а Роско Џи и Ребоп Кваку Бах се приклучиле на германската група Кан. Кваку Бах умрел на сцената од церебрално крварење во Стокхолм, Шведска во 1983 година, а Капалди нему му го посветил неговиот соло албум Fierce Heart. Крис Вуд починал истата година од пневмонија.
Обединувања
уредиЖивите членови од последната постава на Traffic повторно се обединиле во 1994 година за еднократна турнеја. Винвуд и Капалди го снимиле и го издале новиот албум од Traffic, Far from Home, без другите четворица членови воопшто да учествуваат. The Last Great Traffic Jam, двоен албум во живо и ДВД објавени во 2005 година, ја документирале турнејата на групата по обединувањето во 1994 година.
Четворицата оригинални членови на Трафик биле примени во Куќата на славните на рокенролот на 15 март 2004 година. Винвуд, Капалди, Мејсон и Стефани Вуд (во име на нејзиниот покоен брат Крис) присуствувале на церемонијата.[10] Џим Капалди починал следната година.
Дискографија
уредиСтудиски албуми
уреди- Mr. Fantasy – 1967
- Traffic – 1968
- Last Exit – 1969
- John Barleycorn Must Die – 1970
- The Low Spark of High Heeled Boys – 1971
- Shoot Out at the Fantasy Factory – 1973
- When the Eagle Flies – 1974
- Far from Home – 1994
Наводи
уреди- ↑ George-Warren, Holly; Romanowski, Patricia, уред. (2001). The Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll (3rd. изд.). Fireside. стр. 1001. ISBN 0-7432-9201-4.
- ↑ Strong, Martin Charles; Griffin, Brendon (2008). Lights, camera, sound tracks. Canongate. стр. 165. ISBN 978-1-84767-003-8.
- ↑ Strong, Martin C. (2000). The Great Rock Discography (5th. изд.). Edinburgh: Mojo Books. стр. 999–100. ISBN 1-84195-017-3.
- ↑ 4,0 4,1 Traffic Biography.
- ↑ Traffic Biography.
- ↑ Traffic Biography.
- ↑ Traffic – Billboard Архивирано на 2 февруари 2011 г., Allmusic.
- ↑ Steve Winwood: English Soul.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Black, Johnny (May 1997).
- ↑ (2011).
