NGC 7770
NGC 7770 — леќеста галаксија во соѕвездието Пегаз, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 7770 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Пегаз |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 23 ч 51 м 22,5 с |
| Деклинација | +20° 5' 49"" |
| Положбен агол | 17° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | леќеста галаксија |
| Морфолошки вид | S0-a |
| Привиден сјај (видлив) |
13,8 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,4 |
| Површински сјај | 13,1 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,7' x 0,4' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Парсонс |
| Откриена | 5 ноември 1850 |
| Други ознаки | UGC 12813, MCG 3-60-34, CGCG 455-57, KUG 2348+198B, KAZ 347, NPM1G +19.0594 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 7770 се споменува и како UGC 12813, MCG 3-60-34, CGCG 455-57, KUG 2348+198B, KAZ 347, NPM1G +19.0594.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 5 ноември 1850 година од страна на Вилијам Парсонс, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 72 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 7770 е од видот S0-a.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм2.[2] NGC 7770 има привидни димензии од 0,7' х 0,4'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 23 ч 51 м 22,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +20° 5' 49"". Положбениот агол на објектот е во износ од 17°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на NGC 7770 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 72635. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 125; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1728. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1182.
Поврзано
уреди
Наводи
уредиКористена литература
уреди- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)