NGC 6137B
NGC 6137B — леќеста галаксија во соѕвездието Северна Круна, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
| NGC 6137B | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Северна Круна |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 16 ч 22 м 59,6 с |
| Деклинација | +37° 56' 57" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | леќеста галаксија |
| Морфолошки вид | S0-a |
| Привиден сјај (видлив) |
14,7 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,6 |
| Површински сјај | 13,1 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,5' x 0,5' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 17 март 1787 |
| Други ознаки | MCG 6-36-38, CGCG 196-52 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6137B се споменува и како MCG 6-36-38, CGCG 196-52.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 17 март 1787 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6137B е од видот S0-a.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,7 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм2.[2] NGC 6137B има привидни димензии од 0,5' х 0,5'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 16 ч 22 м 59,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +37° 56' 57".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 6137B е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 57964. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 114; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 3062. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1093.
