NGC 458
NGC 458 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 458 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Тукан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 1 ч 14 м 51,6 с |
Деклинација | - 71° 33' 4" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | OCL |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
10,5 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,5' х ' |
Историја | |
Откривач | Џејмс Данлоп |
Откриена | 6 септември 1826 |
Други ознаки | ESO 51-SC26, in SMC |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 458 се споменува и како ESO 51-SC26, in SMC .
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 6 септември 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 458 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 10,5 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 458 има привидни димензии од 1,5' х '.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 14 м 51,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 71° 33' 4".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 458 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 441; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9139.
Поврзано
уредиНаводи
уредиКористена литература
уреди- Dreyer, J.L.E., ibid. Errata on pages 237, 281-283, and 366-378. (158,28)