NGC 1253A
NGC 1253A — спирална галаксија во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
NGC 1253A | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Еридан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 3 ч 14 м 23,6 с |
Деклинација | - 2° 48' 4" |
Положбен агол | 80° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | SBm |
Привиден сјај (видлив) |
13,9 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,4 |
Површински сјај | 14,4 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,3' x 0,8' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 20 септември 1784 |
Други ознаки | MCG -1-9-19, DDO 31, VV 587, Arp 279, IRAS 03118-0259 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1253A се споменува и како MCG -1-9-19, DDO 31, VV 587, Arp 279, IRAS 03118-0259.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 20 септември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1253A е од видот SBm.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 14,4 m/лм2.[2] NGC 1253A има привидни димензии од 1,3' х 0,8'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 14 м 23,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 2° 48' 4". Положбениот агол на објектот е во износ од 80°.[2]
Други поделби
уредиПроучување на NGC 1253A е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 12053. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 221; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4711. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1456.