IC 427галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

IC 427

Соѕвездие Телескоп
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 20 ч 11 м 31,1 с
Деклинација -45° 35' 35"
Положбен агол 14°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид E1
Привиден сјај
(видлив)
12,4
Привиден сјај
(во честот. појас.)
13,3
Површински сјај 13,5 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,7' x 1,6'
Историја
Откривач Луис Свифт
Откриена 22 јули 1897
Други ознаки ESO 284-23, A 2011-45, IRAS 20079-4544

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 427 се споменува и како ESO 284-23, A 2011-45, IRAS 20079-4544.

Откривање

уреди

Објектот е откриен на 22 јули 1897 година од страна на Луис Свифт.

Податоци

уреди

Податоци од набљудување

уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 427 е од видот E1.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,4 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,3 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,5 m/лм2.[2] IC 427 има привидни димензии од 1,7' х 1,6'.[2]

Астрономски податоци

уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 20 ч 11 м 31,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -45° 35' 35".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 14°.[2]

Други поделби

уреди

Проучување на IC 427 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 64230.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди

Користена литература

уреди
  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски

уреди