IC 390галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

IC 390
{{{опис}}}
Соѕвездие Телескоп
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 19 ч 42 м 0,6 с
Деклинација -55° 32' 43"
Положбен агол 163°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид SBb
Привиден сјај
(видлив)
13,6
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,4
Површински сјај 12,9 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,4' x 0,5'
Историја
Откривач Делајл Стјуарт
Откриена 17 септември 1901
Други ознаки ESO 185-11, IRAS 19379-5539

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 390 се споменува и како ESO 185-11, IRAS 19379-5539.

Откривање уреди

Објектот е откриен на 17 септември 1901 година од страна на Делајл Стјуарт.

Податоци уреди

Податоци од набљудување уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 390 е од видот SBb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,6 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,9 m/лм2.[2] IC 390 има привидни димензии од 1,4' х 0,5'.[2]

Астрономски податоци уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 42 м 0,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -55° 32' 43".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 163°.[2]

Други поделби уреди

Проучување на IC 390 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63537.

Поврзано уреди

Наводи уреди

Користена литература уреди

  • Vorontsov-Velyaminov, B.A., and V.P. Arhipova, "Morphological Catalog of Galaxies",

Parts I-V. Moscow: Moscow State University, 1962-74. (9,679)

Надворешни врски уреди