IC 385галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

IC 385

Соѕвездие Телескоп
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 19 ч 37 м 38,7 с
Деклинација -52° 4' 31"
Положбен агол 73°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид Im/P
Привиден сјај
(видлив)
13,8
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,4
Површински сјај 12,2 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,7' x 0,4'
Историја
Откривач Ројал Харвуд Фрост
Откриена 31 август 1904
Други ознаки ESO 232-12

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 385 се споменува и како ESO 232-12.

Откривање

уреди

Објектот е откриен на 31 август 1904 година од страна на Ројал Харвуд Фрост.

Податоци

уреди

Податоци од набљудување

уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 385 е од видот Im/P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,8 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,2 m/лм2.[2] IC 385 има привидни димензии од 0,7' х 0,4'.[2]

Астрономски податоци

уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 37 м 38,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -52° 4' 31".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 73°.[2]

Други поделби

уреди

Проучување на IC 385 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63433.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди

Користена литература

уреди
  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски

уреди