Црмница (област)
Црмница од секогаш била една од составните делови на стара Црна Гора . Денес, административно се наоѓа на територијата на општина Бар .
Име уреди
Владиката Сава Петровиќ тој крај го нарекол Црвница [1] . Милан Шуфлај го поврзува со Црвена Хрватска.[2]
Географија уреди
Сместено е помеѓу Паштровиќи, Ријечка нахија, Шестан и Скадарското езеро . На југ и исток е опкружен со планините Суторман, Созина и Румија . Крмница е најбогатиот дел на Црна Гора. Меѓу другото, тука растат разни плодови, познато е по лозјата и производството на вино од автохтоната сорта Вранац . Исто така, постојат извори на керозин во Крмница.
Седиште на областа е населбата Вир (Вирпазар).
Реките Crmnica и Orahovštica (Oraoštica) проток низ Crmničko Поле, кои се спојуваат вир во реката во близина на Virštica Вир, и кои, по кратко се разбира, се влева во Скадарското Езеро .
Историјата уреди
Поради благата клима и плодноста, оваа област била позната подолго време, во неа владетелите на Зета граделе дворови и манастири.
Првото споменување на Крмница го имаме во Кралството Словени на Поп Дукjanанин, во втората половина на XII век . век, каде што, во латинското <i id="mwLA">издание, Цермениза се</i> споменува како една од областите на Зета . Во повелбата на манастирот Врање на српскиот крал Владислав од 1242 година, се споменуваат скоро сите села во Крмница, кои се познати и денес и се вели дека во тоа време бил густо населен. Во тоа време, во него беше и пастир Арбанас. Во топографијата на оваа област, некои имиња на Арбанаси преживеале до ден-денес.
Crmnica е поделена на 7 племиња: Dupilo, Подгор, Brčeli, Sotonići, Boljevići, Limljani и Gluhi Do. Процесот на формирање на племето бил завршен во текот на XVII и XVIII век. Дел од племето Дупила се преселил од Васојевиќ во 16 век . Фламингосите во Боjeевичи покажуваат дека од Босна, Стилјановица и Неранџиќ од крајбрежјето, Хајдуковиќ во подге од Хота, ĐОНОВИĆ во Бржели од Миридита, Илишковиќ од Кужа и Поповици од Скадар . Старото братство Клишиши живее во Лимјани. Епископот Руфим бил од племето Болјевиќ во 17 век . Епископот Арсенија Пламенац, кој бил во периодот 1781-1784, е од исто племе. владееше со Црна Гора.
Во домот на Žабјак, Бар и Скадар, Крмница бил под напад на Турците и бил повеќе зависен од нив отколку другите далечни делови на Црна Гора.
Партизаните на Црмница имаа околу 500 жртви во Втората светска војна . Под патосот на читалната во Подгора пред востанието на 13 јули 1941 година, партизаните сокриле 72 пушки, 2 митралези, 1 митралез, 6 штеки муниција и 5 кутии рачни гранати. Блажо јутица и Јован Томовиќ беа одговорни за овој магацин. Иста количина оружје и муниција имало и во магацинот на селото Лимјани. Во магацинот во селата имало околу 50 пушки, 2 митралези и голема количина муниција и бомби. Магацинот го чуваше Мило М. Орландски.[3]
Населени места уреди
Следните населби се наоѓаат во областа:
|
|
|
Луѓето во Крмница беа суеверни, веруваа во вештерки, па митрополитот Петар во 1830 г. пред години: Отидов на некои места низ светот и прочитав неколку книги и не ги најдов никаде, ниту некој ми рече дека има вештерки и волшебници, понекогаш меѓу слепите и тажните српски луѓе, и зошто, но затоа што тие се слепи и зошто веруваат во повеќе лаги, отколку Христовите евангелија. . . [4]
Мажо ovуровиќ, кој исто така беше родум од Крмница, во својот здравица му вели на Никола I : Господ те спаси и крштевањето, господару мој:. . . од theубомората на Крмница. . .
Во говорот на месното население, оваа област се нарекува Крмица, а нејзините жители се Крмичани.
Манастири и цркви уреди
Постојат три манастири и неколку цркви на Српската православна црква во Крмница:
- Манастир Орахово
- Манастир Доњи Брчели
- Манастир Горњи Брчели
Познати луѓе од Крмница уреди
- Јован Пламенац, политичар и сердар
- Јован Пламенац, политички филозоф и професор на Универзитетот во Оксфорд
- Илија Пламенац, војвода, војсководец, политичар и прв градоначалник на Подгорица (1879-1886)
- Петар Пламенац, политичар и дипломат
- Раде Туров Пламенац, сердар
- Машо urуровиќ, војвода
- Руфим Боjeевиќ, митрополит на Петиската патријаршија Цетиње
- Арсеније Пламенац, митрополит Цетиње
- Јован Пламенац, парохиски свештеник во Бар
- Јован Томашевиќ, организатор на КП во Црна Гора
- Светозар Вукомановиќ Темпо, револуционер, учесник во НОВ, социо-политички работник на СФРЈ и СР Црна Гора, херој на социјалистичката работа и национален херој на Југославија
- Блажо Јоша Орландиќ, учесник во НОВ и национален херој на Југославија
- Блажо Јока Орландиќ, учесник во НОБ и национален херој на Југославија
- Мило Бошковиќ, доктор, учесник во НОБ и национален херој на Југославија
- Бранко Шоновиќ, графички работник, учесник во НОБ и национален херој на Југославија
- Ристо Лекиќ, револуционер, учесник во НОВ и национален херој на Југославија
- Владимир Владо Поповиќ - Шпанец, учесник во Шпанската граѓанска војна и НОВ, социо-политички работник и дипломат на СФРЈ и национален херој на Југославија
- Нико Роловиќ, учесник во НОВ и национален херој на Југославија
- Владимир Владо Роловиќ, учесник во НОВ, социо-политички работник на СФРЈ и СР Црна Гора, амбасадор и национален херој на Југославија
- Јован Стојановиќ, учесник во НОВ и национален херој на Југославија
- Дарко Пајовиќ, политичар и дипломат на Црна Гора
- Срѓан Милиќ, политичар
- Игор Лукшиќ, политичар, министер и премиер на Црна Гора
- Бранимир Гвозденовиќ, политичар
- Зоран Срзентиќ, политичар и претседател на општина Бар
- Јанко Шоновиќ, поет
-
Крмница, како една од езерските парохии во 11 век
-
Армиски марш кон Бар, преку Крмница, во 1448 година
-
Езерски парохии од 11 век.
-
Езеро на Диоклецијан во 11 век.
Поврзано уреди
- Црница (парохија)
- Крмничка нахија
Наводи уреди
- ↑ Младеновић, Александар (1996). Писма: (избор) / владика Данило, владика Сава, писмо 120. Цетиње: Обод.
- ↑ Шуфлај, Милан. Срби и Арбанаси. Загреб.
- ↑ Устанак народа Југославије 1941., зборник, књига прва, Војноиздавачки завод ЈНА "Војно дело", Београд, 1962.. стр. 706-716.
- ↑ Петровић Његош, Петар I (2015). Свети Петар Цетињски, Између молитве и клетве, сабрана дјела, Црмничанима 9. августа 1830., стр. 184., 185. Цетиње: Светигора.
Литература уреди
- П. Ровински, Црна Гора, II (руски).
- Народна енциклопедија (1927), напис напишан од Петар Šобајиќ