Темисто (месечина)
Темисто (старогрчки: Θεμιστώ) или Јупитер XVIII — мала неправилна месечина на Јупитер. Откриена е во 1975 г. но подоцна изгубена и повторно пронајдена во 2000 г.
 Уметничка претстава на Темисто | |
| Откривање | |
|---|---|
| Откривач | Чарлс Ковал (1975) Елизабет Ремер (1975) |
| Откриено | 30 септември 1975 21 ноември 2000 (повторно откриена) |
| Орбитални особености | |
| Периапсида | 5.909.000 км (0,039 ае) |
| Апоапсида | 8.874.300 км (0,059 ае) |
Главна орбита полупречник | 7.391.650 км (0,04941 ае) |
| Занесеност | 0,2006 |
| 129,82761 д (0.3554 г) | |
Просечна орбитална брзина | 4,098 км/с |
| Наклон | 45,81° (кон еклиптиката) 47,48° (кон Јупитеровиот екватор) |
| Месечина на | Јупитер |
| Физички особености | |
Среден полупречник | 4 км[1] |
| Обиколка | ~25 км |
| ~200 км2 | |
| Зафатнина | ~270 км3 |
| Маса | 6,89×1014 кг |
Средна густина | 2,6 г/см3 (претп.)[2] |
| Албедо | 0,04 (претп.)[1] |
| Температура | ~124 K |
Откривање уреди
Месечината првпат е откриена од американските астрономи Чарлс Ковал и Елизабет Ремер на 30 септември 1975 г.[3] и добила ознака S/1975 J 1. Меѓутоа, поради недоволно набљудување, нејзината орбита останала неутврдена и подоцна се изгубила од вид.
Во 2000 г. астрономите Скот Шепард, Дејвид Џуит, Јанга Фернандес и Ежен Мање откриле навидум нова месечина, и ѝ ја дале ознаката S/2000 J 1. По извршените проверки, утврдено е дека работи за месечината откриена во 1975 г.[4] Ова забележување веднаш се довело во врска со набљудувањето од 6 август 2000 г. направено од Брет Гледман, Џон Кавеларс, Жан Марк Пети, Ханс Шол, Метју Холман, Брајан Марсден, Филип Николсон и Џозеф Бернс, пријавено во Центарот за мали планети, но необјавено во службеното гласило.[5]
Во октомври 2002 г. месечината е официјално наречена по Темисто,[6] ќерка на речниот бог Инах и љубовница на Зевс (Јупитер) во старогрчката митологија.
Особености уреди
Орбитата на Темисто е необична по тоа што кружи сама наместо во групи, како највеќето Јупитерови месечини. Се наоѓа на половина пат меѓу Галилеевите месечини и првата група напредни неправилни месечини наречена Хималиина група.
Има пречник од 8 км (претпоставувајќи албедо од 0,04).[1] Со тоа, нејзината површина изнесува некаде меѓу 200 и 380 км2.
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Sheppard, S. S.; Jewitt, D. C.; An abundant population of small irregular satellites around Jupiter, Nature, 423 (15 мај 2003), pp. 261–263
- ↑ „Planetary Satellite Physical Parameters“. JPL.
- ↑ Brian G. Marsden (October 3, 1975). „IAUC 2845: Probable New Satellite of Jupiter“. International Astronomical Union Central Bureau for Astronomical Telegrams.
- ↑ Brian G. Marsden (November 25, 2000). „IAUC 7525: S/1975 J 1 = S/2000 J 1“. International Astronomical Union Central Bureau for Astronomical Telegrams.
- ↑ „MPEC 2000-Y16: S/1975 J 1 = S/2000 J 1, S/1999 J 1“. International Astronomical Union Minor Planet Center. December 19, 2000.
- ↑ Daniel W. E. Green (October 22, 2002). „IAUC 7998: Satellites of Jupiter“. International Astronomical Union.
- „MPC: Natural Satellites Ephemeris Service“. International Astronomical Union Minor Planet Center.
- „Planetary Satellite Mean Orbital Parameters“. JPL.
Надворешни врски уреди
Темисто (месечина) на Ризницата ?- Неправилни месечини — страница на Дејвид Џуит (англиски)
- Познатите Јупитерови месечини Архивирано на 18 март 2015 г. — страница на Скот Шеппард (англиски)
