Театар Петруцели
Театарот Петруцели е најголемиот театар во градот Бари и четвртиот најголем театар во Италија.
Историја уреди
Потекло и златно доба уреди
Историјата на театарот Петруцели во Бари започнала кога Онофрио и Антонио Петруцели, трговци и бродоградители од Бари[1] ги претставиле дизајните за театарот што ги изработил нивниот зет, инженерот Анџело Бари Чициомесере (тогаш Месени) до градот Бари. Предлогот за изградба на Петруцели бил прифатен и на 29 јануари 1896 година бил потпишан договор помеѓу семејството и градската управа. Две години подоцна, во октомври 1898 година изградбата започнала, а завршила во 1903 година.
Внатрешноста на театарот ја насликал Рафаеле Арменис. По завршувањето, театарот Петруцели го престигнал театарот Комунале на Корато како најголем театар во Апулија (регион). Театарот бил отворен во сабота, 14 февруари 1903 година со операта Хугенотите на Џакомо Мајербер.
Во 1980-тите, театарот бил домаќин на две големи оперски дебитанти, Ифигенија во Таурис од Николо Пичини, која никогаш не била претставена по неговата прва изведба во Париз во 1779 година, и неаполската верзија на Пуританци на Винченцо Белини, која била напишана за Марија Малибран. но никогаш не беше изведена од неа. Двата настани придонесле градот да стане светски познат.
Покрај опери, биле претставени танци и големи концерти. Многу големи меѓународни уметници настапувале во Петруцели: меѓу нив се Тито Шипа, Херберт фон Карајан, Рудолф Нуреев, Френк Синатра, Реј Чарлс, Лиза Минели, Жулиет Греко. Меѓу големите италијански уметници се Едуардо Де Филипо, Рикардо Мути, Карла Фрачи, Лучијано Павароти, Пјеро Капучили и Џорџо Габер.
Петруџели, исто така, бил домаќин на важни концерти на лесна музика (меѓу другите концерти на Паоло Конте и Орнела Ванони) и бил седиште на Azzurro (музичка програма) речиси во целата декада на 1980-ти. Внатрешноста била користена и како локација за филмови како што се Младиот Тосканини на Франко Зефирели и Ѕвездена прашина на Алберто Сорди.
Уништување и реконструкција уреди
Во текот на ноќта на 26 и 27 октомври 1991 година, театарот бил целосно уништен од пожар, како резултат на подметнување на пожар. Последната опера претставена била Норма.
Кривичниот судски процес против обвинетите за подметнување пожар завршил со ослободување на обвинетите и осуда на сторителите на инцидентот.
Следела граѓанска постапка во која биле вклучени семејството Месени Немања и привремениот менаџер Фернандо Пинто, кој бил обвинет дека не го осигурал театарот, завршила со негова осуда и наредба да се плати отштета од 57 милијарди лири во корист на сопствениците на театарот. На 21 ноември 2002 година, Министерството за наследство и културни активности потпиша „Протокол за разбирање“ помеѓу семејството кое го поседувало театарот и градот, провинцијата Бари и регионот Апулија, во кој се навело дека театарот ќе биде повторно изграден до 22 ноември 2006 година.
Меѓутоа, бидејќи работата на реконструкција никогаш не започнала, на 3 октомври 2006 година театарот станал сопственост на општината Бари во согласност со член поврзан со Законот за финансии од 2006 година. Но, на 30 април 2008 година, Уставниот суд во својата одлука бр. 128/2008[2] наредил театарот да му се врати на семејството Месени Немања.
Петруцели, целосно реконструиран со јавни пари во 2008 година, бил вратен на градот Бари на 7 септември 2009 година поради прекршување на член 5 од договорот од 29 јануари 1896 година помеѓу градот Бари и Антонио Онофрио и Петруцели. Во написот било наведено: „Во случај зградата да се урне поради земјотрес, пожар или од која било друга причина, добитникот и неговите наследници ќе имаат право да ја обноват Политеама во неговата првобитна состојба, под услов работата да се изврши во рамките на година и да биде завршена за три години од датумот на кој се случил падот, или имаат должност да го исчистат земјиштето и да го остават без остатоци и да го вратат на градот во рок од една година сметајќи од горенаведениот рок“.
Петруцели опера и симфониска фондација и театри од Бари на крајот бил идентификуван како единствен ентитет кој може да го преземе управувањето, одржувањето и осигурувањето на театарот Петруцели, врз основа на она што било напишано во поранешниот член 23 од Законот 800, кој велел дека општините мора да ги прават театрите достапни за оперските компании по завршувањето на концертните сезони. Театарот Петруцели официјално бил отворен во неделата на 4 октомври 2009 година, речиси 18 години по пожарот, со изведба на Деветтата симфонија од Лудвиг ван Бетовен од Оркестарот на провинцијата Бари, под диригентство на Фабио Мастранџело.
На 6 декември 2009 година, првата оперска сезона во повторно изградениот театар започнала со Турандот од Џакомо Пучини, во режија на Роберто Де Симоне, со оркестарот под диригентство на Ренато Палумбо.
Наводи уреди
Надворешни врски уреди
| „Театар Петруцели“ на Ризницата ? |