Српетово

Српетово
Српетово; Serpetovë
	село
	Српетово
	Координати: 41°28′47″N 20°29′7″E / 41.47972° СГШ; 20.48528° ИГД
Земја	Албанија
Област	Дебар
Општина	Булчица
Општ. един.	Острени
Надм. вис.	575 м
Час. појас	CET (UTC+1)
• Лето (ЛСВ)	CEST (UTC+2)
Рег. таб.	BZ

Српетово (албански: Serpetovë или Serpetova) — село во општината Булчица на Дебарската област, источна Албанија. Населено е со Македонци-муслимани.^[1]

Географија

Селото се наоѓа во македонската област Голо Брдо, на околу 1,4 км западно од границата со Македонија која оди по реката Мирешница . Лежи јужно од Трбач и северно од Пасинки.

Во селото се познати низа топоними како Целина, Драка, Лисичина Дупка, Мореш и др.^[2]

Историја

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Српетово имало 120 жители, сите Македонци-муслимани.^[3]^[4]

По Првата балканска војна во 1912 г. селото влегло во состав на Албанија.

Според сознание на Миленко Филиповиќ објавено во 1940 г. Српетово имало околу 150 жители.^[5]

Сè до 2015 г. селото било во состав на Општина Острени.

Демографија

Родови

Според истражување од 1940 г. најистакнат род во селото биле Чамовци, кој имал ограноци и во Вичиште, Дебар, Голејца со вкупно 60-70 куќи.^[5]

Поврзано

Наводи

↑ Видоески, Божидар (1998). Дијалектите на македонскиот јазик, том I (PDF). Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 339. Архивирано од изворникот (PDF) на 2021-06-20.
↑ Хаџи Васиљевић, Јован (1924). Муслимани : наше крви у Јужној Србији (PDF) (II. изд.). Београд. стр. 38.
↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 262. ISBN 954430424X.
↑ ^5,0 ^5,1 Филиповић, Миленко (1940). Голо Брдо: белешке о насељима, о преклу становништва народном животу и обичају. Скопље. стр. 38.

[Видоески_339-1] Видоески, Божидар (1998). Дијалектите на македонскиот јазик, том I (PDF). Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 339. Архивирано од изворникот (PDF) на 2021-06-20.

[МуслиманиХаџи-2] Хаџи Васиљевић, Јован (1924). Муслимани : наше крви у Јужној Србији (PDF) (II. изд.). Београд. стр. 38.

[БИМ-3] Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.

[4] Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 262. ISBN 954430424X.

[Филиповиќ-5] 5,0 ^5,1 Филиповић, Миленко (1940). Голо Брдо: белешке о насељима, о преклу становништва народном животу и обичају. Скопље. стр. 38.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]