Сантим[1][2] (од латински: centesimus) — француски поим за „стоти“ дел од валутата и се користи како име на фракционата валута во неколку франкофонски земји (вклучувајќи ги Швајцарија, Алжир, Белгија, Мароко и Франција).

10 француски сантими (1963)
10 француски сантими (1963)

Во Франција, употребата на сантим потекнува од воведувањето на декадниот монетарен систем под Наполеон. Овој систем имал за цел да ги замени недецималните делови на постарите монети. Монетата од пет сантими била позната како су, односно солидус или шилинг.

Во франкофонска Канада1100 канадскиот долар е официјално познат како сент (се изговара /sɛnt/) и на англиски и на француски. Меѓутоа, во пракса, обликот cenne (се изговара /sɛn/) целосно го заменил официјалниот цент. Говорната и писмената употреба на официјалниот сент во франкофонска Канада е исклучително невообичаена. На канадскиот француски народен јазик sou, sou noir (noir значи „црно“ на француски), cenne и cenne noire се сите нашироко познати, користени и прифатени називи кога се однесуваат на кој било 1100 од канадски долар или монета од 1¢ (колоквијално позната како „пени“ на северноамерикански англиски).

Поделба на еврото: центи или сантими?

уреди

Во Европската заедница цент е официјалното име за една стотинка од еврото. Меѓутоа, во земјите од француско говорно подрачје, зборот centime е претпочитан поим. Врховниот совет на францускиот јазик на Белгија во 2001 година препорачал употреба на сантим, бидејќи cent е и француски збор за „стотка“. Аналогна одлука била објавена во Списанието „Journal officiel“ во Франција (2 декември 1997 година).

Во Мароко, дирхамите се поделени на 100 сантими и може да се најдат цени во земјата наведени во сантими наместо во дирхами. Понекогаш сантимите се познати како франци или, во поранешните шпански области, пезети.

Употреба

уреди

Сантимот е една стотина од следните основни парични единици:

Тековни

уреди

Застарени

уреди

Наводи

уреди