Пренчово (грчки: Αμισιανά, Амисијана, до 1926 година Πρέτζοβα, Преѕова) е село во Грција, општина Кушница, област Источна Македонија и Тракија,[1] односно Егејсккиот дел на Македонија.

Пренчово
Село
Пренчово is located in Кушница (општина)
Пренчово
Пренчово
Координати: 40°55′59″N 24°20′18″E / 40.93306° СГШ; 24.33833° ИГД / 40.93306; 24.33833
ДржаваГрција
ОбластИсточна Македонија и Тракија
ОпштинаКушница
Надм. вис.&10000000000000150000000150 м
Население (2011)
 • Вкупно927
ДемонимПренчовец/ка

Историја

уреди

Етимологија

уреди

Според Јордан Н. Иванов името е од личното име Пренчо, деминутив од Прено < Премо, кое што се изведува од Запрјан. Сродно е селското име Пренчишта во Горичко.[2]

Во Османлиската Империја

уреди

На крајот на XIX век Васил К’нчов го определил Пренчово како село, во коешто меѓу муслиманското население имало 100 – 150 куќи помаци. Во 1889 година Стефан Верковиќ („Топографско-етнографски опис на Македонија“) напишал за Демирли:[3]

Спренча, муслиманско село со 1 џамија; жителите се помаци. Од градот е на 2 и половина час растојание.[4]


Согласно статистиката на К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) кон 1900 година Пренчово (Прѣнчово) е мешано турско и македонско-муслиманско село. Во него живееле 250 Македонци-муслимани и 250 Турци. Според грчката статистика, во 1913 година во Пренчово (Πρέτζοβα) живееле 539 луѓе.[5][6]

Во Грција

уреди

Во периодот 1912-1927 година селото е отселено. Владата на Грција извршувала репресии врз жителите на Правишко, избивајќи или прогонувајќи негрчкото население. Жителите на Пренчово емигрирале во Турција. Во 1926 година името на селото е сменето од Преѕова (Πρέτζοβα) во Амисијана (Αμισιανά).[7] До 1928 година во Пренчово биле населени 125 грчки семејства со 495 луѓе - бегалци од Турција.[8]

Наводи

уреди
  1. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Πρέτζοβα -- Αμισιανά
  2. Иванов, Йордан. „Местните имена между Долна Струма и Долна Места“. София, БАН, 1982, стр. 178.
  3. Извори за българската етнография, т. 3, Етнография на Македония. Материали из архивното наследство, София 1998, с. 30.
  4. Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 50.
  5. Кънчов, Васил. „Кавалска Каза“. Македония. Етнография и статистика. София: Българско книжовно дружество в София. стр. 202.
  6. Λιθοξόου, Δημήτρης. „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913 – Μακεδονία“ (грчки). Архивирано од изворникот 2012-07-31. Посетено на 26 јануари 2021.
  7. „Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  8. „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.