Предраг Даниловиќ

Предраг „Саша“ Даниловиќ (роден на 26 февруари 1970 година), вообичаено познат на англиски како Саша Даниловиќ, е српски професионален кошаркарски извршен директор и поранешен играч, кој се смета за еден од најдобрите европски шутерски чувари во 1990-тите. Даниловиќ беше МВП на фајналфорот на Евролигата во 1992 година, беше избран за најдобар играч на годината во Европа во 1998 година и беше МВП на италијанската лига истата година.

Почнувајќи од 2007 година, Даниловиќ беше претседател на Партизан, клуб со кој помина шест години како играч, во текот на 1980-тите и раните 1990-ти. Во 2015 година тој поднесе оставка од функцијата. На 15 декември 2016 година, Даниловиќ стана претседател на Кошаркарската федерација на Србија (КСС).

Почетокот на животот и кариера

Роден во Сараево во семејство на херцеговски Срби (татко Милан од селото Орашје Зубци во близина на Требиње и мајка Вука од селото Кукричје кај Билеќа), Даниловиќ израснал во населбата Алипашино поле во близина на главната зграда на РТВ Сараево. За време на адолесценцијата, неговите лета и зими најчесто ги поминувал во селата на неговите родители и во градот Требиње каде што имал тетки и чичковци.

Високо и слабо дете, Даниловиќ се истакна во различни спортови, вклучувајќи фудбал, брзо лизгање и улична кошарка. Веќе добро упатен во стритболот, тој започна да игра организирана кошарка во младинскиот погон на КК Босна под раководството на младинскиот тренер Младен Остојиќ. Талентот на играчот беше очигледен веднаш и не помина долго време пред да почне да добива внимание од поголемите југословенски клубови како што е КК Партизан чиј помошник тренер Душко Вујошевиќ беше предупреден за талентот на момчето од страна на шпицот на тимот Жељко Обрадовиќ кој го забележал Даниловиќ во текот на летото. 1985 година на меѓурепублички младински кошаркарски турнир на планината Златибор . Младиот Даниловиќ на турнирот играше за одбран тим од СР Босна и Херцеговина.

Кон крајот на 1985 година, Вујошевиќ почнал да му се додворува на петнаесетгодишното момче. Тоа што Даниловиќ и неговите родители се согласија за преселба во Белград се покажа како лесен дел; вистински предизвик беше неговиот клуб КК Босна да го потпише трансферот. Даниловиќ немаше професионален договор со клубот, меѓутоа, според правилата на Југословенската кошаркарска федерација (КСЈ), како перспектива во младинскиот систем, му требаше дозвола од неговиот клуб за да го заврши овој потег. Според зборовите на самиот Даниловиќ: „Управата на клубот од Босна воопшто не беше премногу заинтересирана за мене додека бев таму; тие дури планираа да ме позајмат на други клубови од Сараево, што јас воопшто не го сакав. Но, тогаш Вујошевиќ почна да шмрка наоколу, и одеднаш сакаа да ме задржат. Исто така, претседателот на клубот од Босна, Мирза Делибашиќ и потпретседателот на Партизан, Драган Киќановиќ беа блиски пријатели кои се враќаа во играчките денови, па тоа создаде дополнителна незгодност и целата работа се одолговлекува за некое време.“

Мајами Хит

И покрај тоа што беше избран од Голден Стејт Вориорс со 43-тиот избор на НБА драфтот во 1992 година, Даниловиќ продолжи да игра во Европа уште три сезони пред да дебитира во Националната кошаркарска асоцијација (НБА). Во меѓувреме, во ноември 1994 година, неговите права беа разменети со Мајами Хит како дел од договорот што го испрати 25-годишниот Били Овенс во Хит додека Вориорс го добија 29-годишниот центар Рони Сеикали. Во средината на јуни 1995 година, Даниловиќ потпиша четиригодишен договор со Мајами вреден нешто повеќе од 8 американски долари милиони. За да се помири со потписот на Даниловиќ, Хит решија да го заменат Харолд Мајнер во Кливленд за размена на драфтот од вториот круг и размислувања за иднината, со што ослободија простор под ограничувањето на платите на НБА.

Неколку месеци подоцна, еден ден пред закажаниот почеток на регуларниот дел од сезоната, Мајами направи блокбастер-трговија со Шарлот Хорнетс, испраќајќи го играчот на франшизата на Хит, Глен Рајс заедно со почетниот центар Мет Гајгер и чуварот Калид Ривс во Хорнетс во замена за уфрлија и нивната ѕвезда Алонзо Морнинг со резервите Пит Мајерс и Лерон Елис.

За време на неговите две НБА сезони (1995 – 1997), Даниловиќ имаше просек од 12,8 поени, 2,4 скока и 2 асистенции по натпревар.

Репрезентативна кариера

Со сениорската кошаркарска репрезентација на Југославија, Даниловиќ го освои златниот медал и на Евробаскетот во 1989 година и на Евробаскетот во 1991 година. Со сениорската кошаркарска репрезентација на СР Југославија, тој го освои златниот медал и на Евробаскетот во 1995 година и на Евробаскетот во 1997 година. Тој исто така беше член на тимот на СР Југославија кој освои сребрен медал на Летните олимписки игри во Атланта во 1996 година.

Приватен живот

Даниловиќ е во брак со Светлана Даниловиќ, спортски репортер на РТС. Двојката има три деца, меѓу кои и Олга, професионална тенисерка.

Тој исто така беше вклучен во Групата Седум, добротворна организација основана од седум српски кошаркари.

На 11 февруари 2009 година, Даниловиќ поднел тужба против Worldwide Associates (компанија со ограничена одговорност со седиште во Кармел, Индијана и застапувана од Рик Судер и Џорџ Гркинич) со наводна инвестициска измама поврзана со 4 милиони долари и дал на компанијата да управува. Претходно, Гркинич исто така беше вклучен во групата седум.