Несо (месечина)
Несо , познат и како Нептун XIII – најоддалечена позната месечина на Нептун. Претставува неправилна месечина откриена од Метју Холман, Брет Гледман и др. на 14 август 2002 година, иако останала незабележана до 2003 година.[2][5] Несо кружи околу Нептун на растојание од повеќе од 48 Gm (милиони км), што го прави (заклучно со 2015 година) најоддалечената позната месечина на која било планета. Во апоцентарот, месечината е оддалечена повеќе од 72 Гм од Нептун. Ова растојание е доволно големо за да го надмине афелот на Меркур, што е оддалечено околу 70 Гм од Сонцето.
| Откривање[1][2] | |
|---|---|
| Откривач |
|
| Откриено | 14 август 2002 |
| Ознаки | |
Наречена по | Несо |
| S/2002 N 4 | |
| Орбитални особености[3] | |
| Епоха 10 јуни 2003 | |
| Периапсида | ~21.215.700 km (0.141 AU) |
| Апоапсида | ~77.784.500 km (0.518 AU) |
| 0.33 AU (~49,500,000 km), 3,220 Нептунов полупречник, 49.285 | |
| Занесеност | 0,5714 |
| 9740,73 д (26,67 г) | |
| Наклон | 136,439 |
| Физички особености | |
Среден пречник | 60 km[4] |
| Албедо | 0,04 (претпоставено)[4] |
Несо е и месечината со најдолг орбитален период, 26,67 години. Следи повратна, многу наклонета и многу ексцентрична орбита илустрирана на дијаграмот во однос на другите неправилни месечини на Нептун. Месечините над хоризонталната оска имаат директно, а месечините под него повратно движење. Жолтите сегменти се протегаат од перицентарот до апоцентарот, покажувајќи ја ексцентричноста.
Несо има пречник од околу 60 км врз основа на претпоставениот албедо и претпоставувајќи средна густина од 1,5 g/cm3,[6] неговата маса се проценува на ×1017 kg.
Со оглед на сличноста на параметрите на орбитата со Псамата (S / 2003 N 1), се сугерирало дека двете неправилни месечини може да имаат заедничко потекло од распад на поголема месечина.[4]
Несо го носи името на една од нереидите. Пред објавувањето на нејзиното име на 3 февруари 2007 година (IAUC 8802), Несо бил познат под својата привремена ознака, S / 2002 N 4.
Наводи
уредиЗабелешки
Наводи
- ↑ JPL (2011-07-21). „Planetary Satellite Discovery Circumstances“. Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 2011-10-24.
- ↑ 2,0 2,1 Green, Daniel W. E. (October 1, 2003). „S/2001 U 2 and S/2002 N 4“. IAU Circular. 8213. Посетено на 2011-10-24.
- ↑ Jacobson, R. A. (2008). „NEP078 – JPL satellite ephemeris“. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Посетено на 2009-09-23.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Sheppard, Scott S.; Jewitt, David C.; Kleyna, Jan (2006). „A Survey for "Normal" Irregular Satellites around Neptune: Limits to Completeness“. The Astronomical Journal. 132: 171–176. arXiv:astro-ph/0604552. Bibcode:2006AJ....132..171S. doi:10.1086/504799.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Holman, M. J.; Kavelaars, J. J.; Grav, T.; и др. (2004). „Discovery of five irregular moons of Neptune“ (PDF). Nature. 430 (7002): 865–867. Bibcode:2004Natur.430..865H. doi:10.1038/nature02832. PMID 15318214. Посетено на 24 October 2011.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Physical parameters from JPL
- MPC: Natural Satellites Ephemeris Service
- Mean orbital parameters from JPL