Небиволол
Небиволол е бета блокатор кој се користи во третманот на хипертензија и срцева слабост.[5] Како и другите β-блокатори, генерално се смета за помалку префериран во третманот на хипертензија.[6] Може да се користи сам или во комбинација со други антихипертензивни лекови.[6] Се зема преку уста.[6]
Клинички податоци | |
---|---|
Заштитени имиња | Nebilet, Bystolic, others |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a608029 |
Licence data | US Daily Med:врска |
Бременосна категорија |
|
Начин на издавање |
|
Начин на примена | By mouth |
Фармакокинетички податоци | |
Врзување за белковините | 98% |
Метаболизам | Liver (CYP2D6-mediated) |
Полувреме на елиминација | 12-19 hours[1][2][3] |
Екскреција | Kidney and fecal |
Назнака | |
CAS-број | 118457-14-0 |
ATC код | C07AB12 |
IUPHAR/BPS | 7246 |
DrugBank | DB04861 |
ChemSpider | 64421 |
UNII | 030Y90569U |
KEGG | D05127 |
ChEMBL | CHEMBL434394 |
Синоними | Narbivolol, Nebivolol, Nebivololum[4] |
Хемиски податоци | |
Формула | C22H25F2NO4 |
Моларна маса | 405,44 g·mol−1 |
| |
(што е ова?) (провери) |
Чести несакани ефекти вклучуваат вртоглавица, чувство на замор, гадење, и главоболка.[6] Сериозни несакани ефекти вклучуваат срцева слабост и бронхоспазам.[6] Неговата примена за време на бременоста и доењето не се препорачува.[5][7] Делува преку блокирање на β1-адренергичните рецептори во срцето и дилатација на крвните садови.[6][8]
Небивололот бил патентиран во 1983 и започнал да се користи во медицински цели во 1997.[9] Достапен е како генерички лек.[5] Во 2021, бил 244ти најмногу пропишуван лек во САД, со повеќе од 1 милион рецепти.[10][11]
Наводи
уреди- ↑ „Drugs@FDA: FDA-Approved Drugs Nebivolol - ALLERGAN“ (PDF). accessdata.fda.gov (англиски). Посетено на 2022-08-17.
- ↑ Giles TD, Cockcroft JR, Pitt B, Jakate A, Wright HM (September 2017). „Rationale for nebivolol/valsartan combination for hypertension: review of preclinical and clinical data“. Journal of Hypertension. 35 (9): 1758–1767. doi:10.1097/HJH.0000000000001412. PMC 5548499. PMID 28509722.
- ↑ „DrugBank Nebivolol“. go.drugbank.com. Посетено на 2022-08-17.
- ↑ „Nebivolol“. go.drugbank.com. Посетено на 2022-08-17.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 British national formulary : BNF 76 (76. изд.). Pharmaceutical Press. 2018. стр. 154. ISBN 9780857113382.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 „Nebivolol Hydrochloride Monograph for Professionals“. Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Посетено на 3 March 2019.
- ↑ „Nebivolol Pregnancy and Breastfeeding Warnings“. Drugs.com. Посетено на 3 March 2019.
- ↑ de Boer RA, Voors AA, van Veldhuisen DJ (July 2007). „Nebivolol: third-generation beta-blockade“. Expert Opinion on Pharmacotherapy. 8 (10): 1539–1550. doi:10.1517/14656566.8.10.1539. PMID 17661735. S2CID 24186687.
- ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (англиски). John Wiley & Sons. стр. 462. ISBN 9783527607495.
- ↑ „The Top 300 of 2021“. ClinCalc. Архивирано од изворникот 15 January 2024. Посетено на 14 January 2024.
- ↑ „Nebivolol - Drug Usage Statistics“. ClinCalc. Посетено на 14 January 2024.