Милорад Јанковиќ

Милорад М. Јанковиќ (Белград, 13 јули 1924 - Белград, 24 јули 2002) бил еден од најважните српски биолози и екологисти.^[1]

Бил универзитетски професор на Биолошкиот факултет и претседател на Еколошкото друштво на Србија. Пишувал и научна фантастика и бил истакнат активист во оваа област.

Научна и професионална кариера

Професорот Јанковиќ ја започнал својата кариера во Природонаучниот музеј на Српската земја во Белград во 1943 година. Докторирал во 1955 година на Биолошката група на Природно-математичкиот факултет во Белград со дисертација „Екологија, распространување, систематика и еволуција на родот во Југославија“.

Во 1970 година станал редовен професор на истиот факултет. Тој бил првиот управник на Отсек за биолошки науки, која подоцна прераснува во Биолошки факултет. Тој е основач и долгогодишен раководител на Катедрата за екологија и географија на растенијата на Биолошката група на Природно-математичкиот факултет, како и на Одделот за физиолошка и биохемиска екологија на растенијата на Институтот за биолошки истражувања Синиша Станковиќ. Долги години бил директор на Институтот за ботаника и Ботаничка градина.

Во својата долга и плодна кариера има објавено над 1.000 научни и стручни трудови, елаборати, студии и просторни планови. Автор е на над 30 книги, монографии и учебници. Како дел од својата педагошка работа, покрај тоа што раководел со изработката на многу дипломски, магистерски и докторски трудови, организирал настава и предавал во Центарот за мултидисциплинарни студии, Географскиот факултет, Биолошка група на Универзитетот во Крагуевац, Природно-математички факултет во Приштина. Бил редовен или почесен член на многу научни и стручни друштва.

Работа во научна фантастика

Јанковиќ е писател на научна фантастика и истакнат член на Првата српска НФ фандом од 1983 година па до смртта. Проф. Д-р Александар Б. Недељковиќ вели дека професорот Јанковиќ значително придонел за работата, угледот и успехот на Здружението на пријатели на научната фантастика „Лазар Комарчиќ“.

Проф. Јанковиќ одржал истакнати предавања за улогата на фантазијата и имагинацијата во творечката и научната работа („Беокон 86“), за проблемот на космизацијата на човештвото во делата на Константин Циолковски (1991), за градовите како средина за сегашниот и идниот живот на човештвото (1992) и многу други.

Под псевдонимот Миле Јанковиќ Бели, тој го објавил романот Бледа месечева светлост во изданието на Знак Сагите од 1992 година. Критичарот Илија Бакиќ за оваа книга вели: „И покрај сите маани, овој роман, како едно нетипично, но успешно дело во современата домашна СФ продукција, заслужува внимание.^[2]

Награди и признанија

Јанковиќ е добитник на две Октомвриски награди на Белград, на Седмојулската награда, како и на неколку благодарници и повелби. Бил одликуван со Орден за заслуги за народот со сребрени зраци.

Извори

Статијата првично била преземена од Win ikebana под условите на лиценцата CC-BY-3.0 .

Наводи

↑ Којић, Момчило. „Професор Милорад М. Јанковић: поводом 55 година живота и 35 година научног рада“ и „Библиографија радова професора Милорада Јанковића“, Гласник Института за ботанику и Ботаничке баште Универзитета у Београду, том XIII (XV) 1-3, Београд 1982, pp. 161-209.
↑ Бакић, Илија „Рат људи и шкорпија: 'Бледа месечева светлост' Миле Јанковић-Бели, издавач ИП Фламарион, Београд, 1992.“, Дневник, Нови Сад, 1993.

Надворешни врски

Јанковиќ, Миле Бели. Бледа месечева светлина, роман, комплетно електронско издание, „Проект Растко“

[1] Којић, Момчило. „Професор Милорад М. Јанковић: поводом 55 година живота и 35 година научног рада“ и „Библиографија радова професора Милорада Јанковића“, Гласник Института за ботанику и Ботаничке баште Универзитета у Београду, том XIII (XV) 1-3, Београд 1982, pp. 161-209.

[2] Бакић, Илија „Рат људи и шкорпија: 'Бледа месечева светлост' Миле Јанковић-Бели, издавач ИП Фламарион, Београд, 1992.“, Дневник, Нови Сад, 1993.

[1]

[2]