Маупихаа
Маупихаа, исто така познат како Мопелиа - атол во Тихиот Океан, дел од групата Заветрени Острови (француски: Iles sous le Vent) кои припаѓаат на Друштвените Острови. Овој атол се наоѓа 72 км југоисточно од Мануае, неговиот најблизок сосед.
| Маупихаа Мопелиа | |
|---|---|
| Остров | |
 Фотографија на НАСА од островот Маупихаа. | |
 Мапа на Маупити | |
| Земја | Франција |
| Прекуморски региони на Франција | Француска Полинезија |
| Архипелаг | Друштвени Острови |
| Група | Заветрени Острови |
| Површина | |
| • Вкупна | 2,6 км2 (1,0 ми2) |
| Население (1985) | |
| • Вкупно | 10 |
| • Густина | 3,8/км2 (10,0/ми2) |
Географија
уредиМаупихаа е околу 8 км долг атол со лагуна која е до 40 метри во длабочина и опкружена со потопени гребени на три страни.[1] Надворешните гребени на атолот се континуирани освен еден мал премин на западната страна. На источната страна се состои од тесни, слабо вегетативни мотуси, островчето (Моту Маутупихаа) и голем број помали островчиња кои ја прават вкупна површина од Маупихаа од 2.6 км2. Единственото село на атолот се наоѓа на Моту Маупихаа. Во 1985 година населението броело само 10 луѓе.[2]
Историја
уреди
Атолот Маупихаа бил населен многу одамна од страна на Полинезијци. Археолошки остатоци и јадици за риболов биле пронајдени. Првиот Европеец кој пристигнал на Маупихаа, заедно со соседните Фенуа Ура и Моту Оне, бил Семјуел Волис во 1767. Во 1917, атолот бил под закуп на компанија од Папете, со тројца вработени кои произведувале копра, одгледувале свињи и кокошки и собирале желки. Тој подоцна бил под закуп на друга компанија за копра и целосно бил засаден со кокосови палми.
Истата година, грофот Феликс фон Лукнер, познат под прекарот Морски Ѓавол[3] на познатиот брод SMS Seeadler стигнал на островот и воспоставил мала колонија во тек на патувањето за напад на Сојузничките бродови во Јужниот Тихи Океан за време на Првата светска војна. Целта на станицата била да се обезбеди вода и свежи намирници и да се прават поправки на бродот по долго патување низ Атлантскиот Океан и низ Јужна Америка. Бидејќи SMS Seeadler бил премногу голем за да се внесе во лагуната на Мопелиа, тој бил закотвен надвор од атолот. По кратко време, разбранувано море и ветерот предизвикале Seeadler да се насука на гребенот на островот, оставајќи го фон Лукнер и околу 50 други луѓе изолирани. Во книгата на Ловел Томас од 1928[4] книга за фон Лукнер се вели дека загубата на Seeadler била последица на цунами.[3]
Некои од морнарите биле американски затвореници од војната кои биле заробени на океанот од страна на Лукнер. На крајот фон Лукнер одбрал неколку мажи и направил долг брод со едра за патување од околу 3,200 километри на Фиџи каде фон Лукнер имал намера да грабне друг брод и да се врати да ги спаси останатите морнари на Мопелиа. Сепак, планот не му се остварил и на крајот тој се предал на некој британски поручник. Фон Лукнер го поминал остатокот од Првата светска војна како заробеник во Нов Зеланд,[5] иако тој успешно избегал во една прилика на брод со други затвореници, но бил фатен. Во меѓувреме, остатокот од неговиот екипаж го заробиле францускиот едреник, Lutece, кој дошол до Мопелиа и со него пловеле до Велигденскиот Остров пристигнувајќи на 4 октомври по што биле заробени од страна на чилеанските власти. Четири американски морнари потоа пловеле на отворен брод 1600 километри за Паго Паго, каде го организирале спасувањето на своите колеги останати на Мопелиа.
Администрација
уредиАтолот административно е дел од комуната (општината) Маупити, самата во управна субдивизија на Заветрените Острови. Денес Маупихаа е заведена како трајно ненаселен остров.
Други имиња
уреди- Мопелиа
- Маупелиа
- Мопихаа
- Маупихоа
- Мапетиа
Наводи
уреди- ↑ „Society Islands - Maupihaa“. oceandots.com. 2007-01-14. Архивирано од изворникот на December 23, 2010.
- ↑ „Living Archipelagos - Proposed Sites“. livingarchipelagos.org. 2007-01-14. Архивирано од изворникот на 2007-06-11.
- ↑ 3,0 3,1 Curatorvtm@gmail.com, Larry Lydick. „Mysteries at the Museum: The Imperial Raider - SMS Seeadler“. Daily Progress Jacksonville, TX (англиски). Посетено на 2018-12-22.
- ↑ 1892-1981., Thomas, Lowell ([2007], ©1928). Raiders of the deep. [Whitefish, MT]: Kessinger Publications. ISBN 1417914564. OCLC 535085444. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help)CS1-одржување: бројчени имиња: список на автори (link) - ↑ Lowell., Thomas (2013). Sea Devil - The Story Of Count Felix Von Luckner. Read Books Ltd. ISBN 1446548198. OCLC 936201120.
Надворешни врски
уреди- Маупихаа, туристичка презентација на атолот Архивирано на 25 ноември 2018 г.