Википедија

Мадлин Милер

Мадлин Милер (родена на 24 јули 1978 година) е американски романописец, авторка на „Ахиловата песна“ (2011) и „Кирка“ (2018). Милер поминала десет години пишувајќи ја Ахиловата песна додека работела како наставничка по латински и грчки јазик. Романот ја раскажува приказната за љубовта меѓу митолошките фигури Ахил и Патрокле. Книгата ја освои наградата Оринџ за фикција, со што Милер стана четврти дебитант кој ја добил наградата. Таа е добитник на Наградата Алекс за 2019 година.

Мадлин Милер
Милер во 2013 г.
Роден/а24 јули 1978(1978-07-24) (45 г.)[1]
Бостон, Масачусетс, САД
ОбразованиеБраун Универзитет (БА, МА)
Чикашки Универзитет
Јеил Универзитет
Значајни делаАхиловата песна
Кирка
Значајни наградиНаграда Оринџ за фикција (2012)
мрежно место
Official website

Биографија

уреди

Милер е родена на 24 јули 1978 година во Бостон и израснала во Њујорк и Филаделфија.[2][3] Милер дипломирала на Универзитетот Браун, завршувајќи и диплома и магистерска диплома по класици (2000 и 2001 година, соодветно). Таа започнала да го пишува својот прв роман, „Ахиловата песна“, во текот на последната година од додипломските студии, откако ја ко-режирала продукцијата на Троил и Кресида. Рекла дека сцената во драмата што ја прикажува смртта на Патрокле го поттикнала нејзиниот интерес да ја раскаже неговата приказна и ја поттикнала да почне да пишува.[4] Пред овој момент, таа веќе имала длабок интерес за грчката митологија и класици. Нејзината мајка, библиотекарка, почнала да ѝ ја чита „Илијада“ на пет години, а латински почнала да учи на 11 години.[4]

По дипломирањето, Милер продолжила да предава латински, грчки и Шекспир на средношколци.[2][3][5] Додека работела како наставничка, Милер продолжила да работи на нејзиниот роман.[4]

Подоцна студирала една година на Комитетот за социјална мисла на Универзитетот во Чикаго работејќи на докторат и од 2009 до 2010 година на Драмската школа Јеил за МНР по драматургија и драмска критика.[6]

Романи

уреди

Ахиловата песна

уреди

Ахиловата песна, дебитантскиот роман на Милер, бил објавен во септември 2011 година.[3][7] И требале десет години да ја напише книгата.[2][3] Сместен во Грција, романот ја раскажува приказната од гледна точка на Патрокле и врската што се зголемила меѓу него и Ахил.[5] Романот ја доби 17-тата годишна награда за фикција Оринџ.[8]

Кирка

уреди

Кирка, вториот роман на Милер, бил објавен на 10 април 2018 година.[9] Книгата е модерно праскажување од перспективата на Кирка, волшебничка во грчката митологија која е претставена во Одисеја на Хомер. Кирка била рангирана како втора најдобра книга во 2010-тите од страна на Пејст.[10] Тутор Хаус ја рангираше Кирка во своите најдобри книги за студенти на класици во 2021 година. Адаптацијата на книгата во мини серија од 8 дела се очекува од HBO Max.[11] Рик Џафа и Аманда Силвер треба да ја напишат и продуцираат адаптацијата.[12]

Галатеа

уреди

Кратка приказна првично објавена како е-книга во 2013 година.[13] Подоцна била издаден во тврд повез во март 2022 година.[14] Романот е прераскажување на грчкиот мит Пигмалион од перспектива на статуата.[13]

Хераклеовиот лак

уреди

Кратка приказна содржана во Ахиловата песна, објавена на 7 август 2012 година. Од перспективата на Филоктет, раскажува како го претрпел каснувањето од змија и како бил напуштен од неговите придружници. Голем дел од приказната се одвива како дијалог помеѓу Филоктет и имагинарен Херакле, иако во него се појавуваат и други ликови од Ахиловата песна.

Персефона

уреди

Во декември 2021 година, Милер преку Инстаграм објава изјави дека работи на нејзиниот нов роман, за божицата Персефона.[15]

Жанр, стил и влијанија

уреди

Милер е позната по пишувањето на митолошки реализам.[16] Романите на Милер повторно ги замислуваат приказните од грчката митологија, додека се фокусираат на теми кои таа ги смета за безвременски, како што се дисфункционалните семејства и носталгијата.[17][18] Таа рекла дека смета дека е важно прераскажувањето на Одисеја затоа што е поврзано со „универзални човечки искуства“.[18] Во едно интервју, Милер рекла дека го гледа жанрот како „пропустлив и променлив“[19] но дека нејзините книги може да се окарактеризираат како „или книжевна адаптација или митолошки реализам. Или обична фикција!“.[19] Сепак, Милер вели дека нејзиниот пристап кон оригиналниот материјал бил сосема поинаков за нејзините два романи. Во Ахиловата песна таа зела постоечка приказна „веќе скриена во материјалот“ и за Кирка ги предизвикала класичните текстови со тоа што го извадила гласот на Одисеј и го заменила со гласот на Кирка,[20] по „субверзивно прераскажување“.[21]

Милер изјавила за новинарот од Гардијан дека нејзините инспирации се Дејвид Мичел, Лори Мур, Ен Карсон и Вергилиј.[22] Милер изразила „омраза“ и „висцерална одвратност“ кон книгата „The Fountainhead“ на Ајн Ранд . Како што и самата посочи, ги мрази „идеите зад тоа“. Наместо тоа, таа претпочита книги од Џејмс Хериот и Чинуа Ачебе.

Награди

уреди
Книга Награда Резултат Уп.
Ахиловата песна (2011) style="background: #FDD; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2"|Finalist [23]
style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Победник [24]
style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Победник [8]
style="background: #FDD; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2"|Honor Book [25]
Цирце (2018) style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Победник [26]
style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Победник [27]
style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Победник [28]
style="background: #FDD; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2"|Finalist [29]
style="background: #FDD; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2"|Shortlisted [30]

Библиографија

уреди

Наводи

уреди

.mw-parser-output .reflist{font-size:90%;margin-bottom:0.5em;list-style-type:decimal}.mw-parser-output .reflist .references{font-size:100%;margin-bottom:0;list-style-type:inherit}.mw-parser-output .reflist-columns-2{column-width:30em}.mw-parser-output .reflist-columns-3{column-width:25em}.mw-parser-output .reflist-columns{margin-top:0.3em}.mw-parser-output .reflist-columns ol{margin-top:0}.mw-parser-output .reflist-columns li{page-break-inside:avoid;break-inside:avoid-column}.mw-parser-output .reflist-upper-alpha{list-style-type:upper-alpha}.mw-parser-output .reflist-upper-roman{list-style-type:upper-roman}.mw-parser-output .reflist-lower-alpha{list-style-type:lower-alpha}.mw-parser-output .reflist-lower-greek{list-style-type:lower-greek}.mw-parser-output .reflist-lower-roman{list-style-type:lower-roman}

Надворешни врски

уреди
  1. ↑ Leonard, Sue (September 24, 2011). „Beginner's Pluck“. Irish Examiner. Посетено на June 13, 2012.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Alter, Alexandra (February 24, 2012). „Rewriting the Story of Achilles“. The Wall Street Journal. Посетено на May 30, 2012. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Alter“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Brown, Mark (May 30, 2012). „Orange prize for fiction 2012 goes to Madeline Miller“. The Guardian. Посетено на May 30, 2012. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Brown“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Cochrane, Kira (2012-06-01). „The Saturday interview: Madeline Miller, Orange prize winner“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2023-06-17. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „:1“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  5. ↑ 5,0 5,1 Marsden, Sam (May 30, 2012). „Orange Prize for Fiction goes to Madeline Miller's story of a love affair overshadowed by the Trojan War“. The Daily Telegraph. Посетено на May 30, 2012. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Marsden“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  6. ↑ „About Madeline“. madelinemiller.com. Посетено на May 30, 2012.
  7. ↑ Ana (December 21, 2011). „Book Review: The Song of Achilles by Madeline Miller“. The Book Smugglers. Посетено на May 30, 2012.
  8. ↑ 8,0 8,1 Kellogg, Carolyn (May 30, 2012). „First-time author Madeline Miller wins last-ever Orange Prize“. Los Angeles Times. Посетено на May 30, 2012. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Kellogg“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  9. ↑ „News - Madeline Miller“. madelinemiller.com (англиски). Посетено на March 18, 2018.
  10. ↑ „The 40 Best Novels of the 2010s“. pastemagazine.com (англиски). October 14, 2019. Посетено на November 9, 2019.
  11. ↑ Andreeva, Nellie (July 30, 2019). „'Circe' Fantasy Drama From Rick Jaffa & Amanda Silver Based On Novel Gets HBO Max Series Order“. Deadline Hollywood.
  12. ↑ Otterson, Joe (July 30, 2019). „HBO Max Orders Greek Mythology Drama 'Circe' From Amanda Silver, Rick Jaffa“. Variety (англиски). Посетено на February 15, 2021.
  13. ↑ 13,0 13,1 Chai, Barbara (August 14, 2013). „Read an Excerpt of Madeline Miller's 'Galatea'“. Посетено на March 13, 2022.
  14. ↑ Brown, Francesca (March 1, 2022). „March 2022's best new books, including memoirs, thrillers, essays, poetry and more“. Stylist. Посетено на March 13, 2022.
  15. ↑ Madeline Miller (December 20, 2021). „Madeline Miller on Instagram: "Some news about my current novel-in-progress. I know I said I was working on the Tempest. Turns out the Tempest is going to have to wait. She grabbed me with both hands. #persephone"“. Посетено на October 25, 2022.
  16. ↑ VanRy, Nikki (2018-04-19). „Writing Of Gods And Mortals: A Madeline Miller Interview“. BOOK RIOT (англиски). Посетено на 2023-06-17.
  17. ↑ „One Read 2019 - An Interview with Madeline Miller“. thelibrary.org. Посетено на 2023-06-16.
  18. ↑ 18,0 18,1 Klein, Ezra (2020-04-24). „Madeline Miller on myth, nostalgia, and how power corrupts“. Vox (англиски). Посетено на 2023-06-17.
  19. ↑ 19,0 19,1 Ping, Trisha (2018-03-16). „Interview with Madeline Miller about 'Circe'“. BookPage (англиски). Посетено на 2023-06-16.
  20. ↑ Wiener, James Blake. „Interview: Circe by Madeline Miller“. World History Encyclopedia (англиски). Посетено на 2023-06-17.
  21. ↑ Alter, Alexandra (2018-04-06). „Circe, a Vilified Witch From Classical Mythology, Gets Her Own Epic“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Посетено на 2023-06-17.
  22. ↑ „Paperback Q&A: Madeline Miller on The Song of Achilles“. The Guardian. May 1, 2012. Посетено на May 30, 2012.
  23. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име chautauqua.
  24. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име gaylactic.
  25. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име stonewall.
  26. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име athenaeum.
  27. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име goodreads.
  28. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име kitschies.
  29. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име mythopoeic.
  30. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име women's-prize.
  31. ↑ Charles, Ron (April 9, 2018). „Review | The original nasty woman is a goddess for our times“. Washington Post (англиски). ISSN 0190-8286. Посетено на April 15, 2018.
  32. ↑ Alter, Alexandra (April 6, 2018). „Circe, a Vilified Witch From Classical Mythology, Gets Her Own Epic“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Посетено на April 15, 2018.
  33. ↑ Preston, Alex (April 8, 2018). „Circe by Madeline Miller review – Greek classic thrums with contemporary relevance“. The Guardian (англиски). Посетено на April 15, 2018.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мадлин_Милер&oldid=5210849“