Лондонска конференција (1920)

На Лондонската конференција, (12 февруари - 10 април 1920 година) по Првата светска војна, водачите на Велика Британија, Франција и Италија се состанале за да разговараат за поделба на Отоманската Империја и преговори за договор што подоцна ќе стане Договорот од Севр.

Воена администрација на Цариград

По примирјето од Мудрос, воената администрација на сојузниците била воспоставена во Цариград на 13 ноември 1918 година, но во тоа време тие не ја разбиле османлиската влада или османлискиот султан. Контролата на Отоманската Империја била главната цел на дискусиите за време на конференцијата. Повеќето дискусии биле засновани на тоа како да се ограничи моќта на османлискиот султан и како да се задржи во Цариград, буквално и политички, вклучувајќи ги и големината на армијата на султанот и делењето на теснецот Дарданели .

Се барала рамнотежа да му се овозможи на султанот да ја контролира безбедноста на калифатот, но не и да му овозможи да го смени текот на мировните преговори. Членовите биле постојано информирани за Калифатското движење, кое се обидувало да ја заштити позицијата на калифатот.

Сепак, новите пратеници во османлискиот парламент избрани по примирјето се состанале на 28 јануари 1920 година и ги објавиле своите одлуки за независност (Мисак-Мили (Национална заклетва)) на 12 февруари 1920 година.