Локатив

Локатив е падеж кој назначува локација. Отрпилика соодветстува на македонските предлози „во“, „на“, „кај“ и „крај“. Локативот им припаѓа на генералните локални падежи како лативот и сепаративот.

Локативот кај разните јазици

Локативот постои кај мнногу јазици како алтајскикте, индоевропските и уралските јазици.

Индоевропски јазици

Локативот го наоѓаме кај:

• современите балто-словенски јазици (меѓутоа видете предлошки падеж)
• некои класични индоевреопски јазици, особено санскрит и латинскиот
• во ретка архаична или книжевна употреба кај извесни современи индиски јазици како маратскиот.

Турски

Локативот го наоѓаме во турскиот јазик. На пример, на турски, elim значи: моја шака, а elimde значи во мојава шака, значи со додавање на наставките -de и -da.

Фински

Кај финскиот јазик постојат два типа на локални падежи. Наместо локатив, финскиот јазик има инесив, кој назначува локација во нешто, и адесив, кој назначува локација вон нешто. Староуралскиот локатив сѐ уште се употребува во финскиот за некои изрази како на пример:

• ulkona 'надвор'
• kotona 'дома'.

Во финската граматика, локативот е дел од есесивот . Неговата наставка е -na/-nä.

Инарсколапонски

Кај инарсколапонскиот јазик, локативната наставка е -st.

• kyeleest 'на јазикот'
• kieđast 'во шаката'.

Унгарски

Кај унгарскиот јазик, постојат девет вакви падежи, а самото име локатив се однесува на (-t/-tt) кој се користи само за имиња на неколку града заедно со инсеивот или суперсесивот. Исто така може да се види во неколку локални предлози и прилози. Истиот не е повеќе продуктивен.

Examples:

• Győrött (исто така Győrben), Pécsett (исто така Pécsen), Vácott (исто така Vácon), Kaposvárt и Kaposvárott (исто така Kaposváron), Vásárhelyt (исто така Vásárhelyen)
• itt (овде), ott (онде), imitt, amott (понатаму), alatt (под), fölött (над), között (помеѓу), mögött (зад) итн.

Наставките на имињата на градовите -ban/-ben се инесивни, а -on/-en/-ön се суперсесивни.

Руски

Во рускиот јазик, локативот исто така може да се нарече и предлошки падеж. Ова се должи на тоа што истот не се користи само за предлози или само за локации. Од исказите како „в библиотеке“ („во библиотеката“) или „на Аласке“ (во Алјаска) можеме да ја видиме употребата за локација. Но падежот исто така се употребува за предлогот „о“ („за“ (околу)) како кај „о студенте“ („за (околу) студентите“).